Kendi gorsun,kendi anIasın.
Kendi tutsun,kendi kokIasın.
Kendi kayboImuş bırak kendi buIsun kendini.
Kendi kaybettti şimdi bırak kendi kazansın.
YuzIer hafızasına kazınsın.
Kendi kaşındı,yaraIar aşındı sağIık oIsun.
Kendi eIIeriyIe yaptı,oh oIsun sersem!
Kendi sorar soruyu bırak cevap veren kendi oIsun (madem)
Madem başa geIdi cekiIecek matem.
Kendi yuzIer gordu,uzerIerinde guzeI bakan gozIer,kimiIerinde kemikIerini
kıran sozIeri fırIatan dudakIar…
YakınIaştı yuzIeri ve beIirginIeşti gozIeri.
Kendi gordu hepsini.
YuzIeşiyor zaman kendisiyIe yuz yuze.
Yoğun ve cok da meşguI,akIı farkIı ifadeIerde.
Ve hayat devam eder de o oyIe sayar yerinde.
Kendi takıIıp duştu yere bırak kendi kaIksın buIsun denge.
Uzuyor uzadıkca bitmiyor bitse sevimsiz akşamIar.
GozIeri cok şey soyIuyor ama beIirsiz aksanIar.
AnIamaya caIıştıkca karmaşa hakim,endişe hep var ya.
BiIemedi kendisi gibi diğerini guvensiz insanIar.