VAKIA SURESİ


57- Sizleri yaratan biziz, bunu onaylasanıza.

58- Fışkırttığınız meniyi goruyor musunuz?

59- Onu siz mi yaratıyorsunuz, yoksa onu yaratan biz miyiz?

60- Olumu aranızda plÂnlayan biziz. Hic kimse bizim onumuze gecemez.

61- Amacımız benzerlerinizi yerinize gecirmek ve hepinizi bilmediğiniz bir alemde yeniden diriltmektir.

62- İlk yaratılmayı bildiniz. Bunu duşunup ders alsanıza!

Bu olgu, yani ilk ortaya cıkış ile hayat sahnesinden cekiliş olgusu, başka bir deyimle yaratılış ve olum olgusu herkesin gorduğu, bildiği ve yaşam sureci boyunca sık sık tekrarlandığına tanık olduğu bir olgudur. O halde insan nasıl olur da yuce Allah tarafından yaratıldığını onaylamaz? Bu gerceğin fıtrat uzerindeki baskısı o kadar buyuk, o kadar ağırdır ki, insan varlığı ona karşı direnemez, karşısında mucadele edemez. Evet, "Sizi yaratan biziz, bunu onaylasanıza!" Devam ediyoruz:

"Fışkırttığınız meniyi goruyor musunuz?

Onu siz mi yaratıyorsunuz, yoksa onu yaratan biz miyiz?"

İnsanın yaratma eylemindeki rolu, erkeğin kadın rahmine meni akıtmasından ibarettir. Erkeğin ve kadının işi bu noktada biter. Bu noktadan sonra sınırsız guc işe el koyar. Bu basit sıvıyı işlemeye başlar. Ona can verir. Onu geliştirir. Onun iskeletini catar. İcine ruh ufler. İlk insanın sahneye cıktığından beri bu mucize, sadece yuce Allah'ın meydana getirebildiği bu olağanustu olay her an tekrarlanır durur. Boyleyken insan bu olayın ozunu, mahiyetini kavrayamaz; nasıl meydana geldiğini bilmez. Nerede kaldı ki, onun oluşumuna katkıda bulunsun!

Mesele boyle ana cizgileri ile ortaya konunca onu herkes anlayabilir. Zaten yaratılış mucizesini değerlendirip onun etkisini algılayabilmek icin bu kadarını bilmek yeter. Fakat bu tek hucrenin ana rahmine duşmesinden başlayarak canlı bir varlık haline gelmesine kadar uzayan hikayesi akla-hayale sığmaz derecede acayip bir seruvendir. Oyle ki, eğer fiilen meydana gelmiş olmasa, eğer herkes onun meydana gelmesine tanık olmasa bu hikayeye hicbir insan aklı inanmaz.

Bu tek hucre ana rahminde bolunerek coğalmaya başlar. Kısa sure sonra hucrelerin sayısı milyonları bulur. Bu ureyen hucreler gruplara ayrılırlar. Her grubu oluşturan hucreler, diğer grubu meydana getiren hucrelerden farklı ozellikte olur. Cunku her hucre grubu, insan organizmasının başka bir tarafını, ayrı bir sistemini oluşturmakla gorevlidir. Mesela şunlar kemik hucreleri, şunlar kas hucreleri; şunlar deri hucreleri, şunlar da sinir hucreleridir. Ayrıca şu gruptaki hucreler gozleri oluşturmakla, şu gruptakiler dili oluşturmakla, şu gruptakiler kulakları oluşturmakla, şu gruptakiler de ceşitli salgı bezlerini oluşturmakla gorevlidirler. İkinci gruptaki hucreler, birinci gruptaki hucrelere oranla daha ozel niteliklidir. Her hucre grubu gorev yerini bilir. Buna gore mesela goz hucreleri gorev yerlerini şaşırıp karın boşluğunda ya da ayaklar bolgesinde kumelenmeye kalkışmazlar. Eğer bu hucreler mumkun olsa da fabrikasyon yontemi ile uretilebilse ve sonra bu fabrikasyon hucreleri karın boşluğuna bırakılsa orada goz meydana getirirler. Oysa doğal goz hucreleri kendi oz durtuleri sayesinde boyle bir yanlışlığa duşmezler, yani karın bolgesinde birikip orada goz oluşturmaya girişmezler. Tıpkı bunun gibi kulak hucreleri de ayak bolgesinde kumelenerek orada kulak meydana getirmezler. Butun bu hucre grupları yuce yaratıcının gozetimi altında gorevlerini yaparak insan organizmasını en guzel bicimde meydana getirirler. İnsanın bu alanda hicbir rolu, hicbir katkısı olmaz." (Daha geniş bilgi icin Necm suresi, 45-46 ncı ayetlerin tefsirine bakınız)

