Comertliği dillere destan olan Hatim-i Tai’ye derler ki:
- Kendinden daha comert birini gordun mu?

- Evet gordum.

- Kimmiş o?

- Yetim bir gence misafir olmuştum. Bana bir koyun kesip ikram etti. Koyunun bir yeri cok hoşuma gitti. Yemin ederek (burası cok lezzetliymiş) dedim. Genc, dışarı cıktı. On koyunu varmış. Birisini daha once kesmişti. Dokuzunu da şimdi kesmiş. Benim sevdiğim kısımları pişirip onume getirdi. Ben olanların farkında değildim. Giderken kapının onundeki kanları gorunce sitemle sordum:

- On koyunun onu da kesilir mi?

- Subhanallah bunda şaşılacak ne var? Bir şey sizin hoşunuza gitmiş. Bunu yapmak da benim gucum dahilindedir. Bunu sizden esirgemem hic uygun olur mu?

Bunu dinleyen arkadaşları tekrar sorarlar:

- Yetim gencin ikramına karşılık siz de ona bir şey verdiniz mi?

Hatim-i Tai der ki:

- Verdim ama pek muhim sayılmaz.

- Ne verdiniz?

- Uc yuz deve ile beş yuz koyun.

- O halde sen ondan daha comertsin.

- Hayır o genc benden daha comerttir. Zira o malının tamamını verdi. Ben ise malımın cok azını verdim. Bir fakirin, yarım ekmeğinin tamamını misafire vermesi mi muhimdir, yoksa bir zenginin surusunden bir deveyi misafirine ikram etmesi mi?
__________________