Muzeyi bir cantaya sığdırmıştı Marcel Duchamp. Ya şimdi muzeyi insan bedeninin parcası olan bir kol’a kurarsak ne olur? Cevap: Sanat ve tarihine muhru vuran cağının onunde sanatcıların (Giotto, Bruegel, Giorgione, Michelangelo, Durer, El Greco, Caravaggio, Goya, Turner, Monet, Cézanne, Matisse, Braque, Malevich, Kandinsky ve Duchamp) yapıtları, bedenin bir parcası- body art (beden sanatı)- olarak şekillenir. Artık bir gorsel nesne- sanat yapıtının, insana- ozneye gectiğine, boylece bu insanın, hem yapıt, hem muze, hem de ayaklanmış, yuruyen, uyanık olduğu her an muzenin kapısını izleyiciye, ustelik bir statu, secici kurul, kapital, vb yaptırımları dışarıda bırakarak actığına tanık oluruz.
(Tanıtım Bulteninden)

Marcel Duchamp had made the museum fit into a bag. What about now? How would it be if we build the museum on a part of the human body, an arm, for instance? The answer would be: The works of avant-garde artists who have made a mark on art and history of art like Giotto, Bruegel, Giorgione, Michelangelo, Durer, El Greco, Caravaggio, Goya, Turner, Monet, Cézanne, Matisse, Braque, Malevich, Kandinsky and Duchamp will be brought together as a part of a body (body art). We witness that a visual object, an art work, has been transformed into a human subject. And thus, this person, as both a work of art and a museum with a walking, sleeping, living brain, keeps his museum open to viewers except for sleeping hours without considering about sanctions as status, selective board or capital.

Marcel Duchamp hatte das Museum in einen Koffer verstaut. Und heute? Was passiert, wenn wir das Museum auf den Arm eines Menschen transferieren? Die Antwort ist: Kunstlern aus ihren je eigenen Epochen, (Giotto, Bruegel, Giorgione, Michelangelo, Durer, El Greco, Caravaggio, Goya, Turner, Monet, Cézanne, Matisse, Braque, Malewitsch, Kandinsky und Duchamp) haben mit ihren Werken sowohl die Kunst als auch die Geschichte geprägt und werden nun als ein Teil des Korpers- Body-Art- gestaltet. Das Einzeichnen des visuellen Objekts (des Kunstwerks) auf der Oberfläche des Menschen, des Subjekts, bedeutet, dass dieser Mensch mit dem Kunstwerk zum Ausstellungsort, zum Museum auf zwei Beinen wird: gehend, schlafend, denkend. Unabhängig von jeglicher Jurierung und Kapitalverwertung wird fur den Rezipienten die Tur des individuellen Museums geoffnet.

Marcel Duchamp avait fait entrer le musée dans un sac. Et maintenant? Que se passerait-il si on montait le musée sur un des membres du corps humain, le bras? Réponse: les œuvres des grands artistes (Giotto, Bruegel, Giorgione, Michelangelo, Durer, El Greco, Caravaggio, Goya, Turner, Monet, Cézanne, Matisse, Braque, Malevich, Kandinsky et Duchamp) qui ont marqué l’art et son histoire prendront forme sur une partie du corps. Cet individu qui permet a cet objet-visuel, l’œuvre d’art, d’exister deviendrait lui-même une œuvre, un musée accompagné d’un cerveau qui marche, qui dort et qui vit, qui gardes ses portes ouvertes pour le spectateur sauf aux heures de sommeil tout en restant indépendant aux sanctions juridiques, sélectif et capitales.

Cevirmen: İngilizce Cev. Vildan Erturk, Almanca Cev. Ozlem Kalkan Erenus, Fransızca Cev. Sinan Mansuroğlu



Kitap Adı: Kol Muzesi Yazar: Ozkan Eroğlu Yayınevi: Tekhne Yayınları Hamur Tipi: 2. Hamur Ebat: 13,5 x 19,5 İlk Baskı Yılı: 2017 Baskı Sayısı: 1. Basım Orijinal Dili: Turkce Medya Cinsi: Ciltsiz Barkod: 9786058236103