Bir rivÂyette şoyle gelmiştir: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) sağ (eli) ne gumuş bir yuzuk taktı. Kaşı Habeşi idi. Karşı avucunun icine geliyordu."

BuhÂri, LibÂs 46, 50, 51, 54, 55; Muslim, MesÂcid 222, (640); LibÂs 55-63, (2092-2095); Ebu DÂvud, HÂtim 1-2, (4214-4217, 4221); Tirmizi, İsti'zÂn 25, (2719), LibÂs 14-17, (1739-1748); NesÂi, ZÎnet 48-82, (8,173-195); İbnu MÂce, LibÂs 39, (3639), 41, (3645).

2069 - İbnu Omer (radıyallÂhu anhumÂ) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) kendisine altından bir yuzuk yaptırdı. Bunun uzerine halk da altın yuzukler yaptırdı. Bilahare aleyhissalÂtu vesselÂm minbere cıkıp oturdu, yuzuğu cıkardı ve:

"VallÂhi bunu ebediyen takmıyacağım!" dedi. Halk da yuzuklerini cıkarıp attılar."

BuhÂri, LibÂs 45, 46, 50, 53, EymÂn 6, İ'tisÂm 4; Muslim, LibÂs 53, 55, (2091); Muvatta, Sıfatu'n-Nebi 37, (2, 936); Ebu DÂvud, HÂtem 1-2, (4218, 4219, 4220); Tirmizi, LibÂs 16, (1741); NesÂi, Zinet 43, 53, (8,165,178); İbnu MÂce, LibÂs 40, (3642-3644).

Bir rivÂyette şu ziyÂdeyi yaptı: "Yuzuğu sağ eline takmıştı. "Bir diğerinde de şu ziyÂde vardır: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) gumuşten bir muhur edindi, eline takmıştı. Sonra Hz. Ebu Bekir'in eline intikal etti, sonra Hz. Omer'e, sonra da Hz. Osmana (radıyallÂhu anhum)'a intikal etti. Eriş kuyusuna duşunceye kadar onun elinde kaldı. Uzerindeki yazı Muhammed Resulullah idi."

2070 - Bureyde (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm)'ın yanına, parmağında demir yuzuk bulunan bir adam uğramıştı. (Yuzuğu gorunce): "Niye bazılarınızın uzerinde ateş ehlinin susunu goruyorum!" buyurdu. Adam derhal onu cıkarıp attı. Sonra parmağında sarı renkli (pirinc) yuzuk taşıyor olduğu halde geldi. Bu sefer.

"Niye sende putların kokusunu hissediyorum?" dedi Bilahare adam altın yuzuk takmış olarak geldi`? Bu sefer de:

"Sende niye cennet ehlinin susunu goruyorum?" dedi. Bunun uzerine adam:

"Oyleyse yuzuğum neden olsun?" diye sordu.

"Gumuşten dedi, ancak ağırlığı bir miskale ulaşmasın."

Tirmizi, LibÂs 43, (1786); Ebu DÂvud, Hatem 4, (4223); NesÂi, Zänet 47, (8,172).

2071 - İbnu Abbas (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) bir adamın elinde altından bir yuzuk gordu. Onu cıkarıp attı ve:

"Biriniz tutup ateşten bir parcayı alıp eline koyuyor!" buyurdu. Resulullah (aleyhissalÂtu vesselam) gidince adama: "Yuzuğunu al (başka surette) ondan faydalan" dediler. O:

"Hayır! VallÂhi ebediyen almayacağım, onu Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) attı" dedi."

Muslim, LibÂs 52, (2090).

2072 - Hz. Aişe (radıyallÂhu anhÂ) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm)'a Habeş kralı NecÂşi'den hediyeler geldi. İcerisinde Habeşi kaşlı bir de altın yuzuk vardı. Resulullah onu bir cople veya tiksinerek bir parmağıyla aldı. Kızı Zeyneb'in kızı UmÂme Bintu Ebi'l-Âs'ı cağırıp: "Yavrucuğum al şunu, takın!" dedi."

Ebu DÂvud, HÂtem 8, (4235).

2073 - Said İbnu'l-Museyyeb anlatıyor: "Hz. Omer, Suheyb (radıyallÂhu anhumÂ)'e: "Niye parmağında altın yuzuk goruyorum?" dedi. Beriki: "Onu senden daha hayırlı olan da gordu, ama ayıplamadı" deyince, Hz. Omer:

"O da kimmiş?" dedi. Suheyb: "Resulullah!" cevabını verdi."

NesÂi, Zinet 42, (8,164,165).

2074 - Hz. Ali (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) yuzuğumu şu parmağa koymamı yasakladı -ve eliyle orta ve ondan sonra gelen (şehadet) parmağına işaret etti- buyurdu."

Muslim, LibÂs 64, (2078); Tirmizi, LibÂs 44, (1787); NesÂi, Zinet 53, (8, 177); Ebu DÂvud, HÂtem 4, (4225).

2075 - Yine Hz. Ali (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah yuzuğunu sağ eline takardı."

Ebu DÂvud, HÂtim 5, (4226); NesÂi, Zinet 49, (8,175).

2076 - Cafer İbnu Muhammed, babasından naklen anlatıyor: "Hz. Hasan ve Hz. Huseyin (radıyallÂhu anhumÂ), yuzuklerini sol ellerine takarlardı."

Tirmizi, LibÂs 16, (1743).

2077 - İbnu Omer (radıyallÂhu anhumÂ) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) yuzuğu sol eline takardı ve kaşını avucunun icine getirirdi. İbnu Omer de boyle yapardı.

Ebu DÂvud, HÂtem 5, (4227, 4228).

2078 - Hz. Enes (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Hz. Peygamber (aleyhissalÂtu vesselÂm) helÂya girdiği zaman yuzuğunu cıkarırdı."

