"Her kim Allah'ın rızÂsı icin oğrenilmesi gereken bir ilmi, sadece bir dunya metaı elde etmek icin oğrenirse, KıyÂmet gununde cennetin kokusunu duyamaz." (Ebû DÂvud, İlim 12; İbn MÂce, Mukaddime 23; Musned, II/338)

Ahmed bin Hanbel'in Abdurrahman bin Şibl'den rivÂyet ettiği hadis: "Kur'an- Kerim'i okuyun, onu (dunya menfaatlerine vesile kılmak sûretiyle) yemeyin!" (Heysemî, M. ZevÂid, VI/168)

"Kur'an okuyun, onunla amel edin, On(u okumak)dan asla uzaklaşmayın, onun hakkında haddi aşmayın; onun karşılığında ucret alıp yemeyin, onunla dunya menfaati artırmayı talep etmeyin." (Ahmed bin Hanbel, Musned II/428; Heysemî, VI/167); ŞevkÂnî, Neylu'l-EvtÂr, V/322; Aynî, Umdetu'l-Kaarî, XII/95; S. Buhari, Tecrid-i Sarih Terc. VII/46)

Ubeyy bin KÂ'b: "Bir adama Kur'Ân-ı Kerim oğrettiydim de, bana bir yay hediye etmişti. Durumu Rasûlullah'a soylediğimde: "Onu alırsan, ateşten bir yay almış olursun demektir" buyurdular, ben de sahibine geri verdim. (İbn MÂce, II/157; S. Buhari, Tecrid-i Sarih Terc. VII/47-48)

UbÂde bin SÂmit: Ehl-i Suffe'den bir cok kimselere Kur'an oğrettim. Bu oğrencilerimden birisi bana ok atılan bir yay hediye etti. -Kendi kendime- 'Bu bir mal/para değildir. Ozellikle bununla ben savaşlarda Allah yolunda ok atacağım' dedim. Bununla beraber, Nebî (s.a.s.)'e bu olayı arz ettim. Rasul-i Ekrem cevaben şoyle buyurdu: "Allah TeÂlÂ'nın KıyÂmet gununde boynuna ateşten bir halka takmasını arzu edersen kabul et!" (Ebû DÂvud; S. Buhari, Tecrid-i Sarih Terc. VII/47)

"Kim Kur'an oğretmesi karşılığında bir kavs/yay alırsa, Allah ona ateşten bir yay kılÂde yapıp boynuna takar." (DÂrimî; S. Buhari, Tecrid-i Sarih Terc. VII/48)

"Kim Kur'an okuyup Kur'an'ı insanların malını yemeye vesile edinirse, KıyÂmet gununde yuzu etten soyulmuş bir kemikten ibaret olarak Arasat meydanına gelir." (Aynî, Umdetu'l-Kaarî, XII/96; Beyhakî; S. Buhari, Tecrid-i Sarih Terc. VII/48)

"Kur'an okuyan, onunla Allah'tan istesin. Zira birtakım insanlar gelecek, Kur'an'ı okuyacaklar ve onunla insanlardan menfaat temin edeceklerdir." (Tirmizî, V/179, hadis no: 2917; S. Buhari, Tecrid-i Sarih Terc. VII/48-49; ŞevkÂnî, Neylu'l-EvtÂr, V/322; Aynî, Umdetu'l-Kaarî, XII/96)

İmam BuhÂrî, Sahih-i BuhÂrî'nin "FedÂilu'l-Kur'an" bolumunde "Kur'Ân'ı; gosteriş, yeme ve ovunme icin okuyanlar" diye bir başlık acmış ve ilk olarak şu hadis-i şerifi almıştır:

