Bu sorunun iki yonu var. Birisi şeytanın yaratılış gayesi, diğeri ise yaratılış hikmeti. Once gaye uzerinde kısaca duralım. Bilindiği gibi şeytan cin turunden bir varlıktır. Ben cinleri ve insanları ancak bana ibadet etsinler diye yarattım ayetine gore cinlerin yaratılış gayesi de, insanlarda olduğu gibi, Allah'a inanmak, ona ibadet ve onu tanıma yolunda terakki etmektir. İnsanlar icerisinde bu imtihanı kaybeden kufur ehli insanlar bulunduğu gibi cinlerde de bulunuyor. İşte şeytan bu ikinci kısım cinlerdendir. Kendisi Hz.Ademe (as.) secde etmediği icin İlahi rahmetten kovulmuş ve kendi arzusu uzerine bir İlahî hikmet olarak, kendisine kıyamete kadar insanlara musallat olma, onları yoldan cıkarmak icin calışma izni verilmiştir.

Bu iznin verilme hikmeti ise bir değil yuzlercedir. Bunlardan en onemlileri şu iki hikmettir. Cenab-ı Hak, şeytan vesvesesi olmaksızın da insanları imtihan edebilir, şeytanın gorevini de insan nefsine yukleyebilirdi. Ama boyle yapmakla, şeytanın o cirkin arzusunu, yani kıyamete kadar insanları hak yoldan saptırma arzusunu kabul etmekle şeytanın cehennemde cekeceği azabı milyarlarca kat artırmış oldu. Zira, Sebep olan işleyen gibidir. hadis-i şerifine gore, insanların şeytan vesvesesine uyarak işledikleri gunahların bir katı da şeytana yazılıyor ve boylece onun azabı attıkca artıyordu.

Diğer hikmet ise, insanların nefis ve şeytan ile bir imtihan gecirmeleri ve bu imtihanı kazanan muminlerin meleklerden daha ileri derecelere yukselmeleridir. Eğer, insan nefsine kotuluğu emretme ozelliği verilmemiş olsaydı ve insanlara şeytan musallat olmasaydı insanların dereceleri de meleklerde olduğu gibi sabit kalacaktı.
__________________