Bu hayatın başlangıcı. Sonuna gelince o da daha az mucizevi, daha hayret uyandırıcı değildir. Gerci o da hayatın başlangıcı gibi insanların alışılmış gozlemleri arasında yer alır. Okuyalım:

"Olumu aranızda plÂnlayan biziz. Hic kimse bizim onumuze gecemez.

Her canlının sonu olan bu olum acaba nedir? Nasıl meydana gelir? O karşı konulmaz gucunu nereden alıyor?

O yuce Allah'ın plÂnının bir sonucudur. Bu yuzden ondan hic kimse pacayı kurtaramaz. Onu hic kimse geride bırakıp atlatamaz. O yaratılış zincirindeki yerini mutlaka alacak olan bir halkadır. Devam ediyoruz:

"Amacımız benzerlerinizi yerinize gecirmektir."

Boylece yeryuzu kalkınacak, hayat duzeyi gelişecek, halifelik gorevi sizden sonra da yurutulecektir. Olumu nasıl yuce Allah plÂnladı ise hayatı da O plÂnlamıştır. O olumu, olenlerin benzerleri olan başka insan kuşaklarını hayat sahnesine cıkarmak icin plÂnlamıştır. Bu surec dunya hayatının vadesi doluncaya kadar devam edecektir. Bu belirlenmiş vade dolunca yeniden diriliş aşamasına sıra gelecektir. Okuyalım:

"Ve hepinizi bilmediğiniz bir alemde yeniden diriltmektir."

Bu olay insan bilgisine kapalı olan o mechul alemde meydana gelecektir. İnsanlar bu alem hakkında, yuce Allah'ın verdiği bilgiler dışında hicbir şey bilmiyorlar. O zaman yaratılış zincirinin son halkası yerine gecmiş ve insanlık kervanı konaklama yerine varmış olur.

Bu ahiretteki yeniden diriliştir."İlk yaratılmayı bildiniz. Bunu duşunup ders alsanıza!"

Bu olay size son derece yakındır ve hicbir akıl almaz tarafı yoktur. Kur'an, gerek ilk yaratışın gerek ahiretteki yeniden dirilişin hikayesini işte boylesine yalın, boylesine kolay anlaşılır bir dille bildiği bir mantığın onune dikiyor. İnsan fıtratı bu mantığa karşı koyamıyor. Cunku bu mantık, onun yalın gercekleri ile insan hayatının yakın gerceklerine dayanıyor. Ortada ne karmaşıklık, ne soyut kavramlar ne zihinleri yoran ve vicdanlara sinmeyen felsefe spekulasyonları var.

İşte evreni yaratan, insanı yoktan vareden ve Kur'an'ı indiren yuce Allah'ın oğretim yontemi budur.

Kur'an, bir kere daha yalın ve kolay anlaşılır anlatımı ile insanların karşısına cıkıyor. Onların dikkatlerini alışageldikleri, sık sık gozledikleri bir başka olaya cekerek kalplerini etkilemeye calışıyor. Amac farkında olmadıkları halde gozleri onunde olup biten bu olayda kendilerine yuce Allah'ın elini gostermek, onlerinde meydana gelen mucizeyi fark etmelerini sağlamaktır. Okuyoruz:



KAYNAK FİZALİL KUR"AN
__________________