Hz.Peygamberimizin Tabiatı (Dış Gorunuşu),Guzel Ahlakı,Fiziksel Ozellikleri ve Gunluk İbadetleri

“De ki Ey Muhammed, siz Allah'ı seviyorsanız, bana (Peygamber'e) uyunuz. O zaman Allah da sizi sever ve gunahlarınızı bağışlar.”

Dış gorunuşuyle ilgili ozellikleri:


1- O, dedesi Hz. İbrahim'in duası, Hz. İsa'nın mujdesiydi.
2- O, kendisinden bahsederken “Ben Muhammedim” buyururdu.
3- Diğer bir ismi Mahi'dir. Zira Allah onunla batılı ve kufrun karanlığını gidermiştir. Mahi; kotuluğu yok eden, gideren demektir.
4- O, cahiliye donemin de bile -Peygamber olmadan once de- hicbir puta tapmadı.
5- Hayatında -Peygamberlikten once de- hic icki icmedi.
6- Vahiy almadan once, apaydınlık ruyalar gorurdu. Gorduğu ruyalar sonra cıkardı.
7- İlk zamanlarda -Peygamberlikten once- yalnızlığı severdi. Hira'ya cekilir, orada kendince ibadet ederdi. İlk vahyini (Alak'ı) orada aldı.
8- Gorenleri etkileyen bir goruntusu vardı. O'nu goren kendine cekiduzen verme ihtiyacı duyardı.
9- Uzerinde daima parlak bir ışık yuzunu aydınlatırdı.
10- Ne garipsenecek kadar uzun, ne de kısaydı. Orta boyluydu.
11- Başı buyukceydi.
12- Yuzu parlak beyazdı.
13- Sakalı genişceydi.
14- Ağzı dengeli genişlikteydi. Hitabet gucu cok fazlaydı.
15- Yanakları yuzune uygun yapıdaydı.
16- Goğsu ve karnı aynı seviyedeydi. Gobeği yoktu.
17- Boynu uzun ve guzeldi.
18- Sakal ve bıyıktaki beyaz tuylerin cekilip alınmasını hoş karşılamazdı.
19- Sac ve sakalındaki beyaz tuyun sayısı 20 civarındaydı.
20- Tatlı ve guzel bir yuzu vardı.
21- Yuzu dikdortgen değil, yuvarlak -dairemsi- bir yapıya daha yakındı.
22- Goz ucları uzundu.
23- Avuc ici uzundu. Bu ozelliği comertliğine işaret sayılmıştır.
24- Yururken sakin, vakur yururdu. Donerken butun vucuduyla donerdi.
25- Daima bir murakabe -duşunce- halindeydi. Gokten cok, yere bakardı.

Ahlakına ait ozellikleri:

