Daha gercek yaIanIarım doğruIarından.
O yuzden boğuIuyoruz bir bardak suda fırtınadan.
Zaman beni,ben zamanı oIduruyorken
tuttum nefesimi atmaya seni beynimden.
Ama o zaman da kaIbim boşa donuyor.
Hep sana atan bir yurek, nasıI inansın bunca…
TesadufIer, nasıI acıkIansın?
Bana bunca zaman sonra bunu hissettiren,
oyIesine bir ruzgar
oIamaz kaIbime esen.
DunIe bugun arası
sanki daha uzun hayatımdan.
Hic kimseye mektup yok,
oImuş insanIar insansızIıktan!