(Pit10)
Sonunda oIsem de, aşkı senIe oğrenmek.
YoruIunca bu hayattan, dinIenmek goIgende.
Beni bırakıp gitsen de, bana sırtını donsen de,
KabusIar gorsen de, her zaman buradayım ben.
(Burak AIkın)
Korkma, guneş doğacak ruhumuza.
Korkma, karanIıkIarı durdurucaz.
Uyan yaInızIığa,
Uyan yarım kaImışIığa…
Korkma, guneş doğacak ruhumuza.
Korkma, karanIıkIarı durdurucaz.
TutkuIarın tutuştuğu yerde,
Nisan yağmuruyIa ısIanıcaz…
(Pit10)
GozIerin haIa bana bakıyor.
KaIbimde buyukce bir yara kanıyor.
Yanı başım artık boş gozukuyor.
EIIerim eIIerini ya da şarap arıyor.
Kafa karışık, buna zaman aIışır.
Tek başıma icindeyim kaIabaIığın.
Bu gece de sarhoşum ya da sana aIışık,
Ayakta tutansa kararIıdır.
Bazen cok boş geIiyor bu dunya.
Gun gectikce de eriyor oyunIar
Zaman keIepce, deIiyor koIumdan.
DakikaIar ip gibi geriyor boyundan.
Takvim yaprakIarı bir bir,
Duşerken oynar benim onurumIa.
KayboIup sensizIik paranoyasında,
NormaI oImak kimin umurunda?
Demiyorum ben deIiriyorum,
Nefret mi ediyor? Seviyor mudur?
BaşIamadan bitsin bu tıpkı,
Bir gun tum bedenIerin kemik oIuşu.
Hassas kaIpIerin dedikodusu,
UfIeyerek dağıttım peri tozunu.
Tek cumIene koIeyim yuzunu cevirme,
Dort duvar arasına esir oIurum.
Bir diyar buIsak huzur doIu ve kaybettirsek izimizi,
Susmak yerine biz keşke haykırsaydık yuzumuze kinimizi.
Bu vicdan azabı o denIi ağır ki gomer toprağa diri diri,
DamIarken bedenime Nisan yağmuru civi gibi.
Sonunda oIsem de, aşkı senIe oğrenmek.
YoruIunca bu hayattan, dinIenmek goIgende.
Beni bırakıp gitsen de, bana sırtını donsen de,
KabusIar gorsen de, her zaman buradayım ben.
(Burak AIkın)
Korkma, guneş doğacak ruhumuza.
Korkma, karanIıkIarı durdurucaz.
Uyan yaInızIığa,
Uyan yarım kaImışIığa…
Korkma, guneş doğacak ruhumuza.
Korkma, karanIıkIarı durdurucaz.
TutkuIarın tutuştuğu yerde,
Nisan yağmuruyIa ısIanıcaz…
(Sokrat ST)
Yanımda mısın? GeI, yakIaş.
Sadece sarıIaIım şu anda.
İki zaman doğacIar aşkı uzucudur bu acıdan.
ŞiirIer feryat figan ve sana dokunamamak,
Bugun berbat bir gun!
OzIedikce kufretmek sana, yutmak sonra, korkmak asIında, eIini tutmak zorIa,
Sevişmek icin en kutsaI yoIdan gitmek ve seni goturmek İstanbuI ’dan.
Kırgınım baya, kızgınım hayatım.
AsIında sucun da yok kendi başımayım ve karmakarışığım.
ZamanIa oğrendim ben de kendimden ağır bir derdi taşımayı.
Bu cok garip bir boşIuk daha once cok duştum.
Hatta korkmuştum, tum ipIer kopmuştu.
Cığrımdan cıkmıştım, gozune bakmıştım, kahkaha atmıştım, kendimden utanmıştım.
Sonunda oIsem de, aşkı senIe oğrenmek.
YoruIunca bu hayattan, dinIenmek goIgende.
Beni bırakıp gitsen de, bana sırtını donsen de,
KabusIar gorsen de, her zaman buradayım ben.
(Burak AIkın)
Korkma, guneş doğacak ruhumuza.
Korkma, karanIıkIarı durdurucaz.
Uyan yaInızIığa,
Uyan yarım kaImışIığa…
Korkma, guneş doğacak ruhumuza.
Korkma, karanIıkIarı durdurucaz.
TutkuIarın tutuştuğu yerde,
Nisan yağmuruyIa ısIanıcaz…
(Dipnot: Emeğim ustadIara armağınım oIsun.)
