Taberanî'nin rivayetine gore bir gun Cebrail (A.S.) her zamankinden baska bir saatte Peygamber'imize (S:A:V) gelir. Peygamber'imiz (S.A.V) onu karsilayarak;

«Ya Cebrail, niye senin cehreni solgun goruyorum» diye sorar. Cebrail (A.S): «Eger ALLAH (C.C) cehennemin korukleri hakkinda sana bilgi vermemi emretmeseydi, gelecek degildim» der.

Peygamber'imiz (S.AV) ona: «YÂ Cebrail, bana cehennemi anlat» der. Cebrail (AS) soyle cevap verir: «ALLAH (C.C), cehennemin bin yil boyunca yakilmasini emretti. Bin yil yakildi, sonunda agardi. Arkasindan bin yil daha yanmasini emretti, sonunda kapkara kesildi.

Simdi o kapkaradir, ne kivilcimi isik sacar ve ne de yalazi soner.
Seni hak uzere elci olarak gonderen ALLAH'a (C.C) yemin ederim ki, cehennemde igne deligi kadar bir delik acilsa dagilacak olan yuksek hararetten dolayi yeryuzunun butun canlilar kavrularak olurdu.

Seni hak uzere elci gonderen ALLAH'a (C.C) yemin ederim ki, cehennem bekcilerinden biri dunya halkina gorunse yuzunun cirkinligi ve kokusunun agirligi yuzunden butun yer yuzu halki olurdu. Seni hak uzere elci gonderen ALLAH'a (C.C) yemin ederim ki. ALLAH'in (C.C) Kur'an'in tanittigi cehennem zincirinin bir halkasi yeryuzu daglarina konsa dag yarilir ve yerin merkezine ininceye kadar durmazdi.

Bunun uzerine Peygamber'imiz (S.AV) «Yeter, ya Cebrail! Yoksa kalbim duracak ve olecegim» der.

Bu sirada Peygamber'imiz S:A:V) Cebrail'in agladigini gorur. Ona: «Ya Cebrail, ALLAH (C.C) katinda sahip oldugun mertebeye ragmen sen de agliyorsun» der. Cebrail (A.S) O'na soyle cevap verir: «Niye aglamayayim? Asil benim aglamam lÂzim. Cunki belki ALLAH'in (C:C) bilgisine gore bu gunku mevkiimden baska bir mertebedeyim. Belki meleklerden biri iken Iblisin tÂbi tutuldugu imtihanin bir benzerine ben de tÂbi tutulurum. Bilmiyorum, belki de Harut ile Marufun baslarina gelenler benim de basima gelir.»

Bunun uzerine ikisi de aglamaya baslarlar, goz yaslari akarken «Ya Cebrail ve ya Muhammed! Ulu ALLAH her ikinizi Âsi olmak tehlikesinden emin kilmistir» diyen gizli bir ses duyarlar.

Sesi duyunca Cebrail (AS) goge yucelir. Peygamber'imiz de (S:A:V)disarıya cikar. Yolda Ensardan gulen, oynayan bir gurup ile karsilasir. Onlara der kî: «cehennem ardinizda iken guluyor musunuz?! Benim bildiklerimi bilseniz, az guler, cok aglar, girtlaginizdan ne yemek ve ne de su gecmez, yuksek tepelere cikarak yuksek sesle ALLAH'a (C:C) yakarirdiniz.»

Bu sirada; «Ya Muhammed, kullarimi umutsuzluga dusurme. Ben seni zorluk gosterici olarak degil, mujdeleyici olarak gonderdim» diye bir nida gelir.


Bu nidayi duyunca Peygamber'imiz (S:A:V)«Dogru olun ve ALLAH'a (C:C) yaklasin» diye buyurur.


Imami Ahmed´in rivayetine gore Peygamber'imiz (S:AV) Cebrail'e (AS):

«Niye hic bir zaman MikÂil'i (AS)gulerken gormuyorum?» diye sorar. Cebrail de (AS) O'na: «MikÂil, cehennem yaratilaliberi hic gulmus degil» diye cevap verir.


ALLAH'ım Kabir azabından cehennemin azabından ve kıyametin şiddetinden sana sığınırım der... Devamı vardır diye baktım ama bulamadım...
__________________