Rus kafkas ordusu Kurmay Başkanvekili Duk Alekssandrovic Pietrovic, elindeki durbunu gozlerinden cekemedi, bıraktı adeta ve bağırdı:

-Delirmiş bu Turkler, delirmiş...Boylesi acık hedef olunur mu?Turkler gibi asker yoktur, doğru ama, bu ne acemilik, bu ne akılsızlık...Mevzilenmeye ihtiyac duymadan, acık hedef olmuşlar....

Yıllardan 1914’tur, gunlerden 23 Aralık Cuma..Bizim cepheden ateş acılmaz..Ruslar yururler..

Binbaşı Mustafa Nihat, Enver ve Hafız Hakkı Paşalar’dan aldığı emrin akıl işi olmadığını bilir de, ağzını acmaz...Turk’un askerlik namusu, itiraz kelimesini silmiş lugatinden..Sarıkamış’ı iki gece evvel işgal etmişiz.Kolordumuz erimiş...Ve karşı saldırı sonucu cekilmişiz.Mustaf Nihat Bey ve emrindeki 79 kahraman dortyuzmetrelik measfeyi sekiz saatte alırlar.Hedefe vardıkları zaman artık 18 kişidirler.Mevzilenmek isterler, nasip olmaz.Olmamıştır herhalde ki gece yerini sabah ışıklarına terk ettiği zaman Rus Kurmay Başkanı Pietrovic şakınlık icinde once ateş emri verir.Sonra eline almıştır durbununu.Dunya tarihinin gormediği sahneye işte o zaman şahit olur.



İlk sırada diz cokmuş beş kahraman.Omuz cukurlarında yuvalanmış mavzerleri ile nişan almışlar.Tetiğe asılmak uzereler.Asılamamışlar.Kaputa yakaları Allah’ın rahmetini o civan delikanlıların vucuduna akıtmak istercesine , semaya dikilmiş, kaskatı...Hele bıyıkları, hele bıyık ve sakalları...herbiri birer futuhat oku misillu dimdik...Ve gozleri.Dinmiş olmasına rağmen, kahredici tipinin bile ortup gizleyip kapatamadığı gozleri.. Hepsi acık. Tabiata, başkumandana, karşıdaki duşmana ve kadere isyan eden, ama Allah’ına teslimiyetle bakan gozleri, acık.Vallahi acık, acık..



İkinci sırada bir manzar ki, hicbir heykeltraş eşini yaratmaya muvaffak olmamaış.Başları korkutucu katılıkta semaya donuk, bilekleri uzerinde kumelenen kar’a rağmen, guclerini dile getiren, sağrılarındaki fişek sandıklarını debelenip yere atmağa tenezzul etmemiş iki katırın başındaki altı esatir guzeli Mehmet... Sandıkları bir avuclamışlar ki, kainatı biz o hırsla avuclayıvermişizdir.Oylesine kaskatı kesilmişler...



Ve sağ başta Binbaşı Mustafa Nihat.... Ayakta.Yarabbi bu bir ayakta duruştur ki, duşmanı da, kindarı da, mel’unu da Allah’a sığındıkları gunku caresizlik icinde yere cokertiş velvelesi halinde.. Belindeki fişekliklerinin o kurban olunası cıkıntılarını ortup yok etmeğe, gece duşen tipi bile razı olmamış.Boynundaki durbunu sol eli ile kavramış, Havada kalmış kal’a sancağı gibi...Diğer eli, belli ki semaya kalkıp rahmet dilerken oylesine donmuş...Hayrettir, başı acık,Gur kara sacları beyaza bulanmış...

Moskova’da Krasnaya Bulvarı’ndaki askeri Muzede Kurmay Başkanı Pietrovic’in karargahına gonderdiği rapor, hıckırıklı bir ağıt gibidir:”Allahu Ekber dağlarındaki son Turk mufrezesini teslim alamadım.Bizden cok evvel Allahları’na teslim olmuşlardı. 24.12.1914”
__________________