Allah şifa versin yani bazen tıpta bağzı hastalıklar karşısında tanı koyamıyor. Esra Balamir'inde hastalığı bu turden.
Haberimize geciyoruz
2005 YILINDAN BERİ TANI KONULAMAYAN BİR HASTALIKLA SAVAŞAN OYUNCU-ŞARKICI ESRA BALAMİR, İYİLEŞMEK İCİN DUA EDİYOR.
Once boynundaki lenfleri şişen, ardından da dalağı alınan Balamir, 'Olmekten değil, sevdiğim insanları uzmekten korkuyorum. Dalağım alındığında anneme felc inmişti' diyor...
Unlu oyuncu-şarkıcı Esra Balamir, uc yıldır doktorların tanı koyamadığı bir hastalıkla mucadele ediyor. Boynundaki lenfleri şişen ve dalağı alınan guzel oyuncu, uzuntuden evden cıkmak istemediğini ve tek dileğinin sağlığına kavuşmak olduğunu soyluyor...
* Hastalığınızın adı ne?
Tam bir adı yok. Bir sabah kalktığımda; boynumda lenf şişmesi olduğunu fark ettim. O gunden beri, kafamı yastığa koyup huzurla uyuyamıyorum. Boynumun acımayacağı bir acı arıyorum surekli. Halsizim. Hastalık 39.5 dereceye kadar varan ateş yapıyor. 2005'ten beri cekiyorum ve her şey daha kotuye gidiyor. Normalde hastalığım ara ara beni yokluyordu ama 6 ay hicbir şey hissetmediğim de oluyordu. Ama bu son gelişi cok guclu oldu. Her gecen gun daha kotu uyanıyorum.
KOTUYE GİDİYOR!
* Doktorlar ne diyor?
Dediğim gibi; hastalığımın adı bilinmiyor. Uzuluyor ve 'Keşke size daha fazla acıklama yapabilseydik' diyorlar.
* Peki sizi tam olarak nasıl etkiliyor bu hastalık?
Ateş yapıyor, halsiz bırakıyor, dalağım alındı. El ve ayaklarımda şişmeler oluyor. Ne olduruyor, ne de gulduruyor. Olecek miyim, omur boyu cekecek miyim yoksa gececek mi hic bilmiyorum. Doktorlar da bilmiyor. Gecenlerde 'Bir universite hastanesine yatayım, her testi yaptırayım. Ne olacaksa olsun' dedim. Sonra annem aradı. 'Oyle bir hastaneye yatırmam seni, ya başına bir şey gelirse' diye bana karşı cıktı. Etrafımdaki insanlar benden daha cok korkuyorlar.
BULAŞICI DEĞİL!
* Bu hastalıktan sonra olumu duşundunuz mu?
Bana, 'Olecek misin?' diye soranlara; 'Bilmiyorum' diyorum. Doktorum da bilmiyor. Olumu aklıma getirmemeye calışıyorum. 'Ben, bunu da atlatırım' diyorum. Ama uc sene surunce, insan bazen umudunu kaybediyor. Olumden korkmuyorum. ama duşunmuyor da değilim. En cok; sevdiğim insanları ve ailemi duşunuyorum. Dalağım alındığında annemin yuzune felc indi. Benim, daha yapmak istediğim cok şey var.
* Arkadaşlarınız arayıp soruyor mu sizi?
Depresyonda değilim ama kimseyle goruşmek istemiyorum. Hastalığım boyunca oyle yalnızdım ki... Bana ilac verecek arkadaşım olmadı. 'Gecmiş olsun, ben de akşam yemeğe cıkıyorum' deyip, telefonu kapadılar. Sanat dunyasından da iki-uc kişi aradı. Biri; Zeynep Mansur'du. Bir gun sosyetik bir kuafore gittim. Arkamdan, 'Bu kız manikur, pedikur yaptırıyor. Ya hastalığı bize de bulaşırsa?' demişler. Benim hastalığım bulaşıcı değil! GUNAYDIN