Hicret sırasındaydı.
Peygamber Efendimiz ile Hz. Ebû Bekir duşmandan kacarak Sevr mağarasına sığınmışlardı.
Mekkeli muşrikler de onların peşine duşmuş ve Sevr mağarasının ağzına kadar gelmişlerdi. Ayaklarının dibine dikkatlice baksalar onları goreceklerdi.
İşte bu sırada Hz. Ebû Bekir buyuk bir telÂşa kapıldı.


Resûlullah Efendimiz onu şu sozleriyle sakinleştirmeye calıştı:

“Ebû Bekir! Ucunculeri Allah olan iki kişiyi sen ne zannediyorsun?“ (BuhÂri, FezÂilu‘l-ashÂb 2; Muslim, FezÂilu‘s-sahÂbe 1.)

Boylece Allah‘ın kendilerini koruyacağından ve duşmanın eline bırakmayacağından hicbir şuphesi bulunmadığını kesin bir dille ifade etti.

Resûl-i Ekrem Efendimiz, kendini kucuk olum denen uykunun kollarına bırakmadan once KÂinatın Rabbine teslim ederdi.

Yatarken sıkca okuduğu dualardan biri şoyleydi:

Allahım!
Kendimi Sana teslim ettim.
Yuzumu Sana cevirdim.
İşimi Sana ısmarladım.
Sırtımı Sana dayadım.
Umit bağladığım Sen, korktuğum yine Sensin.
Senden kacıp sığınacak ve Senin elinden kurtulacak bir yer varsa yine Sensin.
İndirdiğin kitabına, gonderdiğin peygamberine iman ettim.
(BuhÂri, Vudû 75, DaavÂt 6; Muslim, Zikir 56)


AH! ONA BİR GUVENİLSE

İşte insan Allah‘a boyle inanıp guvenmelidir.

Şayet insan, Efendimizin buyurduğu gibi KÂinatın Rabbine tam manÂsıyla guvenip teslim olabilse, sabahleyin yuvalarından ac cıkıp akşam tok donen kuşlar gibi Allah onları da besler. (Tırmızî, Zuhd 33; İbni MÂce, Zuhd 14; Ahmed b. Hanbel, Musned, I, 30, 52; lbn HibbÂn, es-Sahîh (Arnaût), II, 509; HÂkim, el-Mustedrek (Ata), IV, 354.)

Sabahleyin boş kursaklarıyla rızık aramaya cıkan kuşlar, ac kalma korkusuna kapılmazlar. Dağda, ovada, denizde rızıklarını usulunce aradıkları zaman, karınlarının doyacağını bilirler.

Ama insanların coğu, Allah‘a boylesine guvenmek yerine; guclerine, kuvvetlerine veya başkalarını aldatıp kandırabilecekleri zek ve maharetlerine guvenirler.

HelÂlinden kazanmak icin sabırla beklemez, ac kalacakları veya az kazanacakları endişesiyle haram yollara başvururlar. Allah TeÂl‘nın, “Size verdiğimiz rızıkların temiz olanından yiyiniz, temizi pis olanla değişmeyiniz“ (Bakara 2/172; Nisa 4/2.) buyruğunu dikkate almazlar.

Boylece Allah‘a yeterince guvenmediklerini ortaya koyarlar.



Peygamberimin Sevdiği Musluman



Prof. Dr. M. Yaşar Kandemir
Zafer Yayınları
__________________