Tirmizi, LibÂs 16, (1746); NesÂi, Zinet 54, (8, 178).

Rezin şu ilÂvede bulunmuştur: "Yuzuk Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm)'ın sol elinde idi.")

2079 - Ebu Hureyre (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Bir kadın Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm)'a gelerek sordu:

"İki altın bilezik hakkında ne dersiniz, (takayım mı?)"

"Ateşten iki bileziktir, (takmayın!)" deyip cevap verdi. Kadın devamla:

"Pekal altın gerdanlığa (ne dersiniz?)" diye sordu. Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm)'dan yine:

"Ateşten bir gerdanlık!" cevabını aldı. O, yine sordu:

"Bir cift altın kupeye ne dersiniz?"

"Ateşten bir cift kupe!"

Kadında bir cift altın bilezik vardı. Onları cıkarıp attı ve:

"(Ey Allah'ın Resulu), kadın kocası icin suslenmezse, onun yanında kıymeti duşer" dedi. Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm):

"Sizden birine, gumuş kupeler takınmasından, bunları za'feran veya abir ile sarartmasından kimse engel olmaz!" cevabını verdi."

NesÂi, Zinet 39, (8,159). 2080 - SevbÂn (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm)'ın yanına FÂtıma Bintu Hubeyre, elinde altından iri yuzukler (Feth) olduğu halde gelmişti. Hz. Peygamber (aleyhissalÂtu vesselam), kadının ellerine vurmaya başladı. FÂtıma da hemen (oradan sıvışıp) Resulullah'ın kerimeleri FÂtımatu'z-Zehr (radıyallÂhu anhÂ)'nın

yanına girdi. Ona Resulullah (aleyhissalatu vesselÂm)'ın kendisine olan davranışını anlattı. Bunun uzerine Hz. FÂtıma (radıyallÂhu anhÂ) boynundaki altın zinciri cıkarıp: "Bunu bana Hasan'ın babası Hz. Ali (radıyallÂhu anhumÂ) hediye etti" dedi. Zincir daha elinde iken Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) yanlarına girdi ve şunu soyledi:

"Ey Fatıma! Halkın: "Resulullah'ın kızının elinde ateşten bir zincir var!" demesi seni memnun eder mi?" dedi ve boyle diyerek oturmadan geri donup gitti. Bunun uzerine FÂtıma (radıyallÂhu anhÂ) zinciri carşıya gonderip sattırdı, parasıyla bir kole satın aldı ve onu Âzad etti.

Bu olanlar Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm)'a anlatılınca: "FÂtımayı ateşten kurtaran Allah'a hamdolsun!" buyurdular."

NesÂi, Zinet 39, (8,158).

2081 - Huzeyfe'nin kız kardeşi (radıyallÂhu anhÂ) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) buyurdular ki: "Ey kadınlar cemaati! Sus eşyanız gumuşten olmalıdır. Sizden hangi kadın altınla suslenir ve onu izhÂr eder (yabancıya gosterirse), mutlaka onunla azaba maruz kalır."

Ebu DÂvud. HÂtem 8. (4237); NesÂi. ZÎnet 39, (8.156.157).

2082 - Ukbe İbnu Âmir (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) ehline takı ve ipeği yasakladı ve: "Eğer sizler cennet takılarını ve cennetin ipeğini seviyorsanız, bunları dunyada takınıp giymeyin" buyurdu."

NesÂi, Zinet 39, (8,156).

NesÂi'nin İbnu Omer'den yaptığı bir diğer rivÂyette: "Resulullah, altın takınmayı, mukatta yani az bir parca olmak kaydıyla tecviz etti" denilmiştir.

Mukatta: Az bir şey demektir, kulağın ust kısmına takılan kucuk halka, kadın yuzuğu gibi. İsraf, kibir ve zekÂt vermekten kacınmak gibi durumları mekruh addetmiştir.

2083 - BunÂne MevlÂtu Abdirrahman İbnu HayyÂn el-EnsÂri anlatıyor: "Hz. Aişe'nin yanına, uzerinde ziller bulunan bir kız getirildi. Kızın zilleri cıngır cıngır ses cıkarıyordu. Hz. Aişe (radıyallÂhu anhÂ): "Sakın ha! zillerini koparmadan onu yanıma getirmeyin!" dedi ve ilÂve etti: "Ben Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm)'ın: "Zil bulunan eve melÂike girmez" buyurduğunu işittim."

Ebu DÂvud, HÂtem 6, (4231).

2084 - Arfece İbnu Es'ad (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Cahiliye devrinde cereyan eden KulÂb savaşında burnum isabet almış, bu sebeple gumuşten bir burun taktırmıştım. Bilahare kokmaya başladı. (Durumu kendisine acınca), Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm), bana altından bir burun yaptırmamı soyledi."

Ebu Davud, HÂtem 7, (4232, 4233, 4234); Tirmizi LibÂs 31, (1770); NesÂi, Zinet 41, (8, 163, 164).

2085 - Hz. Enes (radıyallÂhu anh) bildiriyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselàm)'ın kılıncının kabzasının ust kısmı (kabÎa) gumuştendi.

NesÂi nin Enes'ten bir rivayetinde, "Resulullah'ın kılıncının pabuc kısmı gumuştu, kabzasının baş kısmı (kabîa) da gumuştu. Bunlar arasında gumuş halkalar vardı" denmiştir.

Ebu DÂvud, CihÂd 71, (2583, 2584, 2585); Tirmizi, CihÂd 16 (1691); NesÂi, Zinet 121, (8, 219).

HİDÂB (SAC BOYAMASI)

2086 - Hz. Ebu Hureyre (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) buyurdular ki: "Yahudiler ve hıristiyanlar (saclarını) boyamazlar. Siz onlara muhÂlefet edin."

BuhÂri, Libas 67, Enbiya 50; Muslim, LibÂs 80, (2103); Ebu DÂvud, Tereccul 18, (4203); NesÂi, Zinet 14, (8,137); Tirmizi, LibÂs 20, (1752).

