OKUL ONCESİ DONEMDE OYU

Cocuk icin vazgecilmez bir yaşama bicimi olan oyun, cocuğun en doğal oğrenme aracıdır. Oyun cocuklar icin, keşfetme, oğrenme, kendini ifade etme demektir.

Oyun cocuğa kimsenin oğretemediği şeyleri oğretir. Dunya cocuk icin, bilmediği, anlamadığı karmaşık bir cok olay ve insanla doludur. Oyun yoluyla cocuk dunyanın gerceklerini kendi capında anlamaya calışır.

Oyunu, ozgurce ve kendiliğinden yapılan, haz veren, mutluluk kaynağı olan, cocuğun gelişimini destekleyen ve eğlendiren, yorğunluk ve sıkıntılardan kurtaran etkinlikler şeklinde tanımlayabiliriz.


Bir cok filozof, eğitimci ve cocuk ruh hekimi kendi dunya goruşleri cercevesinde oyunu eğitsel acıdan ele almışlar ve bu konuda ceşitli goruşler one surmuşlerdir.

FARKLI KURAMCILAR OYUNU FARKLI ŞEKİLDE TANIMLAMIŞLARDIR.

EFLATUN “Cocuk oyunla buyumelidir.”
MONTAİGNE “Cocukların oyunu, oyun değil, onların en gercek uğraşıdır.”
COMENIUS “İnsanın zihni duşunmeye, dili konuşmaya, eli de bir şeyler yaratmaya yarar.”
JOHN LOCKE “Derslerin daha başadılı olmasını istiyorsanız cocuğun ilk yaşlardaki oyun icgudulerinden faydalanınız.”
JEAN J. ROUSSEAU “Cocuğun bedenini her zaman işletiniz. Bedenen guclu ve sağlıklı olan cocuk fikren de gelişir ve akıllı olur.”
MARİA MONTESSORİ “Cocuğun en oneli işidir.”
SİGMUND FREUD “Cocuğun oyunu, duşler ve sinirsel belirtiler gibi anlamı olan davranışlardır.”
PİAGET “Dş dunyadan alınan uyaranları ozumleme ve uyum sistemine yerleştirme yoludur.”

En geniş anlamı ile “OYUN”

Belli bir amaca yonelik olanveya olmayan, kurallı ya da kuralsız olarak gercekleştirilebilen, her durumda cocuğun isteyerek ve hoşlanarak yer aldığı, fiziksel, bilişsel, dilsel, duygusal ve sosyal gelişimin temeli olan, gercek hayatın bir parcası ve cocuk icin EN ETKİN OĞRENME SURECİ şeklinde tanımlanır.

Oyun, her yaşta insanın hayatında onemli yeri olan bir etkinliktir. Yetişkin icin, eğlenme, dinlenme, boş zaman etkinliği gibi anlamlar ifade eden oyun, cocuk icin, icinde yaşadığı dunyayı, cevresindeki insanları tanıma ve anlama aracıdır. Bu nedenle boş zaman etkinliği değil, cocuğun zamanının buyuk bir bolumunu alan, ciddi bir uğraş olarak nitelendirilmektedir.
Oyun, cocuğun gelişmesi ve kişilik kazanması icin sevgiden sonra gelen ikinci onemli duygusal doyumdur.

Sevgiden yoksun bir cocukluk gibi, oyunsuz bir cocukluk da duşunulemez.
Sigmund Freud ruh sağlığını “sevmek ve calışmak” olarak tanımlaması cocuğa uygulanırsa,

Cocuk Ruh Sağlığı “SEVİLMEK VE OYNAMAK” tır.