Bir şehrin en zengini olduğunde, tellallar sokaklara dokulup;

"Ey ahali", diye bağırmışlar. "Biliyorsunuz Veli Efendi oldu. Bir vasiyeti var.Ahiret hayatına alışabilmek icin, kendisine bir gunluk yardımcı arıyor.

Kim ki, mezardaki ilk gecesini onunla beraber girerse, Veli Efendiye ait servetin yarışı kendisine verilecektir.

Ey ahali,duyduk duymadık demeyin....

Tellalların butun cabasına rağmen kimse bu parlak, fakat Korkulu vasiyete kulak
vermemiş. Ama sonunda, şehrin en fakir sırt hamallarından birisi cıkmış ortaya. Adamcağız bakmış ki, hayatta zaten sırtındaki kufesinden ve ipinden başka bir şey yok. O halde "hamal olarak yatıp, ertesi sabah zengin olarak kalkarım" diyerek razı olmuş...Genişce bir mezara,iyice kefenlenen zengini ve yanına hamalı yatırmışlar.Az sonra sual melekleri gelmiş "İkisi de bize emanet" diye konuşmuşlar. "Zengin nasıl olsa kalacak, şu hamaldan
başlayalım."


Sormuşlar- "Dunyada malin mulkun var mıydı?"

- "Alay etmeyin" demiş, hamal. "Sırtımdaki kufeden ve ipten başka hicbir şeyim
olmadığını siz de bilirsiniz."

- "Peki diye eklemiş melekler, "o ipi ne karşılığında aldın?

Sonra kufeyi ne is gordun de nasıl elde ettin?"

Anlatmış hamalcağız.

- "Beş kişinin malını 10 kurusa taşıdım. İkisini yedim, Sekizini sakladım.
Ertesi gun de ayni isleri yaptım. Yemedim icmedim, ucuza taşıdım Ve bunları aldım."

-
Melekler
- *Cık demişler, cık...
Olmadı.... Hasan Efendiden aldığın para, hak ettiğinden cok duşuk. Biz ondan bunun hesabini soracağız.

Mehmet Efendiyle de ucuza anlaşmış ve ucuza taşımışsın...."

- İyi ama diye cevaplamış hamal, hak ettigim parayı isteseydim,

Bana taşıttırmazdı. Taşıttırmayınca da ac kalırdım....."

- "O bizim isimiz" demiş melekler, "nasıl olsa buraya o da

gelecek.Biz senin adına ona sorarız."

Melekler, hamal'ı sıkıştırmaya devam etmiş.

- "Soyle bakalım, aldığın paranın kacını yedin, kacını sakladın?"

- "On kuruş aldı isem, yarısını sakladım... iki kuruş aldı isem, bir kurusunu
biriktirdim..."

- "Cık" demiş melekler... "Yine olmadı, hem ucuza taşımışsın,hem de gıdandan
kesmişsin... Yani sen, kendi nefsine zulmetmişsin...Nefsi ne zulmetmek de gunahtır, bilmez misin?..."

- hamalcağız ne cevap vereceğini duşunup ecel terleri dokerken,sabah olmuş. Acılan
mezardan yukarıya bir bakmış ki, butun millet orada...

Kadı Efendi ve şehrin mehter takimi da kendisini bekliyor. Bir kıyamet ki sormayın."Kutlu olsun" demişler... "Bu gece kimsenin yapamayacağı bir isi başardın ama bak artik zengin oldun."

- "Yooo", diye bağırmış hamal. "İstemem , sizin olsun... Ben ,Bir iple kufenin hesabini sabaha kadar veremedim, Ya o kadar Servetim olsaydı,ne
yapardım?"
__________________