Bu hadis Tirmizi'de "(Sacınızdaki) aklıkların rengini değiştirin, yahudilere benzemeyin!" şeklinde gelmiştir.

2087 - İbnu AbbÂs (radıyallÂhu anhumÂ) anlatıyor: "(Saclarına) kına yakmış bir adam gelmiştir. Hz. Peygamber (aleyhissalÂtu vesselÂm): "Bu ne guzel!" buyurup takdir etti. (Az sonra) kına ve ketem ile boyanmış biri geldi.

"Bu evvelkinden de guzel!" buyurdu. Sonra (saclarını) sarıya boyamış biri daha gelmişti ki:

"Bu oburlerinden de guzel!" buyurdu."

Ebu DÂvud, Tereccul 19, (4211); İbnu MÂce, LibÂs 34, (3627).

2088 - Hz. İbnu Omer (radıyallÂhu anh)'den rivÂyete gore, sakalını sufra denen sarı boya ile boyar ve derdi ki: "Ben, Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm)'ı gordum, sakalını bununla boyamıştı, en cok sevdiği boya da bu idi. Bununla elbisesini boyadığı da olurdu."

Ebu DÂvud, LibÂs 18, (4064), Tereccul 19, (4210); NesÂi, Zinet 17, (8,140).

Buhari ve Muslim'de, Hz. Enes'ten gelen bir rivÂyette şoyle denir: "Resulullah hic sacını boyamadı. Cunku ondaki beyazlar cok azdı. Başındaki akları saymak istesem sayabilirdim. Hz. Ebu Bekir ve Hz. Omer (radıyallÂhu anhumÂ) (saclarını) kına ve ketem ile boyarlardı."

BuhÂri, LibÂs 66, MenÂkıb 23; Muslim, FedÂil 100-105, (2341); Ebu DÂvud, Tereccul 18, (4209); NesÂi, Zinet 17, (8,140, 141).

2089 - Kerime Bintu HumÂm anlatıyor: "Bir kadın, Hz. Âişe'ye kına yakma hususunda sormuştu, şu cevabı aldı:

"Bunda bir beis yok (kına yakılabilir). Ancak ben bundan hoşlanmam. Cunku sevdiğim (aleyhissalÂtu vessellÂm), onun kokusunu sevmezdi."

Ebu DÂvud, Tereccul 4, (4164); NesÂi, Zinet 19, (3,142).

2090 - Hz. Aişe (radıyallÂhu anhÂ) anlatıyor: "Bir kadın, perde gerisinden Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm)'a eliyle bir mektup uzattı. Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) elini derhal geri cekip:

"Ne bileyim, bu el kadın eli midir, erkek eli midir?" buyurdu. Kadıncağız:

"Kadın elidir!" deyince Hz. Peygamber (aleyhissalÂtu vesselÂm):

"Sen kadın olsaydın, tırnaklarının rengini değiştirirdin" buyurdu. Bununla kına yakmayı kastetmişti."

Ebu DÂvud, Tereccul 4, (4166); NesÂi, Zinet 18, (8,142).

2091 - Yine Hz. Âişe (radıyallÂhu anhÂ) anlatıyor: "Hint Bintu Utbe, Hz. Peygamber'e:

"Ey Allah'ın Resulu, bana biat ver!" diye talepte bulunmuştu. Kendisine:

"Hayır, şu ellerini değiştirmedikce senden biat almayacağım. EIIerin tıpkı vahşi hayvanların ayağı gibi!" cevabını verdi."

Ebu DÂvud, Tereccul 4, (4165).

RivÂyette adı gecen Hint, Ebu SufyÂn'ın zevcesi ve Hz. MuÂviye (radıyallahu anhum)'nin annesidir. Mekke'nin fethi sırasında kocası ile birlikte musluman olmuştur. Hz. Peygamber eski nikÂhları ile evliliklerini ikrÂr etmiş, yeni bir nikahı gereksiz gormuştur. Ancak, gorulduğu uzere, ellerine kına vurmadan biat almamıştır.

Alimler bu hadisten hareketle, erkeklerin kına yakmasını mekruh addetmişlerdir. Kadının elleri, kınasız iken erkeğin ellerine benzemektedir. Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) bu benzemedeki kerÂheti ifÂde icin teşbihe başvurup, vahşi hayvanların ayaklarına teşbih etmiştir.

2092 - Hz. Ebu Hureyre (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm)'a el ve ayaklarına kına yakmış bir muhannes getirdiler.

"Bunu niye getirdiniz, nesi var?" diye sordu. Kendisine:

"Kendisini kadınlara benzetmiştir!" dediler. Bunun uzerine Efendimiz emretti ve Naki' nÂm mevkiye surgun edildi.

"Ey Allah'ın Resulu, onu oldurmeyelim mi?" diye soranlar olmuştu ki:

"Hayır! dedi, ben namaz kılanları oldurmekten men edildim."

Ebu DÂvud, Edeb 61, (4928).

HALÛK

2093 - Hz. Enes (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselam), erkeğin za'ferÂn surmesini yasakladı."

BuhÂri, LibÂs 33; Muslim, LibÂs 77, (2101); Ebu DÂvud, Tereccul 7, (4179); Tirmizi, Edeb 51, (2816); NesÂi, Zinet 74, (8,189).

2094 - Yine Hz. Enes (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm)'a uzerinde sarılık izi bulunan bir adam geldi. Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) hoşlanmadığı bir hususu, insanların yuzune nÂdiren vurduğu icin (sesini cıkarmadı). Adam oradan kalkıp gidince: "Keşke bu adama, uzerindeki şu şeyi yıkamasını soyleseydiniz" dedi."

