İblisin Peygamber Efendimiz İle Konuşması


Boyle bir konuşmanın olduğuna dair pek cok hadis vardır.

Bu hadisi nakleden Cafer b. Muhammed (rah) demiştir ki:

"Bana şu haber ulaştı: Azrail Aleyhisselam insanları namaz vakitlerinde gozden gecirir. Olum anında ruhunu almak icin baktığında, eğer o kimse namazlarını muhafaza eden bir kimse ise, melek ona yakın durur, şeytanı ondan uzaklaştırır. Bu arada melek ona: "LÂ ilÂhe illallah Muhammedur-Resûlullah" sozlerini telkin eder. Bu, gercekten buyuk bir hÂldir."

Cafer b. Muhammed'in aktardığı hadise gore:

Ensardan bir zat vefat etmek uzereydi. Hz. Muhammed (s.a.v) Efendimiz de bu zatın yanında bulunuyor, onunla ilgileniyordu. Efendimiz (s.a.v) olum meleği Azrailin (a.s) geldiğini gordu ve aralarında gecen konuşmayı şoyle haber verdi.

Resûlullah (s.a.v), olum meleğine:

- Ey olum meleği, bu sahabeme yumuşak davran; şuphesiz o bir mumindir." buyurdu.

Olum meleği Azrail (a.s) şoyle dedi:

- Gonlun hoş, gozun aydın olsun; bil ki ben her mumine yumuşak davranırım. Ey Muhammed, şunu bil: Ben bir insanın ruhunu alınca, onun ailesinden birisi feryat ederse, ben ruh elimde olduğu halde adamın evinin kapısında durur ve:

"Bu feryat da ne oluyor? Vallahi biz bu kimseye zulmetmedik, ecelinin onune gecmedik, kendisi icin takdir edilen vakitten once gelmedik. Onun ruhunu aldığımız icin bir gunaha da girmedik. Eğer Allahu Teala'nın yaptığına razı olursanız, sevap alırsınız. Eğer uzulur ve kızarsanız, gunaha girersiniz. Sizin bizi ayıplayacak bir durumunuz yok. Hem biz size daha cok geleceğiz. Siz kotu halden sakının, kotu olumden sakının." derim.

Ey Muhammed! Yer yuzunde koylu-şehirli, iyi-kotu kim varsa, ben her gun onları gozden geciririm. Ben onların buyuğunu ve kucuğunu kendilerinden daha iyi tanırım. Vallahi Ya Muhammed, Allahu Teala'nın izni olmadan ben bir sineğin canını almaya guc yetiremem."