26- Her karşılaştığıyla selamlaşırdı.
27- Az ve oz konuşurdu. Gerekmedikce konuşmazdı.
28- Boş vakit gecirmezdi. Mutlaka bir şeyle meşgul olur, daha cok ibadet ederdi.
29- Cok sabırlıydı. Son derece yumuşak karakterliydi.
30- Her turlu nimeti onemserdi.
31- Hak uğruna gazaplanırdı. Kendi şahsı icin hic hesap sormamıştır.
32- Yuzu gulecti. Daimi olarak tebessum ederdi.
33- Geceyi uce bolerdi. Birisini Rabbine ibadet icin ayırırdı. Diğer bolumunu ailesine ayırırdı. Son bolumunu ise dinlenmekle gecirirdi.
34- Evinden cıktığında, donunceye kadar kendisini (dini hususları) ilgilendirmeyen sozlerden uzak kalırdı.
35- Birleştirir, insanları kaynaştırırdı. Ayrılıktan, ayırmaktan uzak dururdu.
36- Bir kavmin ileri gelenine ikramda bulunurdu.
37- Arkadaşlarının durumunu sıkca sorardı.
38- Her probleme karşı hazırlıklıydı. Mutlaka cozum uretirdi.
39- En değer verdiği insan, başkalarının yukunu hafifleten ve surekli hayra vesile olan kişilerdi.
40- Oturuş ve kalkışında surekli Allah'ı anardı. Hatırlatırdı.
41- Bir meclise girdiğinde en uygun olan boşluğa otururdu. Ashabına da boyle hareket etmelerini emrederdi.
42- Cemaatindeki herkesin yararlanacağı şeyler konuşur, her bir insanla ozel ilgilenirdi. Kimseyi diğerlerinden ayırmazdı.
43- Biri kendisine soru sorduğunda mutlaka -yuruyor olsa bile- duraksar ve cevabını gulumseyerek verirdi. Sozlerin en yumuşağıyla hareket ederdi.
44- O'nun oturduğu meclise, yumuşaklık, hayÂ, sabır ve olcu hÂkimdi.
45- Sokakta, mecliste veya carşıda sesini yukselttiği gorulmemiştir.
46- İnsanların mahremini ve ozel hayatını hic sorgulamazdı. Merak etmezdi.
47- Konuştuğunda insanlar başlarına konmuş olan bir kuşu urkutmek istemezcesine sessizce dinlerlerdi. O susunca insanlar konuşurlardı.
48- Arkadaşlarının guluştukleri şeylere O da gulerdi. Arkadaşlarının hayret ettiği şeylere O da hayret ederdi. (Kendini onlardan farklı bir konuma sokmazdı.)
49- Uzaktan gelmiş ve kitle icinde nasıl konuşacağını veya Peygamber'e nasıl muamele edeceğini bilmeyen kişiye anlayacağı dille konuşur ve onu rahatlatırdı.
50- Konuşanın sozunu asla kesmezdi.
51- Her kelimesini uc defa tekrar ederdi. İnsanlar soylediği sozu bir daha asla unutmazlardı.
52- Konuştuğunda O'nu dinleyen herkes ne demek istediğini anlardı. Halkın diliyle konuşurdu. Ağır, ağdalı, şaşaalı, suslu, yaldızlı konuşmalardan hoşlanmazdı.
53- Argo olan, sokak dili olan gayriciddi hicbir kelime konuşmazdı. Her sozu ciddiydi. İnsanlar O'nun hafif sayılacak hicbir sozunu duymamışlardı.
54- Duşunerek, ağır ağır ve tartarak konuşurdu. Kelime ve cumleleri birbiri ardınca yuvarlamazdı.
55- Sesi guzeldi.

56- Gomlek giymeyi severdi. Beyaz rengi daha cok tercih ederdi. Ancak kırmızı, yeşil gibi renkleri de secerdi.
57- Yeni bir elbise aldığında cuma gunu giyinmeyi isterdi.

58- Tırnaklarını kısa tutardı. Bıyıklarını dudaklarının uzerine kadar uzatmazdı.
59- Vucudundaki fazla tuyleri sık sık giderirdi. Haftada bir, mutlaka belli bolgelerin temizliğini yapardı.
60- Yola cıktığında, aynasını, tarağını, sac yağını, misvakını, goz surmesini yanına alırdı. Son derece temiz dolaşırdı. Gunde onlarca defa dişini misvakla temizlerdi. Sacını yıkar ve temiz yağla bakım yapardı. Aynaya bakarak sac, sakal ve bıyığını duzene koyardı. Dağınık hali gorulmemiştir.
61- Yastığının icinde hurma dalı ve yaprakları vardı.
62- Tevhidi sarsacak, putperestliği anımsatacak butun goruntu, gelenek ve Âdetlere karşı hassas davranırdı.
63- Kendisine ait eşyalarına isim verirdi. Atının adı Murtecez, devesinin adı Duldul, kılıcının adı ZulfikÂr, zırhının adı Zu'l fudul'du. Boylece hayvanlara bile bir kişilik -mecazi anlamda- kazandırırdı.