Ebu DÂvud, Tereccul 8, (4182). 2095 - Ya'la İbnu Murre (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) haluk surunmuş bir adam gormuştu. ki:

"Git bunu yıka, sonra gene yıka, sonra bir daha (za'ferÂn surunmeye) donme!" dedi."

Tirmizi, Edeb 51, (2817); NesÂi, Zinet 34, (8,152,153).

2096 - Ebu Musa (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) buyurdular ki: "AIIah, bedeninde halûk'tan bir parca eser bulunan kimsenin namazını kabul etmez."

Ebu DÂvud, Tereccul, 8, (4178).

SAC VE BAKIMI:

2097 - Ebu KatÂde (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Ey Allah'ın Resulu dedim, benim omuzlarıma kadar dokulen (gur) saclarım var, tarayıp tanzîm edeyim mi?"

"Evet dedi, ona ikramda bulun."

RÂvi der ki: "Ebu KatÂde, "Evet, ona ikramda bulun!" sozu sebebiyle, gunde iki sefer (bakım yapar ve) saclarını yağlardı."

Muvatta, Şa'ar 6, (2, 949); NesÂî, Zînet 60, (9183).

2098 - Hz. Ebu Hureyre (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm): "Kimin sacı varsa, ona ikram etsin!" buyurdu."

Ebu DÂvud, Tereccul 3, (4163).

2099 - At İbnu YesÂr (rahimehullah) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm)'a sacı sakalı karmakarışık bir adam gelmişti. Efendimiz, ona (eliyle) işaret buyurarak, sanki sacını ıslÂh etmesini emretmişti. Adam bunu yapıp sonra tekrar geri geldi. AleyhissalÂtu vesselÂm:

"Şu hal, sizden birinizin tıpkı bir şeytan gibi başı(ndaki saclar) karmakarışık vaziyette gelmesinden daha hayırlı değil mi?" buyurdular."

Muvatta, Şa'ar 7, (2, 949).

2100 - Abdullah İbnu Mugaffel (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) sac bakımını gun aşırı yapmayı emredip, fazlasını yasakladı."

Ebu DÂvud, Tereccul 1, C4159); Tirmizî, LibÂs 22, (1756); NesÂî, Zînet 7, (8,131,132).

TRAŞ

2101 - NÂfi' (rahimehullah) İbnu Omer (radıyallÂhu anh)'in şu sozunu nakleder: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselam) kaza'ı (yani cocuğun başının bir kısmını traş etmek) yasakladı" deyince,

"Kaza' nedir?" diye sordular. Şoyle acıkladı:

"Kişi cocuğun başını traş eder, ancak şurada burada bazı yerleri kesmez, olduğu gibi bırakır."

RÂvi, bunu soylerken alnına ve başının iki yanına işÃ‚ret etti."

BuhÂrî, Libas 72; Muslim, LibÂs 113 (2120); Ebu DÂvud, Tereccul 14, (4193, 4194); NesÂî, Zînet 5, (8,130); İbnu MÂce, LibÂs 38, (3637).

2102 - Abdullah İbnu Ca'fer (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselam), Hz. Ca'fer (radıyallÂhu anh)'in olum haberi gelince, CÂfer ailesini uc gun (mÂtem yapmaya) terketti. Sonra yanlarına gelerek:

"Kardeşimin uzerine artık bugunden sonra ağlamayın!" dedi ve:

"Bana kardeşimin oğullarını toplayın!" emretti.

Biz yanına getirildik, tıpkı civcivler gibiydik.

"Bana bir berber cağırın!" dedi. (Gelince) berbere emretti, o da başlarımızı traş etti."

Ebu Davud, Tereccul 13, (4192); NesÂî, Zînet 58, (8,182).

2103 - Hz. Ali (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) kadınların başlarını traş etmelerini yasakladı."

NesÂî, Zinet 4, (8,130); Tirmizî, Hacc 74, (914).

İĞRETİ SAC TAKMA

2104 - Hz. Esma (radıyallÂhu anhÂ) anlatıyor: "Bir kadın Resulullah (aleyhissalatu vesselÂm)'a gelerek: "Kızım cicek hastalığına yakalandı ve sacları dokuldu. Ben onu evlendirdim, iğreti sac takayım mı?" diye sordu. AleyhissalÂtu vesselÂm:

"Allah takana da taktırana da lÂnet etmiştir?" diye cevap verdi."

BuhÂrî, LibÂs 83, 85; Muslim, LibÂs 115, (2122); NesÂî, Zînet 71, (8,187,188).

2105 - Humeyd İbnu Abdirrahman İbnu Avf tarafından rivÂyet edilen ve Kutub-i Sitte'nin herbirinde yer alan bir rivÂyet de şoyle: "Hz. MuÂviye (radıyallÂhu anh) hacc yaptı. O zaman minbere cıkarak halka bir hutbe îrad etti. (Hutbe sırasında), koruma polisinin elinde bulunan bir tutam sacı alarak şunları soyledi:

"Ey Medîneliler! Âlimleriniz nerede? Ben Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm)'ı işittim, bu ceşit şeyleri yasaklamış ve şoyle demişti:

"İsrailoğullarının kadınları ne zamanki bunu taktılar helak oldular."

BuhÂrî, LibÂs 83, Enbiya 50; Muslim, LibÂs 122, (2127); Muvatta, Şa'ar 2, Ebuı DÂvud, Tereccul 5, (4167); Tirmizî, Edeb 32, (2782); NesÂî, Zînet 21, (8,144-147), 68, 69, (8,186, 187); İbnu MÂce, Nikah (1987).

SACI ALNA DOKME VE AYIRMA

2106 - İbnu AbbÂs (radıyallÂhu anhumÂ) anlatıyor: Ehl-i Kitap, saclarını alınlarına dokuyorlardı, muşrikler de ayırıyorlardı. Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) (vahiyle) emir gelmeyen hususlarda Ehl-i KitÂb'a muvafakatı severdi. Sacını alnı uzerinde o da serbest bıraktı. Sonra (ortadan) ayırarak (sağ ve sola) taradı."