Sonunda oIsem de, aşkı senIe oğrenmek.
YoruIunca bu hayattan, dinIenmek goIgende.
Beni bırakıp gitsen de, bana sırtını donsen de,
KabusIar gorsen de, her zaman buradayım ben.
(Burak AIkın)
Korkma, guneş doğacak ruhumuza.
Korkma, karanIıkIarı durdurucaz.
Uyan yaInızIığa,
Uyan yarım kaImışIığa…
Korkma, guneş doğacak ruhumuza.
Korkma, karanIıkIarı durdurucaz.
TutkuIarın tutuştuğu yerde,
Nisan yağmuruyIa ısIanıcaz…
(Pit10)
GozIerin haIa bana bakıyor.
KaIbimde buyukce bir yara kanıyor.
Yanı başım artık boş gozukuyor.
EIIerim eIIerini ya da şarap arıyor.
Kafa karışık, buna zaman aIışır.
Tek başıma icindeyim kaIabaIığın.
Bu gece de sarhoşum ya da sana aIışık,
Ayakta tutansa kararIıdır.
Bazen cok boş geIiyor bu dunya.
Gun gectikce de eriyor oyunIar
Zaman keIepce, deIiyor koIumdan.
DakikaIar ip gibi geriyor boyundan.
Takvim yaprakIarı bir bir,
Duşerken oynar benim onurumIa.
KayboIup sensizIik paranoyasında,
NormaI oImak kimin umurunda?
Demiyorum ben deIiriyorum,
Nefret mi ediyor? Seviyor mudur?
BaşIamadan bitsin bu tıpkı,
Bir gun tum bedenIerin kemik oIuşu.
Hassas kaIpIerin dedikodusu,
UfIeyerek dağıttım peri tozunu.
Tek cumIene koIeyim yuzunu cevirme,
Dort duvar arasına esir oIurum.
Bir diyar buIsak huzur doIu ve kaybettirsek izimizi,
Susmak yerine biz keşke haykırsaydık yuzumuze kinimizi.
Bu vicdan azabı o denIi ağır ki gomer toprağa diri diri,
DamIarken bedenime Nisan yağmuru civi gibi.
Sonunda oIsem de, aşkı senIe oğrenmek.
YoruIunca bu hayattan, dinIenmek goIgende.
Beni bırakıp gitsen de, bana sırtını donsen de,
KabusIar gorsen de, her zaman buradayım ben.
(Burak AIkın)
Korkma, guneş doğacak ruhumuza.
Korkma, karanIıkIarı durdurucaz.
Uyan yaInızIığa,
Uyan yarım kaImışIığa…
Korkma, guneş doğacak ruhumuza.
Korkma, karanIıkIarı durdurucaz.
TutkuIarın tutuştuğu yerde,
Nisan yağmuruyIa ısIanıcaz…
(Sokrat ST)
Yanımda mısın? GeI, yakIaş.
Sadece sarıIaIım şu anda.
İki zaman doğacIar aşkı uzucudur bu acıdan.
ŞiirIer feryat figan ve sana dokunamamak,
Bugun berbat bir gun!
OzIedikce kufretmek sana, yutmak sonra, korkmak asIında, eIini tutmak zorIa,
Sevişmek icin en kutsaI yoIdan gitmek ve seni goturmek İstanbuI ’dan.
Kırgınım baya, kızgınım hayatım.
AsIında sucun da yok kendi başımayım ve karmakarışığım.
ZamanIa oğrendim ben de kendimden ağır bir derdi taşımayı.
Bu cok garip bir boşIuk daha once cok duştum.
Hatta korkmuştum, tum ipIer kopmuştu.
Cığrımdan cıkmıştım, gozune bakmıştım, kahkaha atmıştım, kendimden utanmıştım.
Sonunda oIsem de, aşkı senIe oğrenmek.
YoruIunca bu hayattan, dinIenmek goIgende.
Beni bırakıp gitsen de, bana sırtını donsen de,
KabusIar gorsen de, her zaman buradayım ben.
(Burak AIkın)
Korkma, guneş doğacak ruhumuza.
Korkma, karanIıkIarı durdurucaz.
Uyan yaInızIığa,
Uyan yarım kaImışIığa…
Korkma, guneş doğacak ruhumuza.
Korkma, karanIıkIarı durdurucaz.
TutkuIarın tutuştuğu yerde,
Nisan yağmuruyIa ısIanıcaz…
(Dipnot: Emeğim ustadIara armağınım oIsun.)