Dehşetli sıkıntılara karşı en tesirli care

Aziz, Sıddık Kardeşlerim!

Bu dunyada, hususan bu zamanda, hususan musîbete duşenlere ve bilhassa Nur Şakirdlerinde dehşetli sıkıntılara ve me’yusiyetlere karşı en tesirli care, birbirine teselli ve ferah vermek ve kuvve-i maneviyesini takviye etmek ve fedakÂr hakikî kardeş gibi birbirinin gam ve huzun ve sıkıntılarına merhem surmek ve tam şefkatle kederli kalbini okşamaktır. Mabeynimizdeki hakikî ve uhrevî uhuvvet, gucenmek ve tarafgirlik kaldırmaz. Madem ben size butun kuvvetimle itimad edip bel bağlamışım ve sizin icin değil yalnız istirahatimi ve haysiyetimi ve şerefimi, belki sevincle ruhumu da feda etmeye karar verdiğimi bilirsiniz, belki de goruyorsunuz. Hatta kasemle temin ederim ki; sekiz gundur, Nurun iki ruknu zÂhirî birbirine nazlanmak ve tesellî yerine huzun vermek olan ehemmiyetsiz hÂdise, bu sırada benim kalbime verdiği azap cihetiyle, “Eyvah, eyvah! El-aman, el-aman! YÂ Erhamu’r-RÂhimîn, meded! Bizi muhafaza eyle, bizi cin ve insî şeytanların şerrinden kurtar, kardeşlerimin kalplerini birbirine tam sadÂkat ve muhabbet ve uhuvvet ve şefkatle doldur” diye hem ruhum, hem kalbim, hem aklım feryad edip ağladılar.

Ey demir gibi sarsılmaz kardeşlerim! Bana yardım ediniz. Meselemiz cok naziktir. Ben sizlere cok guveniyordum ki, butun vazifelerimi şahs-ı manevînize bırakmıştım. Siz de, butun kuvvetinizle benim imdÂdıma koşmanız lÂzım geliyor. Gerci hÂdiseniz pek cuz’î ve gecici ve kucuk idi. Fakat, saatimizin zenbereğine ve gozumuzun hadekasına gelen bir sac, bir zerrecik dahi incitir. Ve bu noktada ehemmiyetlidir ki, maddî uc patlak ve manevî uc muşahedeler tam tamına haber verdiler.

Said Nursî

B. S. N. Tarihce-i Hayatı, Afyon Hayatı, s. 609
__________________