BuhÂrî, LibÂs 70; Muslim, FedÂil 90, (2336); Ebu DÂvud, Tereccul 10, (4188); NesÂî, Zînet 62, (8,164).

SACTAKİ AKLARIN YOLUNMASI

2107 - Amr İbnu Şu'ayb an ebîhi an ceddihî (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) buyurdular ki: "Sactaki akları yolmayın. Zîra bir kimse musluman iken tek bir kıl bile ağarmış olsa, bu Kıyamet gunu onun icin mutlaka bir nur olur."

Ebu DÂvud, Tereccul 17, (4202); Tirmizî, Edeb 56, (2822); NesÂî, Zînet 13, (8, 136); İbnu MÂce, Edeb 25, (3721); Muslim, FedÂil 100, (2341). Hadisin metni Ebu DÂvud'dan alınmadır.)

Bir rivÂyette şoyle denmiştir: "Allah ona bu sebeble sevap yazdı, onun sebebiyle ondan gunah affetti."

BIYIĞIN KESİLMESİ

2108 - İbnu Omer (radıyallÂhu anhumÂ) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselÂm) buyurdular ki: "Bıyıkları kazıyın, sakalları serbest bırakın."

BuhÂrî, LibÂs 64, 65; Muslim, TahÂret 53, (259); Muvatta, Şa'ar 1, (2, 947); Ebu DÂvud, Tereccul 16, (4199); Tirmizî, Edeb 18, (2764); NesÂî, TahÂret 15, (1,16).

Sahîheyn'in bir rivayetinde şoyle denmiştir: "Şu ameller fıtrattandır: Kasık traşı, tırnakların kesilmesi, bıyıkların kesilmesi."

Bir diğer rivÂyette: "Muşriklere muhÂlefet edin, sakallarınızı uzatın, bıyıklarınızı kesin" denir.

2109 - Zeyd İbnu ErkÂm (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) buyurdular ki: "Bıyığından kim almazsa bizden değildir."

Tirmizî, Edeb 16, (2762); NesÂî, TahÂret 13, (1,15). 2110 - İbnu AbbÂs (radıyallÂhu anhumÂ) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) bıyığından keser ve şoyle derdi: "Halîlu'r-rahmÂn İbrahim (aleyhisselÂm) de boyle yapardı."

Tirmizî, Edeb 16, (2761).

2111 - Abdullah İbnu Amr İbni'l-Âs (radıyallÂhu anhum ) anlatıyor: Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) sakalından enine ve boyuna alırdı."

Tirmizî, Edeb 17, (2763).

KOKU VE YAĞ

2112 - Hz. Enes (radıyrallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) buyurdular ki: "Bana, (dunyanızdan) koku ue kadın sevdirildi. Gozumun nuru ise namazda kılındı."

NesÂî, İşretu'n-Nis 1, (7, 61).

2113 - İbnu'l-Museyyeb (rahimehullah)'den rivayet edildiğine gore demiştir ki: "Allah TeÂl Hazretleri munezzehtir, (halde ve sozde) nezîh olanı sever; nÂziftir, nezÂfeti sever; kerîmdir, keremi sever; comerttir, comertliği sever. Oyle ise avlularınızı temizleyin ve yahudilere benzemeyin."

Tirmizî, Edeb 41, (2800).

Bu hadisi bazı rÂviler, Âmir İbnu Sa'd'ın babası tarikiyle Hz. Peygamber'e ulaştırıp merfu olarak rivÂyet etmişlerdir.

2114 - Hz. Ebu Hureyre (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) buyurdular ki: "Kime tîb ikram edilirse onu reddetmesin. Cunku, o guzel koku verir ve taşıması da kolaydır."

Muslim, ElfÂz 20, (22 3); Ebu DÂvud, Tereccul 6, (4172); NesÂi, Zinet 76, (8,189).

2115 - Ebu Osman en Nehdî (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) buyurdular ki: "Sizden birine reyhan sunulduğu takdirde onu reddetmesin, zîra o cennetten cıkmadır."

Tirmizî, Edeb 37, (2792).

2116 - İbnu Omer (radıyallÂhu anhumÂ) anlatıyor:"Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) buyurdular ki: "Uc şey reddedilmez: Minder, yağ ve koku."

Tirmizî, Edeb 37, (2791).

2117 - Nafi' merhum anlatıyor: "İbnu Omer (radıyallÂhu anhumÂ) buhur yaktığı zaman saf od ve kÂfurla karışık od kullanır ve şunu soylerdi: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) da boyle yapardı."

Muslim, ElfÂz 21, (2254); NesÂî, Zînet 38, (8,156).

2118 - Hz. Ebu Hureyre (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselÂm) buyurdular ki: "Erkeğin tîb'i (surunıne maddesi) kou neşreder, rengi olmaz. Kadının tîb'i ise rengi olur, kokusu olmaz."

Tirmizî, Edeb 31, (2788); NesÂî, Zinet 32, (8,151).

2119 - Hz. Âişe (radıyallÂhu anhÂ) şunu demiştir: "Resulullah (aleyhissalatu vesselÂm) misk ve anber gibi, renksiz koku maddeleri surunurdu ve derdi ki: "Surunme maddelerinin en iyisi misktir."

Tirmizî, CenÂiz 16, (991); NesÂî, Zinet 31, (8, 151, 152); Ebu DÂvud, CenÂiz 37, (3158).

2120 - Ebu Musa (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) buyurdular ki: "Her goz zÂnidir. Şurası muhakkak ki, kadın koku surunur, sonra da (erkek) cemaate uğrarsa o da zÂniyedir."

Tirmizî, Edeb 35, (2787); Ebu DÂvud, Tereccul 7, (4174, 4175); NesÂî, Zînet 35, (8,153).

