Muaviye b. Ebi Sufyan oleceği sırada beni oturtunuz dedi ve Allah'a tesbih etti. Allah'ı andı. Sonra ağlayıp şoyle dedi: "Ey Muaviye! İhtiyarlık ve duşkunlukten sonra mı Rabbini hatırlıyorsun? Neden genclik dalı yemyeşil ve taze iken onu yapmıyordun?

& Sesi yukselinceye kadar ağladı ve "Yarab! Asi ve kalbi katı ihtiyara rahmet et! Yarab! Duşuşleri azalt. Hataları affet. Senden başkasını umit etmeyene ve senden başkasına guvenmeyene hilm vasfınla yonel" diye dua etti.

& Rivayet ediliyor ki: Muaviye (r.a.) son okuduğu hutbede şoyle dedi: "Ey insanlar! Ben bicilmiş bir ekinim. Size idareci oldum. Benden sonra sizin başınıza her gecen muhakkak benden daha şerlidir. Benden oncekilerin benden daha hayırlı olduğu gibi...

& Abdulmelik b. Mervan'ın olumu geldiğinde, Dimeşk'in (Şam) kenarından elbiseyi elime sarıp sonra yıkama taşına vuran bir bez ağartıcısına baktı ve şoyle dedi: Keşke ben bir bez ağartıcısı olsaydım. Gunbe gun elimin emeğimden yeseydim de dunya işlerinin hic birinde soz sahibi olmasaydım.

& Abdulmelik b. Mervan'a oleceği sırada şoyle denildi:

& - Ey mu'minlerin emiri! Kendini nasıl hissediyorsun?

& - Ben kendimi Allah'ın şoyle dediği gibi hissediyorum:

& "Andolsun! Sizi ilk defa yarattığımız gibi, yine tek olarak bize geldiniz ve (dunyada) size verip hayaline daldırdığımız şeyleri arkanızda bıraktınız." (En'am, 94)

& Bunu soyledikten sonra oldu.

& Abdulmelik b. Mervan'ın kızı ve Omer b. Abdulaziz'in hanımı Fatıma şoyle diyor:

& "Olum hastalığında Omer b. Abdulaziz'in şoyle dediğini duydum: Yarab! Gunun bir saati dahi olsa olumumu onlar icin gizle! Oleceği gun geldiğinde onun yanından cıktım. Başka bir odada oturdum. Onunla aramda bir kapı vardı. O kendisi icin yapılan bir kubbede bulunuyordu. Şu ayeti okuduğunu duydum:

& "İşte ahiret yurdu. Onu yeryuzunde boburlenmek ve bozgunculuk yapmak istemeyen kimselere veririz. İyi akıbet sakınanlarındır." (Kasas, 83)

& Sonra sukunete kavuştu.

& Rivayet edilir ki: Omer b. Abdulaziz'in hastalığı ağırlaşınca bir doktor cağrıldı. Doktor kendisini muayene ederek dedi ki:

& - Ona zehir icirildiğini goruyorum ve olmeyeceğinden emin değilim. Zehir icmeyenlerin olmeyeceğinden de emin değilsin!

& - Evet! Benim karnıma girdiği anda hissettim!

& - Ey mu'minlerin emiri! Tedavi ol! Ben oleceğinden korkuyorum,

& - Rabbim huzuruna gidilenlerin en hayırlısıdır. Allah'a yemin ederim eğer bilsem ki şifam kulağımın yumuşağı yanındadır. Kulağıma elimi uzatıp o şifayı getirmem. Yarab! Mulakatından Omer icin hayır nasip et!

& Vefat edeceği zaman yaklaşınca "beni oturtunuz!" dedi. Oturtulunca dedi ki: "Emrettiğin halde kusur yapan, menettiğin halde isyana sapan benim!" Bu sozunu uc defa tekrarladı. Sonra LÂ İlÂhe İllallÂh dedi. Sonra başını kaldırdı. Dikkatle (bir noktaya) baktı. Neden boyle yaptığı sorulunca cevap olarak dedi ki: Ben bir yeşillik goruyorum. Onlar ne insan, ne de cindir.

& Sonra ruhu kabzolundu. Allah ona ve bize rahmet eylesin!

& Halife Me'mun, kuma uzanıp şoyle dedi: "Ey saltanatı gitmeyen Allah'ım saltanatı gidene merhamet et!"

& Halife Mu'tasım oleceği zaman şoyle diyordu: "Eğer hayatımın boyle kısa olduğunu bilseydim yapmazdım."

& Amr b. el-Âs vefat edeceği zaman cocuklarının sandıklarına bakarak şoyle dedi: "Acaba bu sandıkların icerisindeki eşya ile beraber kim alır? Keşke onlar bir fışkı olsaydı!"


& Haccac oleceği zaman dedi ki: "Ey Allah'ım! Beni affet! Cunku insanlar Allah Haccac'ı affetmeyecektir!" diyorlar.

& Omer b. Abdulaziz Haccac'ın bu sozunu benimser ve bu sozden dolayı ona gıpta ederdi.

& Bu soz Hasan Basri'ye soylendiğinde dedi ki:

& - Haccac bu sozu soyledi mi?

& - Evet, soyledi!

& - Umulur (affolunması umulur).


saygilar!!!!
__________________