Yukarıda Hz. Âdem’le Havva’nın yaratılışı ve yeryuzune indikten sonra Hz. Havva’nın ilk hamileliğinden (el-A’rÂf, 7/189.) soz etmiştik. Kur’an-ı Kerîm’de insan neslinin, kendi turunu doğum yoluyla surdurduğunu bildiren pek cok Âyet vardır. Bunlarda cocuğun ana karnındaki gelişimi tıp biliminin acıkladığı ile uyumlu bir bicimde belirtilmektedir. Bir kac Âyeti ornek olarak vereceğiz.
“Şuphesiz biz sizi topraktan, sonra nutfeden (sperm), sonra alakadan (kadının aşılanmış yumurtası), sonra uzuvları (once) belirsiz, sonra belirli canlı et parcasından yarattık ki size gucumuzu gosterelim. Dilediğimizi belirlenmiş bir sureye kadar rahimlerde bekletiriz, sonra sizi bir bebek olarak dışarı cıkarırız.” (el-Hac, 21/5.)
“Şuphesiz biz insanı camurdan bir ozden yarattık. Sonra onu sağlam bir karargÂhta sperm haline getirdik. Sonra bu spermi, alaka (aşılanmış yumurta) yaptık. Peşinden alakayı bir parca et haline soktuk. Sonra bu bir parca ette kemikleri yarattık, kemiklere de et giydirdik. Sonra onu başka bir yaratılışla insan haline getirdik.” (el-Mu’minûn, 23/12-14; bk. el-Mu’min, 40/67.)
Hz. Peygamber’in hadislerinde anne karnındaki gelişim şoyle belirlenmiştir: “Şuphesiz sizden birinizin oluşumu annesinin karnında kırk gunde toplanır. Sonra orada o kadar bir sure icinde alaka (aşılanmış yumurta) olur. Sonra o kadar bir sure icinde mudga (bir parca et) haline gelir. Sonra melek gonderilir ve kendisine ruh uflenir. Meleğe dort kelime emredilir: Doğacak cocuğun rızkını, yaşama suresini, işleyeceği amellerini, şakî mi (cehennemlik mi?) yoksa said mi (cennetlik mi?) olacağını yazması.” (BuhÂrî, Bed’ul-Halk, 6, EnbiyÂ’, 1, Kader 1; Muslim, Kader, 1; Ebû DÂvud, Sunne, 16; Tirmizî, Kader, 4; İbn MÂce, Mukaddime, 10; A. Davudoğlu, Sahîh-i Muslim Terc. ve Şerhi, İst. 1979 X, 613.)
Âmir b. Vasile (r.a.)’ın naklettiği hadiste ise şu ilÂveler vardır: “(Anne rahmine duşen) spermin uzerinden kırk iki gece gecince, Allah ona bir melek gonderir. Ona suret verir; kulağını, gozunu, derisini, etini ve kemiklerini yaratır. Sonra melek sorar: Erkek mi, yoksa dişi mi olacak, eceli ve rızkı ne olacak?. Allah dilediğine hukum verir ve melek yazar. Sonra melek elinde bu sahife ile cıkar. Emrolunduğunun uzerine ne bir ziyade ve ne de eksiklik yapmaz.” (Muslim, Kader, 3; İbn MÂce, Mukaddime, 7; İbn Hanbel, II, 176.)
Başka bir hadiste ise 40’ar gunluk uc gelişim sureci belirtildikten sonra, kemiklerin teşekkulunden soz edilir ve “Allah bu et parcasının (mudga) yaratılışını tamamlamayı murad ettiği zaman ona bir melek gonderir” buyurulur. Bundan sonra meleğin, cocuğun cinsiyeti, şakî mi yoksa said mi, kısa mı, uzun mu, rızkının ve ecelinin eksik mi, fazla mı, yine cocuğun sağlıklı mı yoksa hastalıklı mı olacağı hususlarını yazacağı belirtilir. (bk. Muslim, Kader, 4; Ahmed b. Hanbel, l, 374, III, 397.)
Yukarıdaki Âyet ve hadislere gore, cocuğa ana karnında oluşum devresinde iken bir hayat programının yukletildiği ve onun biyolojik yaratılışında kader programının mevcut olduğu anlaşılmaktadır. Hatta Hz. Peygamber (s.a.s)’in omur boyu cennete girmeye sebep olan amelleri işleyip sonunda cennete bir arşın kalmışken cehenneme goturen amelin, sonucu değiştirebildiğini; omur boyu, cehenneme goturecek amelleri işleyip, sonunda cennete goturen bir amel yuzunden cennete girilebileceğini ve bunun anne karnında yazılan bu program nedeniyle boyle olduğunu belirtmesi uzerine (bk. BuhÂrî, Bed’u’l Halk, 6; Muslim, Kader, 1) bir sahabî; kader programımız yazıldığına gore amel etmemize ne gerek var? diye sorunca, Allah elcisi şoyle buyurmuştur: “Amel edin! Herkese imkÂn verilmiştir. Saadet ehline (programı saîd yazılanlar) saadet ehlinin ameli kolaylaştırılır. Şekavet ehline (şaki yazılanlar) ise şekavet ehlinin ameli kolaylaştırılır”, sonra şu Âyeti okudular:
“Kim Allah yolunda harcar ve O’ndan korkar, Ve en guzel olan “İslÂm” inancını tasdik ederse, Biz onu en kolay olana muvaffak kılacağız. Fakat kim de cimrilik eder ve Allah’a ihtiyacı olmadığını iddia eder ve en guzel olan “İslÂm” akidesini yalanlarsa, Biz, onu en zor olana surukleriz.” (el-Leyl, 92/5-10.)
Herşey yuce Allah’ın kudret elinde ve O’nun dilemesine bağlı olduğu icin kimi zaman omur boyu buyuk kotuluklerin ve bataklığın icinde kalan kişi, omrunun sonuna doğru Allah’ın rızasını kazandıran bir amel yapar ve hayırlı bir sonla dunyadan ayrılabilir. Ancak genel olarak insanların ahiretteki durumunu dunyadaki amelleri belirler.
Burada belki ibadet ve amellerine fazla guvenerek, buyukluk ve ustunluk taslayanlara ve boylece yuce Allah’ın gazabını uzerine cekenlere bir uyarı vardır.
_______________
__________________