Kıvrandırma bana koşe bucağı,
Azrail ’den evvel gel acı, acı.
Elinde omrumun kanlı bıcağı,
Sinemi bir daha del acı, acı.
Kime gonul versem maziye gomdu,
Hayaller tukendi, umitler sondu,
Akan gozyaşlarım ummana dondu,
Akıyor mechule sel acı, acı.
Sevilmek yalanmış, sevmek yalanmış;
Mecnun da, Leyla da beyhude yanmış..
Gonlum aşkta ahde vefa var sanmış,
Ağlıyor sazımda tel acı, acı.
Tan yeri ağardı şafak sokuyor,
Yolunu beklemek boyun bukuyor,
Gece katranını gune dokuyor,
Esiyor seherde yel acı, acı.
YAŞ der ki; mutluluk neyime benim,
Ne sevdiğim kalmış, ne de sevenim,
Bir başka yıkımmış her seruvenim,
YÂrin uzattığı el acı, acı!
16.01.1974 / Sinop
Mehmet Yaş