Ebû Firas vardı Efendimizʼin sahÂbîsinden. Bu, Efendimizʼin, gece Hucre-i SaÂdetʼinin onune bakracla su getirirdi. Her gece devam ederdi buna. Bir gun Efendimiz cağırdı:


“‒Ebû Firas! (Dedi.) Ben herkese (yaptığı iyiliğin) mukÂbilini veriyorum (dedi). Sen benden ne istersin? Bak, sen bana her gece su taşıdın.” dedi


“‒YÂ RasûlÂllah! (Dedi.) Ben Cennetʼte Senʼinle beraber olmak istiyorum.” dedi.


“‒Cok zor şey istedin benden.” dedi.


Efendimizʼin seviyesi, butun peygamberlerin uzerinde; “Senʼinle beraber olmak istiyorum.” dedi.


“‒Ebû Firas! (Dedi.) Bir şeyler iste, dunyevî bir şey, dunyaya ait bir şey iste (dedi). Beni kurtar (dedi). Sen bana cok (dedi) getirdin, goturdun, hizmet yaptın.” dedi.


“‒Yok y RasûlÂllah! (Dedi.) Ben dunyada hicbir şey istemiyorum (dedi). Ben, Senʼinle beraber olmak istiyorum.” dedi.


“‒O zaman Ebû Firas! Bana yardım et (dedi). AllÂhʼa cok cok secde ederek bana yardım et.” dedi. (Bkz. Muslim, SalÂt, 226)




Osman Nuri Topbaş


__________________