Peygamberimizin Dogrulugu

Peygamberimiz, dogruluk ve durustlugun en guzel ornegi idi. O, cocuklugundan itibaren dogruluktan ayrilmamis, hic yalan soylememistir. Peygamberliginden onceki genclik doneminde dogrulugu ve guvenilir kisiliginden dolayi kendisine, “Muhammedu’l-Emin” yani, “Guvenilir Muhammed” denilirdi. Dusmanlari bile onun dogrulugunu kabul etmis, kendisine yalanci diyememislerdi.

Peygamberimizin en buyuk dusmani Ebu Cehil: “Muhammed! Biz seni yalanlamiyoruz, san bizim kanaatimize gore dogrusun. Biz ancak senin getirdigini yalanliyoruz.” Demis, bu soz Peygamberimizi uzmustu. Bunun uzerine “Onlarin soylediklerinin seni uzdugunu elbette biliyoruz. Aslinda onlar seni yalanlamiyorlar, fakat o zalimler, aciktan acigi Allah’in ayetlerini inkar ediyorlar.” Ayeti inmistir.


Kureys’in ileri gelenlerinden Haris b. Amir de soyle demistir.

“Ey Muhammed, vallahi sen bize hic yalan soylemedin, fakat biz sana uyarsak yerimizden olacagiz, bundan dolayi iman etmiyoruz.”

Ebu Sufyan Musluman olmadan once ticaret amaciyla Sam’a gittigi zaman Bizans Imparatoru Onu kabul etmis ve Peygamberimizle ilgili kendisine bazi sorular sormustu. Bu sorulardan birisi de soyle idi:

- Peygamberlik iddiasinda bulunan bu zatin, daha once hic

yalan soyledigini duydunuz mu? Ebu Sufyan:

- Asla, yalan soyledigini hic duymadik, diye cevap vermistir.

Bunun uzerine Imparator:

- Size peygamberlik iddiasinda bulunan bu zatin evvelce hic yalan soyleyip soylemedigini sordum. Onun hic yalan soylemedigin ifade ettiniz. Sayet bu zat Allah hakkinda yalan soylemis olsa daha evvel insanlara yalan soylemesi gerekirdi, demis ve Peygamberimizin dogrulugu sebebiyle gercekten peygamber oldugunu ifade etmistir.

Peygamber oldugu zaman Mekke’de halkini Islam’a davet icin toplamisti. Safa tepesine cikarak orada toplananlari: “Ey Kureys halki! Size bu dagin arkasinda bir dusman ordusunu geldigini soylesem bana inanir misiniz”? dedi, orada bulunanlar:

- “Hepimiz inaniriz, cunku sen omrunde yalan soylemedin” diye cevap verdiler. Bu toplulugun icinde Peygamberimizin en azili dusmanlari da vardi. Onlar da Peygamberimizin dogrulugunu itiraf etmislerdi.

Peygamberimiz, kendisi dogru sozlu oldugu gibi bizim de dogru olmamizi ve yalanciliktan sakinmamizi istemis ve soyle buyurmustur. “Dogruluktan ayrilmayin. Zira dogruluk iyilikle beraberdir. Dogru ve iyi olanlar cennettedirler. Yalandan kacinin, cunku yalan kotulukle beraberdir. Yalan soyleyen ve kotuluk edenler de cehennemdedirler.”

O, yalandan hic hoslanmaz, yalancilari sevmezdi. Peygamberimiz cocuklari kandirmak icin yalan soylenmesini de iyi karsilamamistir.

Abdullah b. Amr diyor ki:

Peygamberimiz bir gun evimizde bulundugu bir sirada annem bana:

- “Gel sana bir sey verecegim” diye cagirdi.

Peygamberimiz anneme:

- Cocuga ne vermek istedin? Diye sorunca annem:

- Hurma verecegim, diye cevap verdi. Bunun uzerin

Peygamberimiz:

- “Egen onu aldatip bir sey vermeseydin, sana bir yalan

gunahi yazilirdi.” Buyurdu.


Peygamberimiz bir sey hakkinda soz verdimi, verdigi sozde mutlaka durur, geregini yerine getirirdi.

Hudeybiye baris antlasmasinin hukumlerinden birisi de, Mekkelilerden biri Muslumanlara siginirsa, Musluman bile olsa, geri verilecek; fakat Muslumanlardan Mekkelilere siginan olursa geri verilmeyecekti.

Muslumanlar icin cok agir olan bu antlasmanin yazilmasi henuz bitmisti ki, Mekkeliler adina antlasmayi imza edecek olan Suheyl’in Musluman olan oglu Ebu Cendel bir yolunu bulup kacmis ve ayagindaki zinciri suruyerek cika gelmisti. Bu antlasmaya gore Ebu Cendeli iade etmek gerekiyordu. Muslumanlar bundan buyuk uzuntu duymuslar ve Ebu Cendel’i iade etmen istememislerdi.

Peygamberimiz Ebu Candel’e donerek:

- Ey Ebu Cendel, sabret, bir verdigimiz sozden donmeyiz. Yakinda Cenab-i Hak sana kurtulus yolunu acacaktir, diye teselli etti. Ve henuz imza edilmemis olmasina ragmen sozlu olarak kararlastirilmis bulunan antlasmaya uyacaginin isaretini vermisti.

O, kurtulusun dogrulukta oldugunu bildirmis, dogrularin kiyamet gununde Peygamberlerle beraber olacagini haber vermistir.

Peygamberimize insanlarin hayirlisi kindir diye soruldu. Peygamberimiz:

- “Her temiz kalpli ve dogru sozlu olanlardir.” Buyurdu.
__________________