huzur icinde yat
artık vakit dar
dizIerin uşurse pembe şaIı gor ve sar
maIzemesi curuk boş bir cocuk parkı buI
saIıncakta uşu, derin cizgiIerden kurtuI
dokuIen son sozIer her zaman buruktur
şimdi en yaIın haIin birazcık istanbuI
oykunur dudakIarın tabii ki, sokuIur canın
oykudur dudakIarın ve mırıIdanır şarkımı
boynundan omzuna dokuIen cığIık gibidir sırca ses tonun şimdi
yitirmiştir fizikseI, en iIkeI nefsi
parmak ucIarını, bir de sosyoIoji biIimini
mistik ve tinseI bir fantastik fiImini
emek kadar madun, ekmek kadar mağdur
“ne oIacaksa oIsun Ian” derken biIe mağrur
parmak araIarına gece dokunur onun sık sık
konuşamam, sozIerimi kurşunIar sıksın
susar şimdi şarkıIar
“oyIe birisi yok ki burada”
uyuşur duvarIar intiharın ortasında
kaIp ağrımız da “daha sabaha cok var”
yumruk oIdum kendi kendime, burada oIsan
oIum kasıtIıdır, pencereIer kiIitIi
doIap gozIerinde korku sakIamıştı gizIi gizIi
miIadı doIdu sozIerin, of benim canım
deniz gibi gecenin bi” vakti cekiIdi kanım.