Hikmet ehli zatlar buyuruyor ki:
Buyuklerden bir zat, bazı talebelerin, butun ikazlarına rağmen yine nefislerine uyduklarını, oyun, eğlence peşinde koştuklarını gorunce der ki:
(Her musluman, kendini boğulmak uzere olan biri gibi goremiyorsa, imdat diyemiyorsa, kendini iflas etmiş saymıyorsa, sıkıntıdan kurtulamaz. Oyun, eğlence nefse hoş gelir. Nefsini Allah’ın duşmanı bilmeyen, onun her arzusuna peki diyen, onun tuzağına yakalanmıştır.)

Seyyid Abdulkadir-i Geylani hazretleri, anneden seyyid, babadan şeriftir. Daha kundaktayken ramazan-ı şerifte gunduzleri emmez, iftardan sonra emermiş. Hatt o yıl ramazan ayının sonunda hava bulutlu gecmiş. Ramazanın cıkıp cıkmadığında tereddut hÂsıl olmuş. Annesine cocuğun sut emip emmediği sorulmuş. Emmediği oğrenilince, ramazanın devam ettiği anlaşılıp oruca devam edilmiş. Cocukluğunda, yolda giderken meleklerle konuşur, cok kalabalık olduğu icin, melekler, (Yol verin, yol verin!) derlermiş. Doğuştan boyle mubarek bir zatmış. Hatt daha doğmadan,Peygamber efendimiz, ruyasında babasına, (Ey Ebu Salih, Allahu teÂl bu gece sana kÂmil, olgun ve derecesi yuksek bir evlat ihsan etti. O benim sevgili oğlumdur. Evliya arasında onun derecesi yuksek olacaktır) buyurmuştur.

Abdulkadir Geylani hazretleri, daha genc yaşta meşhur Âlimlerin tasavvuf ehli zatların elinde, ilim tahsilini bitirmiş, cok iyi yetişmiş. Sonra vaaz ve ders vermeye başlamış. Gelenler medreseye sığmaz, sokaklara taşarmış. HÂl boyle iken, bunları bırakıp tam 25 yıl nefsinin ıslahı icin sahralarda, dağlarda dolaşmış. Ne hic kimse onu tanımış, ne de o kimseyi tanıyabilmiş. 25 yıl yalnız ot ve ağac yaprağı yemiş. Nefsi icin buyuruyor ki:

(Nefsim, bana gelir, kendine dost olmam icin yalvarırdı. Yuz vermeyince zor kullanmaya calışırdı. Bir kere onu, butun manevî hastalıkları uzerinde, arzuları dipdiri, şeytanları emrine hazır olarak gordum. Bir yıl daha mucadele ettim. Allahu teÂlÂnın izniyle hastalıklarını iyileştirdim, arzularını, isteklerini kırdım, şeytanlarını kovdum.)

Abdulkadir Geylani hazretleri o mubarek hÂline rağmen, tam 25 yıl nefsinin ıslahı icin calıştığı hÂlde, bizim nefsin peşinden koşmamızın sebebi nedir? Bu gaflet ve cesaret nereden geliyor? Bu gafletten kurtulmaya calışmalıdır.

dinikitablar.com
__________________