ANACIGIM Masamda oturuyordum,calışıyordum.Her zamanki neşe ile calan telefon.Bugun acı acı caldı.Arkadaşım ahizeyi bana uzattıgında,ellerim titriyordu.Telefonda agabeyimdi aglıyordu anam olmuştu,yıkıldım,gozlerimde yaşlar damla damla dokulmeye başladı.Bizi doguran yoguran dogruyu oğreten kutsal insan artık yoktu.Ana sevgisi,yuregimizde damarlarımızda dolaşan kanda her yerde bizimle.Anam sen yoksun ebediyettesin.Birgun bizde sana gelecegiz,kolların acık yuregin imanla dolu bizi sar anam. Dogruları yaptıgıma inanarak sana gelecegim,yuce makamında beni kabul et Anam.
Ertuğrul Akbal