NûşirevÂn ava cıkmıştı. Adamlarından birinin şansı yaver gidiyordu, semiz bir geyik avladı.

Geyiği pişirirken tuzlarının olmadığını farkettiler. Hizmetciden en yakın koye gidip tuz getirmesini istediler.

NûşirevÂn, yola koyulan adamı geri cağırıp para verdi ve tembihte bulundu:

"Bunu al, devletin para ile tuz alması bir gelenek olsun, koylu perişan olmasın" dedi. Yanındakiler şaşırdı ve, "Bir parca tuzdan ne olur?" dediler.

"Zulum, başlangıcta az idi" diye konuştu NûşirevÂn. "Her gelen bir şey kattı, buyudu, buyudu ve bugunku şiddetine ulaştı. Sultan, halkın bağından bir elma yerse adamları ağacın kokunu soker. Bir yumurta ile zulmu başlatan padişahın askeri tavuğu şişe gecirir.
__________________