2121 - Ebu Hureyre (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselam) buyurdular ki: "Kendisine buhur değen kadın sakın bizimle yatsı namazına katılmasın.

Muslim, SalÂt 143, (444); Ebu DÂvud, Tereccul 7, (4175); NesÂî, Zînet 87, (8, 154).

ZİNETLE İLGİLİ CEŞİTLİ MESELELER

2122 - Hz. Ebu Hureyre (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) buyurdular ki: "Fıtrat beştir: Sunnet olmak, etek traşı olmak, bıyığı kesmek, tırnakları kesmek, koltuk altını yolmak."

BuhÂrî, LibÂs 63, 64, İsti'zÂn 51; Muslim, tahÂret 39, (257); Muvatta, Sıfatu'n Nebiyy 3, (2, 921); Tirmizî, Edeb 14, (2757), Ebu DÂvud Tereccul 16, (4198); NesÂî, TahÂret 10,11, (1,14,15).

2123 - Hz. Âişe (radıyallÂhu anhÂ) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) buyurdular ki: "On şey fıtrattandır: Bıyığın kesilmesi, sakalın uzatılması, misvak, istinşak (burna su cekmek), mazmaza (ağza su cekmek), tırnakları kesmek, parmak mafsallarını yıkama, koltuk altını yolmak, etek traşı olmak, intikÂsu'l-m yani istinca yapmak."

Muslim, 56 (261); Ebu DÂvud, TahÂret 29, (53); Tirmizî, Edeb 14, (2758); NesÂî, Zînet 1, (8,126,127).

2124 - Hz. Enes (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselÂm), bize bıyığın makaslanıp, tırnağın kesilmesini, koltuk altının yolunup, eteğin traş edilmesini kırk gun aşmayacak şekilde vakitledi."

Muslim, Taharet 51, (258); Ebu Davud, Tereccul 16, (4200); Tirmizî, Edeb 15, (2759); Nesaî, TahÂret 13, 14, (1, 15, 16).

2125 - Hz. Ebu Hureyre (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) buyurdular ki: "İbrahim (aleyhisselÂm) Kaddum nÂm -bazısı da şeddesiz olarak Kadum demiştir- mevkide seksen yaşında olduğu halde sunnet oldu."

BuhÂrî, İsti'zÂn, 51, Enbiya 8; Muslim, FedÂil 151, (2370).

2126 - Yahya İbnu Saîd'in anlattığına gore, Saîd İbnu'l Museyyeb (rahimehullah)'ten şunu işitmiştir: "Hz. İbrahim (aleyhisselÂm), misafir ağırlayan ilk kimse idi. Keza o ilk sunnet olan kimseydi, bıyığını kesenlerin ilki, sacında aklık gorenlerin ilki de o idi. Ak sacları gorunce: "Ya Rabbi bu nedir?" diye sormuş; Rabbi de: "Bu vakardır ey İbrahim!" demiş. O da: "Rabbim! Oyleyse vakarımı artır!" diyerek duada bulunmuştur." Rezîn şunu ilave etmiştir. "Bu sırada Hz. İbrahim 120 yaşındaydı. Bundan sonra 80 yıl daha yaşadı."

Muvatta, Sıfatu'n-Nebi 4, (2, 922).

2127 - İbnu Cubeyr (rahimehullah) anlatıyor: "Hz. İbnu AbbÂs (radıyallÂhu anhumÂ)'a: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm)'ın ruhu kabzedildiği vakit sen ne kadardın?" diye sorulmuştu şu cevabı verdi: "O gun ben sunnetliydim... Ve, erkekleri idrak edinceye kadar sunnet etmezlerdi."

BuhÂrî, İsti'zÂn 51.

2128 - Ummu Atiyye (radıyallÂhu anhÂ) anlatıyor: "Bir kadın Medine'de kızları sunnet ederdi. Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) (kadını cağırtarak) kendisine: "Derin kesme. Zîra derin kesmemen kadın icin daha cok haz vesilesidir, koca icin de daha makbuldur" diye talimat verdi."

Ebu DÂvud, Edeb 179, (5271). Rezin'in rivayetinde Resulullah şoyle buyurur:

"Kızları sunnet ederken ustten kes, derin kesme, bu şekilde kesilmesi yuze daha cok parlaklık, kocaya daha cok haz verir."

2129 - Hz. Ebu Hureyre (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) şoyle buyurdular:

"İğreti sac takana da, taktırana da, bedene dovme yapana da, yaptırana da AIIah lÂnet etsin!"

BuhÂrî, Libas 86, Tıbb 36; Muslim, Libas 119, (2124); NesÂî, Zinet 25, (8,148).

2130 - İbnu AbbÂs (radıyallÂhu anhumÂ) dedi ki: "İğreti sac takan, taktıran; kaşları incelten, kaşlarını incelttiren, dovme yapan ve dovme yaptıran lanetlenmiştir."

Ebu DÂvud, Tereccul 5, (4170).

2131 - Ebu'l-Husayn el-Heysem İbnu Şefi anlatıyor: "Ben ve kunyesi Ebu Âmir olan MeÂfirli bir arkadaşım İliya (da denen Kudus)'da namaz kılmak uzere beraberce yola cıktık. Onlara kıssa anlatan buyukleri, Ezd kabilesine mensup Ebu ReyhÂne kunyesini taşıyan bir SahÂbi idi.

Ebu'l-Husayn der ki: "Arkadaşım benden once mescide vardı. Sonra da ben geldim ve yanına oturdum. Bana: "Ebu ReyhÂne'nin anlattığına yetiştin mi?" dedi. "Hayır!" diye cevap verince: "Ben onun anlattığını dinledim, diyordu ki: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) on şeyi yasakladı:

Dişleri torpuleyip inceltmek, dovme yapmak, (erkeklerin sac ve sakallarındaki akları, kadınların yuzlerindeki tuyleri) yolması, kadının kadınla, erkeğin erkekle aynı ortu altında arada bir mÂnia olmadan yatması, erkeğin Acemler gibi elbisesinin alt kısmına ipek şerit ilÂve etmesi, yine Acemler gibi omuzlarına alem olarak (dort parmak genişliğinden fazla) ipek koyması, yağmacılık yapması; saltanat sahibi olmayanın (Acemlerin ziyyi (susu) durumunda olan) kaplan (derisinin) uzerine oturması ve yuzuk takması."

