Peygamber efendimiz (SAV) doğumundan vefatına sadece bizleri duşundu ve şahsı adına duşunecek vakti hic olmadı.

Birgun annesi daha bebekken bi sesler cıkardığını duydu. Merak etti ve kulağını iki cihan guneşinin ağzına doğru goturdu. İki cihan guneşi daha o yaşta iken bile ağzından sadece "ummetim ummetim" sesleri cıkıyordu.

O bizi hic unutmadı bizde onu unutmayalım ve bol bol peygaberimize salavat getirelim.
__________________