İstanbul'un, İslÂm orduları tarafından kuşatılması, ilk defa Hz. Muaviye r.a.'ın halifeliği sırasında olmuştur. Hz. Muaviye, Sufyan b. Avf r.a. komutasında buyuk bir orduyu Bizans uzerine gonderirken, oğlu Yezid'in de aynı orduya katılmasını istemişti. Fakat Yezid birtakım mazeretler ileri surerek geri kalmak isteyince, onu gondermekten vazgecmişti. Savaşa cıkan askerler yolda aclık, hastalık ve sıkıntılarla karşılaşmış, bu haberi alan Yezid ise şoyle bir beyit soyleyivermişti:
'Yanımda Ummu Gulsum, yaslandım minderime
Orduların duştuğu sıkıntıdan bana ne!'
(Ummu Gulsum, Yezid'in hanımıdır.)
Vay, sen misin boyle diyen! Hz. Muaviye r.a. bu yakışıksız şiirden haberdar olunca, derhal Yezid'e emir verdi. Bizans topraklarındaki orduya yetişerek, onların uğradığı gucluk ve sıkıntılara katlanmasını sağlamaya yemin etti.
Yezid -yirmidort yaşındaydı- babasının hazırladığı yeni bir orduyla yola cıktı, obur orduya katıldı. Bu ordu icinde İbn Abbas, İbn Omer, İbn Zubeyr ve Ebû Eyyûb el-Ensarî de (Allah hepsinden razı olsun) vardı. Bizans toprakları uzerinden uzun bir yolculuk yapan İslÂm ordusu İstanbul onlerine geldi ve Rumlarla gunlerce suren cetin muharebeler yapıldı.
Bu carpışmalar sırasında musluman askerlerden Abdulazîz b. Zurare isimli bir yiğit, tek başına duşman saflarını yararak iclerine kadar girmiş ve geri donmuş, birkac kez tekrarladığı bu hamleler sonunda şehîd olmuştu. Onun yalnız başına duşman ordusuna daldığını gorenler,
- Subhanallah! Adam kendisini tehlikeye atıyor! diye seslenmişler, bunun uzerine Hz. Ebu Eyyûb r.a. da şoyle demiştir:
- Ey insanlar! Siz 'kendinizi tehlikeye atmayın' ayetini boyle yorumluyorsunuz ama o ayet bir Ensar topluluğu hakkında nazil olmuştur. Allahu Teal dinini kuvvetlendirdiği ve İslÂm'ın yardımcıları coğaldığı zaman, biz kendi aramızda Rasulullah'tan gizli olarak: 'Artık bize ihtiyac kalmadı. Bundan sonra mallarımızla meşgul olalım.' dedik. Bunun uzerine Yuce Allah yanlış duşuncemizi duzeltti. 'Allah yolunda harcama yapın, kendinizi tehlikeye atmayın' (Bakara, 195) ayetini indirdi. Kendimizi tehlikeye atmak, mallarımızla uğraşıp cihadı terk etmektir.
'Eyyûb Sultan' Hazretleri o seferde vefat etmiş ve bugunku yerine defnedilmiştir.
__________________