Hicret

Kıymetli Mu'minler!

İnsanlığın yaratılış gayesini, ahiret inancını yitirdiği, insanî değerlerini kaybettiği, şirke, zulme ve her turlu ahlaksızlığa saplandığı bir donemde Yuce Rabbimiz, Hz.Muhammed (A.S.)'ı son peygamber olarak gondermiştir.

Aziz Mu'minler!

Hz. Peygamber'in gonderilmesiyle olmuş kalpler dirildi, porsumuş vicdanlar merhamete kavuştu, insanlık, iman sayesinde yolunu duzelterek, yeniden huzur buldu. Ancak Mekkeliler bu ilahi rahmetin değerini gereği gibi kavrayamadılar, 13 yıllık tevhid mucadelesinin sonunda, ona inanan bir avuc Muslumana kendi memleketlerinde yaşama hakkını cok gorduler.
Yuce Kitabımızda şoyle buyurulmuştur: "Onlar ağızlarıyla Allah'ın nurunu sondurmek isterler. Halbuki kafirler istemeseler de Allah nurunu tamamlayacaktır."[1] Nihayet Allah, Habibine vahyederek Medine'ye hicret etmelerini bildirmiştir.

Sevgili Peygamberimiz de Peygamberliğinin 13. yılında ashabıyla beraber, yurtlarını, mallarını, hatta sahabeden bircoğu anne, baba, eş ve cocuklarını bırakarak Medine'ye hicret etmek zorunda kaldılar. İlahi nura susayan gonuller tarafından cihanşumul bir misafir olarak karşılanan Peygamberimiz'e, Ensar ve Muhacirlerin sergiledikleri dostluk, kardeşlik ve fedakarlığın bir benzerine tarih henuz şahit olmamıştır.

Bu mustesna olay Kur'an-ı Kerim'de şoyle anlatılmıştır:

"İman edip de Allah yolunda hicret ve cihad edenler; muhacirleri barındıran ve yardım edenler var ya, işte gercek muminler onlardır. Onlar icin mağfiret ve bol rızık vardır."[2]

Aziz Muslumanlar!

Hicretten 17 yıl sonra Hz. Omer'in halifeliği doneminde Hz. Ali'nin teklifiyle bu yolculuk, Hicri takvimin başlangıcı olarak kabul edilmiştir.

Hicret; Hak'kın batıla galip gelmesi ve islamı tumuyle yaşamanın azmidir.

Hicret; tevhid inancının kalplerde kokleşmesinin, gerektiğinde mallardan ve canlardan feragat etmenin semboludur.

Hicret; Ensar ve Muhacirinin sergiledikleri dostluk ve kardeşliğin, milli birlik ve butunluğun en guzel timsalidir.

Hicret; İlk muslumanların inancları uğruna gosterdikleri fedakarlığın doruk noktasıdır.

Hutbeme hicretle ilgili bir ayet mealiyle son veriyorum:

"... Onlar hicret ettiler, yurtlarından cıkarıldılar, benim yolumda eziyete uğradılar, carpıştılar ve oldurulduler; andolsun, ben de onların kotuluklerini orteceğim ve onları icinden ırmaklar akan cennetlere koyacağım..."[3]


--------------------------------------------------------------------------------

[1] Saf 61/8
[2] Enfal 8/74
[3] Al-i İmran 3/195
__________________