Hz. Abdulkadir Geylani dini hikaye
Hz. Abdulkadir Geylani ile ilgili kıssa

Bir gun Abdulkadir Geylani’ye, "Bu işe başladığınızda, bu yola adım attığınızda, temeli ne uzerine attınız? Hangi ameli esas aldınız da boyle yuksek dereceye ulaştınız?" diye sordular

Buyurdu ki: "Temeli sıdk ve doğruluk uzerine attım Asla yalan soylemedim Yalanı kağıda bile yazmadım ve hic yalan duşunmedim İcim ile dışımı bir yaptım Bunun icin işlerim hep rast gitti Cocuk iken maksadım, niyetim, ilim oğrenmek, onunla amel etmek, oğrendiklerime gore yaşamaktı Kucukluğumde Arefe gunu cift surmek icin tarlaya gittim bir okuzun kuyruğundan tutunup, arkasından gidiyordum Hayvan dile geldi ve donup bana; "Sen bunun icin yaratılmadın ve bununla emrolunmadın" dedi Korktum, geri dondum Evimizin damına cıktım Gozume, hacılar gozuktu Arafat'ta vakfeye durmuşlardı

Anneme gidip; "Beni Allahu teÂlÂnın yolunda bulundur İzin ver, Bağdat'a gidip ilim oğreneyim Salih zatları ve evliyayı bulup ziyaret edeyim" dedim Annem sebebini sordu, gorduklerimi anlattım Ağladı, kalkıp babamdan miras kalan seksen altının yarısını kardeşime ayırdı Kalanını bana verip, altınları elbisemin koltuğunun altına dikti Gitmeme izin verip, her ne olursa olsun doğruluk uzere olmamı soyleyip, benden soz aldı "Haydi Allah selamet versin oğlum Allahu teÂl icin ayrıldım Artık kıyamete kadar bir daha yuzunu goremem" dedi

Kucuk bir kafile ile Bağdat'a gitmek uzere yola cıktım Hemedan'ı gecince, altmış atlı eşkıya cıka geldi Kafilemizi bastılar Kervanı soydular İclerinden biri benim yanıma geldi "Ey derviş! Senin de bir şeyin var mı?" diye sordu "Kırk altınım var" dedim "Nerededir?" dedi "Koltuğumun altında dikili" dedim Alay ediyorum zannetti Beni bırakıp gitti Bir başkası geldi, o da sordu Fakat, o da bırakıp gitti İkisi birden reislerine gidip, bu durumu soylediler Reisleri beni cağırttı Bir yerde, kafileden aldıkları malları taksim ediyorlardı Yanına gittim "Altının var mı?" dedi "Kırk altınım var" dedim Elbisemin koltuk altını sokmelerini soyledi Sokup, altınları cıkardılar "Neden bunu soyledin?" dediler "Annem, ne olursa olsun yalan soylemememi tembih etti Doğruluktan ayrılmayacağıma soz verdim Verdiğim sozde durmam lazım" dedim

Eşkıya reisi, ağlamaya başladı ve; "Bu kadar senedir ben, beni yaratıp, yetiştiren Rabbime verdiğim sozu bozuyorum" dedi Bu pişmanlığından sonra tovbe edip, haydutluğu bıraktığını soyledi Yanındakiler de, "İnsanları soymakta, yol kesmede sen bizim reisimiz idin, şimdi tovbe etmekte de reisimiz ol" dediler .Sonra, hepsi tovbe ettiler Kafileden aldıkları malları sahiplerine geri verdiler. İlk defa benim vesilemle tovbe edenler, bu altmış kişidir".