Ebu DÂvud, LibÂs 11, (4049); NesÂî, Zînet 20, (8, 143); İbnu MÂce, LibÂs 47, (3655). 2132 - İbnu Mes'ud (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) on şeyi sevmezdi: Sarı yani haluk, yaşlılıkla ortaya cıkan akların rengini değiştirme, izÂrın (kibirle) yerde surunmesi, altın yuzuk takmak, teberruc (kadınların zinetlerini yersiz olarak gostermesi), zar atmak, Muavvizeteyn'den başka bir şey okuyarak rukye yapmak, akdu't-temÂim (muska bağlamak), suyu (meniyi) mahallinden başka yere atmak, cocuğu ifsad etmek. Resulullah, bunları) haram kılmaksızın mekruh sayardı."

Ebu DÂvud, 3, (4222); NesÂî, Zinet 17, (8,141).

2133 - Hz. AIi (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm), bana altın yuzuk takmayı, kıssî elbise giymeyi, ruku ve secdede Kur'an okumayı, sarıya boyanmış elbise giymeyi yasakladı."

Muslim, Libas 31, (2078); Muvatta, 28, (1, 80); Ebu DÂvud, LibÂs 11, (4044, 4045, 4046, 4050), HÂtim 4, (4225); Tirmizî, SalÂt 195, (264); NesÂî, 97, (2,188), Zînet 43, 44, 45, 96, 122, (8,165,169, 203, 219).

Tirmizî ve NesÂî'nin rivÂyetlerinde şu ziyade var: "...kızıl meysereyi ve el-ciayı da yasakladı." Cia, Mısır'da arpadan veya buğdaydan yapılan bir şaraptır."

Ebu DÂvud'un rivÂyetinde Hz. Ali: "Bunları size de yasakladı demiyorum" der.

2134 - Hz. Ber (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah bize yedi şeyi yasakladı: Altın yuzukler altın ve gumuş kaplar, ipekli eyer yaygıları, ipekli kıssî kumaşlar, istibrak denen kalın ipekli kumaşlar, ibrişim kumaşlar ve ipek kumaşlar."

BuhÂrî, İsti'zÂn 8, CenÂiz 2, MezÂlim 5, NikÂh 71, Eşribe 28, Marz 4, LibÂs 28, 36, 45, Edeb 124, EymÂn 9; Muslim 3, (2066); Tirmizî, Edeb 45, (2810); NesÂî, Zînet 92, (8, 201).

2135 - İmran İbnu Husayn (radıyallÂhu anhumÂ) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam) buyurdular ki: "Erguvanın uzerine oturmam, sarıya boyanmış olan elbiseyi, ipekten kenar cekilmiş elbiseyi giymem." RÂvi Husayn burada rivayeti keserek gomleğinin cebine işÃ‚ret etti (ve anlatmaya devam ederek) Resulullah'ın geri kalan sozlerini tamamladı: "Haberiniz olsun erkeğin tîbi (surunme maddesi) kokuludur, rengi yoktur; kadınların tîbi renklidir, kokusu yoktur."

Ravilerden biri demiştir ki: "Bu yasak kadının dışarı cıkma durumuyla ilgilidir. (Evinde) kocanın yanında olduğu takdirde istediği kokuyu surunur."

Ebu DÂvud, LibÂs 11, (4048).

2136 - Ebu Eyyrub (radıyallÂhu anh) hazretleri anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) buyurdular ki: "Kına yakma, koku surunme, misvak kullanma ve evlenme butun peygamberlerin tÂbi olageldikleri sunnetlerdendir."

Tirmizî, NikÂh 1, (1080).

2137 - Hz. CÂbir (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) bir adam gordu, sacları darmadağınıktı.

"Bu adam saclarını duzeltip tertibe sokacak bir şeyi bulamadı mı?" diye memnuniyetsizlik izhÂr etti. Derken, o sırada bir diğer adam gordu, bunun da ustu başı kirliydi. Bunun hakkında da: "Şu adam elbisesini yıkayacak bir şey bulamıyor mu?" diye soylendi."

Ebu DÂvud, LibÂs 17, (4062).

2138 - RÂfi' İbnu Hadîc (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm), bineklerimizin uzerinde bazı torbalar gordu, torbalarda kırmızı yun hatları vardı. "Bu kızıllığın size galebe caldığını goruyorum" dedi. Resulullah'ın bu sozu uzerine yerlerimizden fırlayıp kalktık, oyle ki develerimizden bir kısmı (telaşımızdan) urktu. Keseleri aldık, onlardaki kızıl yunleri sokup attık."

Ebu DÂvud, LibÂs 20, (4070).

2139 - AbbÂd İbnu Temîm anlatıyor: "Ebu Beşîr el-EnsÂrî (radıyallÂhu anh) kendisine bildirmiştir ki, Ebu Beşir bir seferde Resullullah (aleyhissalatu vesselÂm) ile beraberdi. Efendimiz, o sırada tellÂlına emrederek şu hususu ilan ettirdi: "Hicbir devenin boynunda kirişten mamul bir gerdanlık veya (herhangi) bir gerdanlık kalmasın, mutlaka kesilsin!"

MÂlik: "Zannederim bu yasak, nazar değmesine (karşı develerin boynuna asılan şeyler) icin verilmiş olmalı demiştir."

