arkadaşlar unv. 3. sınıfta okuyan bir makine muhendisi adayıyım.şimdiye kadar kız arkadaşlarım ile olan ilişkilerim sadece arkadaşlık duzeyindeydi. universitede yıllar ilerledikce insanın icindeki boşluk buyumeye başlıyor ve sevincinizi,dertlerinizi paylaşabileceğiniz birisini arıyorsunuz. bu yondeki ilk adımımı mimarlık fakultesinden cok sevdiğim bir kız arkadaşıma acılarak attım ama gelen cevap belki de cok klasikti; 'ben seni arkadaşım olarak kabul ediyorum ve ilişkimizin bu yonde kalmasını istiyorum vb.-bundan sonra soylediklerini zaten bilincsizce dinlemiş ve yıkılmıştım-'' bu konuşmamızdan sonra artık kendine guvensizlik coktu ustume, sanki tum tekliflerin boyle sonuclanacağını duşunuyorum ve daha baştan vazgeciyorum. kız arkadaşlarıma acılmam yolundaki telkinlerinizi ve tuyolarınızı bekliyorum. ısrarcı olmak bir cozum mudur?yoksa insanları bizden uzaklaştırır mı?
__________________