ONLARIN GUNAHI
Sırrı-i Sekati Hazretlerine:
- Ya şeyh, sizin hic hatanız olmadı mı? diye sordular.
- Kardeşlerim, dedi, bir hata işledim ki ateşi otuz yıldır yureğimi yakmaktadır. Hatırladığımda kalbim duracak gibi oluyor.
Muslumanlar cok merak ettiler.
- O hata ne idi?
- Otuz yıl once Bağdat'ta buyuk bir yangın cıktı. Benim dukkanımın da bulunduğu buyuk bir carşı yandı. O sırada ben orada değildim. Bana butun komşuların dukkanının yandığını, benimkine bir şey olmadığını haber verdiler. Sevindim, "Elhamdulillah" diyerek Rabb'ime hamdettim. Fakat hemen aklıma diğer Muslumanları bırakıp sadece kendimi duşunduğum geldi ve cok utandım. Derhal tovbe istiğfar ettim. Kefaret olarak dukkanımdaki butun malları fakirlere dağıttım. Lakin otuz yıldır, o bir anlık bencilliğim kalbimden hic cıkmadı, ateşi beni hep yaktı, dedi.

* * *

Başkasına uzulmemek bencillik olur. Kendisine musibet uğramadı diye hamdetmek hata değildir. Fakat ite buyuklerin gunahı, hatası budur, onlar başkalarının sevap kabul ettiği cok hali kendileri cin hata kabul ederler. Ve onların semalarına vakıf olmadan, dunyayı bulunduğu cukurdan ibaret zanneden insanlar, nefislerinin homurtusu ile, "Onlar da insan değil mi, onlar da hata yapmaz mı?" diye aklınca hikmetler dokturerek şeytanla birlikte gunah avcılığına cıkar.
Kendinden pay bicip, alemi kendisi gibi sanır.


KAYNAK: AKAR, Mehmet; Mesel Denizi, Nil Yayınları, İstanbul 2001, s. 89-90
__________________