"Dunyanın sonunda birtakım insanlar gelecek ki, onlar basit akıllıdırlar. Allah'ın kelÂmını okurlar, ama okun yaydan cıktığı gibi İslÂm'dan cıkarlar. İmanları gırtlaklarından oteye gecmez; onları bulduğunuz yerde oldurun. Cunku onları oldurmek, KıyÂmet gununde ecir olacaktır." (BuhÂri, Tecrid-i Sarih IX/301; XI/248) BuhÂrî'yi şerheden Âlimlerden KirmÂnî, bu hadisle ilgili şu acıklamayı yapar: "Bu hadisin, konulan başlığın ikinci kısmıyla, yani Kur'an'ı yeme vesilesi yapmakla ilişkisi şudur: Kur'an okuma, Allah icin olmazsa, elbette ya gosteriş, ya yeme vesilesi, ya da benzeri bir şey icin olacaktır." (KirmÂnî, Şerhu'l-BuhÂrî XIX/49; KastalÂnî, İrşÃ‚du's-SÂrî, VII/388)

"Bir kimse, Âhiret ameli ile dunyayı talep ederse, yuzu insan sûretinden cıkar, zikri de mahvolur. İsmi de ehl-i nÂr (Cehennemlikler) siciline girer." (TaberÂni, Kebir; Ebû Nuaym; RÂmûz el-EhÂdis, II/429)

"Kapkaranlık gece parcaları gelmeden (fitnelerin karanlığında, nur/ışık temini icin) amellere sur'atle koşun ki, o devirde insan sabah mu'min olduğu halde akşama kÂfir olarak ulaşır. Mu'min olarak gecelediği halde kÂfir olarak sabaha cıkar. Ve o gunun adamları dinini, dunyadan az bir şeye karşılık satarlar." (Muslim, Tirmizi, Ahmed bin Hanbel; RÂmûz el-EhÂdis, I/243)

"Sizin icinizde oyle zumreler tureyecektir ki, siz onların namazlarının yanında kendi namazlarınızı, onların orucları yanında kendi oruclarınızı, onların amelleri/iyi işleri yanında kendi sÂlih amellerinizi kucuk goreceksiniz. Onlar Kur'an da okuyacaklar. Fakat Kur'Ân(ın feyzi) onların hancerelerinden (boğazlarından) oteye gecmeyecek. Onlar, okun avı delip gectiği gibi dinden cıkacaklar..." (BuhÂri, Tecrid-i Sarih Tercumesi, XI/247; hadis no: 1783)

"Birtakım dÂîler, yani cığırtkan hatipler tureyecek, onlar bizim dilimizle (bizim aziz duygularımıza seslenerek) konuşurlar (Halbuki gonullerinde hayırdan eser yoktur). Bizim dinî kaidelerimizle, bizim dînî hislerimize hitab edecekler ve ummeti Cehenneme ve felÂkete dÂvet edecekler!" (BuhÂri, Tecrid-i Sarih Tercumesi, IX/298; XI/248)

Peygamber (s.a.s.) ashÂbından iki kişi bir gun bir mescide geldiler. İmam namazdan selÂm verince, cemaatten biri, bir miktar Kur'an okudu; sonra da yardım istedi. Olaydan muteessir olan sahÂbîlerden biri: 'Hepimiz Allah iciniz, O'na aidiz ve O'na doneceğiz. Peygamber Efendimiz'i şoyle derken işitmiştim: "Pek yakın bir gelecekte bir grup insan tureyecek, bunlar Kur'an'ı Âlet edip dilenecekler. Bu işi kimin yaptığını gorurseniz, sakın ona bir şey vereyim demeyiniz." (Fudayl bin Amr'dan, et-TıbyÂn fî ÂdÂb-ı Hameleti'l-Kur'an, Muhyiddin Nevevî, s. 29)

"Kur'Ân'ı Arap lÂhnı ve uslûbu ile okuyun. FÂsıkların, yahûdi ve hıristiyanların lÂhnı ve tavrı ile onu okumaktan sakının. Benden sonra bir kavim gelecek; onlar Kur'an'ı şarkıcıların, rÂhibelerin ve yas tutan kadınların uslûbu ile okurlar. Ama, okudukları hancerelerinden (boğazlarından) oteye gecmez. Onların da, bu okuyuşlarından hoşlananların da kalpleri fitne ile dolmuştur." (Beyhakî, Şuabu'l-İman, I/429; Suyûtî, CÂmiu's-Sağîr, I/43)
__________________