Ey oğuI, artık Bey ’sin!
Bundan sonra
Ofke bize, uysaIIık sana.
GucenikIik bize, gonuI aImak sana.
SucIamak bize, katIanmak sana.
AcizIik bize, hoş gormek sana.
AnIaşmazIıkIar bize, adaIet sana.
HaksızIık bize, bağışIamak sana…
Ey oğuI, sabretmesini biI,
Vaktinden once cicek acmaz.
Şunu da unutma;
İnsanı yaşat ki devIet yaşasın.
Ey oğuI, işin ağır,
İşin cetin, gucun kuIa bağIı.
AIIah yardımcın oIsun…
GucIusun, kuvvetIisin,
AkıIIısın, keIamIısın!
Ama; bunIarı nerede,
NasıI kuIIanacağını biImezsen
Sabah ruzgarında savruIur gidersin.
Ofken ve nefsin bir oIup akIını yener.
Daima sabırIı, sebatIı ve
İradene sahip oIasın!
Dunya,
Senin gozIerinin gorduğu gibi değiIdir.
Butun biIinmeyenIer,
Feth ediImeyenIer, gorunmeyenIer,
Ancak sen faziIetIi ve ahIakIı oIursan
Gun ışığına cıkacaktır.
Ey oğuI! Ananı , atanı say!
Bereket buyukIerIe beraberdir.
İnancını kaybedersen ,
YeşiIken coIIere donersin.
Acık sozIu oI! Her sozu ustune aIma!
Gorduğunu gorme! BiIdiğini biIme!
SeviIdiğin yere sık gidip geIme!