Ozel bir hastanede gorev yapan değinen Tıbbi Onkoloji Uzmanı Doc. Dr. Erkan Arpacı, kanser hastalarına yaklaşımda dikkat edilmesi gereken unsurlara değindi. Kanser sozcuğunun oluşturduğu korku ve kaygıdan soz eden Arpacı, “Yaşam seruvenimizin herhangi bir noktasında kendimizin, arkadaşlarımızın ya da ailemizden birinin kanser tanısı alması cok uzak bir ihtimal değildir. Bircok kişi hastalığın tanısı ve seyri surecinde nasıl davranması gerektiğini bilmemektedir, bu bilinmezlik sureci beraberinde duygusal catışmalar, anksiyete ve depresyon getirmektedir.” dedi. Doc. Dr. Arpacı, şu acıklamalarda bulundu: “Bu surecte karmaşık tıbbi bilgiyi anlamaya calışmak, zor tedavi kararlarını vermek ve kabul etmek, tedavinin yan etkileriyle başa cıkmak, hastalığın yinelenmesi korkusuyla yaşamak ve hatta bazıları icin yaklaşmakta olan olumu karşılamak, yaşam kalitesini etkiler. Hasta yakınları yaşadığı bu zor sureclerle ilgili duygularını paylaşmaktan ve hastayla konuşmaktan cekinmemelidir. Onların duygularını durustlukle anlatıyor olması, hastanın da kendi duygularının farkına varmasını ve ifade etmesini sağlayacaktır.
Hasta ağlamaya başladığında onu susturmaya calışmayın veya ofkelendiğinde bunun normal bir surec olduğunu ve onu anladığınızı mutlaka dile getirin. Hastayla duygusal olarak gereken yakınlığı kuramadığınızı fark ediyorsanız, hastanın duygularına ulaşmakta zorluk yaşıyorsanız, fiziksel temas doğru bir secim olacaktır. Hastayla fiziksel temas kurmak istediğinizde boğucu ve doğallıktan uzak olmayın, once hastadan izin alın ve daha sonra, hastanın elini tutmaktan ona sarılmaktan cekinmeyin. Hastaya herkesten duyduğu ve zaten bildiği cumleleri kurmaktan kacının. ‘Bunu da atlatırsın, kimin ne zaman oleceği belli olmaz belki ben de trafik kazası gecirip oleceğim, moralini iyi tutman lazım, senden daha kotuleri var” gibi cumlelerden uzak durun. Bu cumleler hastalığı basit gostermez, sadece hastayı anlamadığınızı gosterir. Doktorunuzun ve hastanın fiziksel durumunun el verdiği olcude gunluk işlerini aksatmasına izin vermeyin. Hastanın kişisel rollerinden kopmadan, gundelik hayatına devam etmesine yardımcı olun. Hastanın odasını ayırmayın ve diğer kişilerle goruşmesini kısıtlamayın. Her duyduğunuz bilgiyi hastaya soylemeniz hastanın daha cok endişelenmesine ve ofkelenmesine sebep olacaktır. Doktorunuz dışında edindiğiniz bilgilerle hastanın kafasını karıştırmamalısınız.”