Emanet Fare

Yûsuf adında gezgin bir zÂt, Zunnûn-i Mısrî hazretlerinin İsm-i Âzamı bildiğini oğrenince, Mısır’a gitti. Huzûruna varınca, onceleri iltifat gormedi. Sonra huzûra kabûl edildi ve Zunnûn-i Mısrî hazretlerine bir sene hizmet etti. Bir gun ona;
- Ey ustÂd, sana bir sene hizmet ettim, artık hakkımı vermen gerekir. Senin İsm-i Âzamı bildiğini soylediler. Onu, benden iyi emÂnet edeceğin bir başka kimse olmayacağını bilirsin,dedi. Sukût etti. Ona cevap vermedi. Altı ay sonra bir tabağa konmuş ve bir mendile sarılmış bir şey cıkardı.
Ona;
- Fustat’ta bulunan falan dostumuzu bilirsin değil mi?” diye sorunca;
- Evet, dedi.
Zunnûn hazretleri ona;
- İşte bunu ona gotur. dedi.
O da sarılı tabağı aldı, giderken;
- Zunnûn-i Mısrî gibi bir zÂt hediye gonderiyor. Acab nedir, ne kadar kıymetlidir? diye duşundu. Merakını yenemeyerek tabağı actı. İcinden bir fare fırladı ve kacıp kayboldu. Bu duruma kızarak, Zunnûn-i Mısrî'nin yanına geldi. Zunnûn-i Mısrî ona;
- Biz seni denedik. Sana bir fÂre emÂnet ettik, ona hıyÂnet ettin. Hic sana İsm-i Âzamı guvenip teslim edebilir miyim? dedi.
__________________