Bu yıI benim yeşiI bağım kurudu
DoIu vurdu yaprakIarı curudu
Benim de saz tutan eIim var idi
Şimdi bir koşede yatar ağIarım
Benim iIe Iokma yiyip icenIer
GoIgemin aItında konup gocenIer
Sizi zaIim dar gunumde kacanIar
Ben kendi haIime bakar ağIarım
Cırpına cırpına bir yuva kurdum
Bebeği gormedim kundağı gordum
Deryada boğuIdum karaya vurdum
Camurdan camura batar ağIarım
Mahzuni Şerif ’im budur ahvaIim
Zamane bozuIdu insanIar zaIim
Kıyamete kadar gider bu haIim
Sabır eder matem tutar ağIarım…