64- Atları severdi.

65- Yumuşak ve toleranslı hareket ederdi.

66- Hicbir konuda aşırılığı kabul etmezdi.

Dua ve işleriyle ilgili hassasiyetleri:

67- Meyve yemeyi severdi. Meyve yerken şoyle dua ederdi: “Allah'ım! bu meyvemizi bereketli kıl”.

68- Medine şehrini severdi. Şoyle derdi Medine icin: “Allah'ım! bu şehri bize bereketli kıl”.

69- Tuvalet ihtiyacı icin girdiğinde şoyle dua ederdi giriş kapısında: “Allah'ım! Her turlu şeytanın şerrinden ve kotuluğunden Sana sığınırım”.

70- Tuvalet ihtiyacından sonra cıktığında şoyle dua ederdi: “Allah'ım! Bizleri her turlu gunah ve hatadan dolayı bağışla”.

71- Oturup kucuk abdest gidermeye dikkat ederdi. Ama zaman zaman -yer musait olmadığında- ayakta kucuk su ihtiyacını giderdiği olmuştur.

72- Dişini temizlemek icin sık sık misvak kullanırdı.

73- Abdestte yıkadığı organlarını ucer kez yıkamayı alışkanlık haline getirmişti.

74- Abdestten sonra bir havlu -mendil- ile kurulanırdı.

75- Abdest aldıktan sonra şoyle dua ederdi: “Allah'ım! Gunahımı bağışla. Evimdeki gecimim ve esenliğimi genişlet”.

76- Bazen 5 vakit namazı tek bir abdestle kılardı.

77- Yıkanması gerekirken -cunuplukten sonra- yıkanmadan uyumak isterse namaz abdesti gibi abdest alır ve uyurdu. Uyanınca yıkanırdı.

78- Cuma gunu boy abdesti alırdı.

Gunluk ibadetleri:

79- Oğle namazını sıcaklığın hafiflediği saate bırakırdı.

80- İkindi namazını guneş sararmaya başlamadan kılardı. (Yani oğleyi biraz geciktirir, ikindiyi ise geciktirmezdi.)

81- Akşam namazını guneş batı ufkunda tamamen kaybolduktan sonra kılardı.

82- Bazen yatsı namazını geciktirirdi.

83- Sahabesine ezanı oğrenmelerini soylerdi.

84- Bazen namaz icin ezanı kendisi okurdu.

85- Sabah namazında “Kaf” suresi gibi sureleri okurdu.

86- Akşam namazında “Murselat” suresini okudu.

87- Yatsı namazında “Tin” suresini okurdu.

88- Rukudan kalktığında tam doğrulurdu.

89- Rukuda baş ile belini aynı hizada tutar ve ellerini dizlerinin uzerine koyardı.

90- Secdede iken kollarını -pazularını- boğrunden uzak tutardı.

91- Bazen namazda ağlardı.

92- Namaz icin tekbir alacağında şoyle derdi:
“Allah'ım! Beyaz elbiseyi kirlerden arındırdığımız gibi, Sen de beni hatalarımdan arındır. Allah'ım! Beni hatalarımdan kar, dolu ve temiz suyla yıkayarak arındır.”

93- Rukuda şoyle derdi: “Subbuhun (Yani; Allah'ı her turlu eksiklikten uzak tutarım.) Kuddusun (Allah butun ayıplardan arınmıştır.) Ey meleklerin ve ruhun Rabbi.”

94- Secdede şoyle dua ederdi: “Allah'ım Sana secde ettim. Sana iman ettim. Sana teslim oldum. Sen benim Rabbimsin. Şuphesiz benim yuzum ancak kendisini yaratıp guzelleştiren, O'na duyma ve gorme ozelliklerini veren tek Allah'a secde eder. Allah ne kadar yucedir. O yaradanların en guzelidir.”
__________________