BuhÂrî, CihÂd 139; Muslim, LibÂs 105, (2115); Muvatta, Sıfatu'n-Nebî 39, (2, 937); Ebu DÂvud, CihÂd 49, (5552).

NAKIŞLAR, SURETLER VE ORTULER HAKKINDA RESSAMLARIN ZEMMİ, RESİM VE ORTULERİN KERAHETİ

2140 - İbnu Omer (radıyallÂhu anhumÂ) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) buyurdular ki: "Şu resimleri yapanlar var ya, -bir rivayette: "Şu resimlerin sahipleri var ya! KıyÂmet gunu azab olunacaklar. Onlara: "Şu yaptıklarınızı diriltin" denir."

BuhÂrî, LibÂs 89, Tevhîd 56, Muslim, LibÂs 103, (2018); NesÂî, Zînet 114:, (8, 215).

2141 - Hz. Âişe (radıyallÂhu anhÂ) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) bir seferden donmuştu. (O yokken) ben, yukluğun onune, uzerinde resimler bulunan bir bez cekmiştim. Resulullah perdeyi gorunce, cekip attı, (ofkeden) yuzu de renklenmişti. "Ey Âişe! buyurdular, bil ki, Kıyamet gunu insanların en cok azab gorecek olanı Allah'ın yarattıklarını taklid edenlerdir."

Hz. Âişe rivayetine devamla dedi ki: "Biz o bezi kestik bir veya iki minder yaptık."

BuhÂri, LibÂs 91, 95; Muslim, LibÂs 87, (2105); Muvatta, İsti'zÂn 8, (2, 966, 967); NesÂî, Zînet 112, 113, (8, 213); İbnu Mace, LibÂs 45, (3653).

2142 - İbnu AbbÂs (radıyallÂhu anhumÂ)'ın anlattığına gore: "Kendisine bir adam gelip: "Ben ressamım, şu resimleri yaptım. Bana bu hususta fetva ver!" dedi. İbnu Abbas adama: "Bana yaklaş!" emretti, adam yaklaşınca: "Bana daha da yaklaş!" dedi. Adam yaklaştı. İbnu Abbas elini başının uzerine koydu ve: "Ben Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm)'ı dinledim. Şoyle diyordu: "Butun tasvirciler ateştedir. Allah ressamın yaptığı her bir resim icin bir nefis koyar ve bu ona cehennemde azab verir." İbnu Abbas devamla adama dedi ki: "İlla da resim yapacaksan ağac yap, canı olmayan şeyin resmini yap."

BuhÂrî, Buyu 104; Muslim, LibÂs 99, (2110); NesÂî, Zinet 112, (8, 212, 214).

2143 - Yine İbnu Abbas (radıyallÂhu anhumÂ) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) buyurdular ki: "kim resim yaparsa, Allah onu Kıyamet gunu, yaptığı resim sebebiyle, onlara ruh ufleyinceye kadar azab eder. Hicbir zaman da ruh ufleyici değildir."



SAC VE SAKALI SİYAHA BOYAMA

7040 - Hz. CÂbir radıyallahu anh anlatıyor: "Ebu KuhÂfe, Fetih gunu Resulullah aleyhissalÂtu vesselam'a getirilmişti. Sacları kopuk gibi bembeyazdı. AleyhissalÂtu vesselÂm: "Bunu hanımlarından birine goturun(de bunun sac ve sakalının rengini) değiştirsin. Fakat siyah(a boyamak)tan da kacınınız" buyurdular."

7041 - Suheybu'I-Hayr radıyallahu anh anlatıyor: "Resulullah aleyhissalÂtu vesselÂm buyurdular ki: "(Ağaran sac ve sakallarınızı boyamada) kullandığınız en iyi boya şuphesiz şu siyahtır. (Cunku siyah boya) kadınlarınızı size daha cok rağbet ettiricidir, duşmanınızın icinde de hakkınızda daha cok korku doğurucudur."

SAC-SAKAL BOYAMAYI TERKİN HUKMU

7042 - Hz. Enes radıyallahu anh'a: "Resulullah aleyhissalÂtu vesselÂm sac ve sakalını boyadı mı?" diye sorulmuştu, şu cevabı verdi: "AleyhissalÂtu vesselÂm, sakalının on kısmında, onyedi veya yirmi tel kadar bir aklık gormuştur (bunlar icin boya olur mu!) diye cevap verdi."

EVDE RESİM

7043 - Ebu Umame radıyallahu anh anlatıyor: "Resulullah aleyhissalÂtu vesselÂm'a bir kadın gelerek, kocasının gazvede olduğunu soyleyerek evine bir hurma ağacı resmini yapmak icin izin istedi. AleyhissalÂtu vesselÂm kadını men etti veya nehyetti."

AYAKLA BASILAN EŞYADAKİ RESİM

7044 - Hz. Aişe radıyallahu anha anlatıyor: "Ben bir sehvemi yani odasının icindeki yukluğumsu bir kısmı kastediyor uzerinde resimler bulunan bir kumaşla ortmuştum. Resûlullah aleyhissalÂtu vesselÂm (eve) gelince onu soktu. Ben de ondan iki yastık yaptım. Ben Aleyhissalatu vesselam'ı, bunlardan birine yaslanmış olarak gordum."

İSMİD SURMESİ

7001 - İbnu Omer radıyallahu anh anlatıyor: "Resulullah aleyhissalÂtu vesselÂm buyurdular ki: "Size ismidi tavsiye ederim. Zira o, gozu(n gorme gucunu) parlatır ve kirpikleri (besleyip) bitirir."

7002 - Hz. CÂbir radıyallahu anh anlatıyor: "Resulullah aleyhissalÂtu vesselam buyurdular ki: "Uyuyacağınız zaman ismidle surme cekmenizi tavsiye ederim. Cunku o, gozu(n gorme gucunu) parlatır ve kılları (yani kirpikleri besleyip) bitirir."