KIZLAR VE BABALARI
0 yasinda Baba :Ne kadar da guzel. Simdi bu kucucuk sey benim kizim mi? Gozleri de bana ne kadar cok benziyor.[/B] Kizi : Bu gozlerini benden hic ayirmayan adam babam olsa gerek.

5 yasinda Baba : Prensesim benim, guzel kizim. Soyle bakalim baban sana ne alsin? Kizi : En cok babami seviyorum. Babam, niye annemle uyuyor? Hep benimle uyusun, baskasini sevmesin.

10 yasinda Baba : Gittikce yaramaz oluyor, kime cekti bu kiz? Kizi : Ben babama asigim. Buyuyunce babam gibi erkekle evlenecegim. Babam bu ay harcligimi arttirir mi?

15 yasinda Baba : Ne kadar da cabuk buyudu. Eve de gittikce gec kalmaya basladi, bu gidisle basina kotu bir sey gelecek. Sanirim daha sert konusmaliyim. Kizi : Babam yuzunden arkadaslarimla istedigim kadar vakit geciremiyorum. Bana baski uygulamasindan nefret ediyorum. Ne zaman ozgur olacagim?

20 yasinda Baba : Artik sozumu dinlemiyor. Benden giderek uzaklasiyor. Kendi parasini da kazanmaya basladi ya, bana ihtiyaci kalmadi tabii. Uzun zamandir tatli bir-iki laf gecmedi aramizda zaten. Evi de surekli erkekler ariyor. Galiba kizim elden gidiyor. Kizi : Her dedigime aliniyor, beni bir turlu anlamiyor. Hele gecen gun giydigim mini etege karismasina ne demeli? Evden ayrilip, kendi hayatimi kurmaliyim. cocuk muamelesi gormekten biktim artik!

25 yasinda Baba : Bir gun bunun olacagini biliyordum. Iste evleniyor. Zaten aramiz eskisi gibi degildi. Simdi bir de kocasi var. Prensesim beni terkediyor. Kizi : Boyle bir gunde bile o mutsuz ifadeyi takinmasinin ne luzumu var ki? Biliyorum, onu bir turlu icine sindiremedi. Bu yuzden yapiyor. Kendi hayalindeki damat degil ya! Sanki birlikte yasayacak olan o.

30 yasinda Baba : cok az gorusuyoruz. Daha sık biraraya gelsek ne iyi olur. Hem torunlarimi da ozluyorum. Kendi arkadas cevrelerinden firsat bulup da bize gelemiyorlar ki... Kizi : Babamlari da cok ihmal ediyorum galiba. Yine telefonda cok uzgun geldi sesi. Haftasonu onlara supriz yapmak en iyisi.

40 yasinda Baba : Kizim, benim entellektuel duzeyimi yeterli bulmuyor. Ona gore cagin gerisinde dusunuyormusum. Oysa kucukken derslerine hep ben yardim ederdim. Anlayamadigi butun problemleri bana sorardi. Simdi beni begenmiyor. Bir daha onunla asla politik tartismalara girmeyecegim. Kizi : Babam giderek daha da cocuk gibi davraniyor. Surekli bir seylerden yakiniyor. Gerci son zamanlarda sagligi da iyi degil ama. Ya ona bir sey olursa? Zaten hicbir zaman diledigi gibi bir evlat da olamadim.

45 yasinda Baba : Kizimin mutlu bir yuvasi olmasi ne guzel. Gozum arkada gitmeyecegim. Her seyi kendi basardi. Onunla gurur duyuyorum. Kizi : Babam icin cok endiseleniyorum. Onu kaybetmeye hazir degilim. Ilaclarini da hep ihmal ediyor zaten. Allah'im onu benden alma!

50 yasinda Baba : Dunyada mutlu kal kizim ! Kizi : Seni cok ozleyecegim ve arayacagim babacigim. Simdi ben kime danisacagim, kim yardim edecek bana? Ne olur gittigin yerde cok mutlu ol. Ve hep yanimda oldugunu hissettir, ne bileyim ben, arada sirada isaretler yolla mesela. Ah babacigim! Sensiz nasil yasayacagim?

55 yasinda Kadin : Sen gideli, seni daha iyi anliyorum babacigim. Keske seni hic uzmeseydim demeyecegim, cunku "keske"lerin hicbir seyi degistiremeyecegini biliyorum. Yine
__________________