23 Nisan 1915 gunu Conkbayirinda Turkler ve Birlesik Kuvvetler
arasinda korkunc siper oluyor. Siperler arasinda 8-10m mesafe var.
Sungu hucumundan sonra savasa ara verildi. Askerler siperlerine
cekildi. Yaralilar ve oluler toplaniyor.

Iki siper arasinda acikta agir yarali ve bir bacagi kopmak uzere olan
Ingiliz Yuzbasi avazi ciktigi kadar bagiriyor, agliyor, kurtarin diye
yalvariyordu. Ancak hicbir siperden kimse kimse cikip yardim edemiyor.
cunku en kucuk bir kipirdanista yuzlerce kursun
yagiyordu. Bu sirada akil almaz bir olay oldu.

Turk siperlerinden beyaz bir ic camasiri sallandi. Arkasindan arslan
yapili bir Turk askeri silahsiz siperden cikti. Hepimiz donup kaldik. Kimse
nefes alamiyor, ona bakiyorduk. Asker yavas adimlarla yuruyor
siperdekiler kendisine nisan almis bekliyordu.

Asker yarali Ingiliz subayini oksar gibi yerden kucakladi, kolunu omuzuna atti
ve bizim siperlere dogru yurumeye basladi. yaraliyi usulca yere
birakip geldigi gibi kendi siperlerine dondu. Tesekkur bile
edemedik.

Savas alanlarinda gunlerce bu kahraman Turk askerinin cesareti
guzelligi ve insan sevgisi konusuldu.

Dunyanin en yurekli ve kahraman askeri Mehmetcige derin sevgi ve
saygilar.

Ustegmen Cosey

sanırım bu adam bir kitaptan okuduğum kadarıyla OĞUZ ONBAŞI
__________________