Hipokondriyazis


Bu bozukluğu ilk kez adlandıran hekim Hipokrat'tır. Bu hastalarda karın bolgesiyle ilgili yakınmaların yaygın oluşundan dolayı bu adı vermiştir.

Bu bozuklukta bedende fiziksel bir bozukluk olmaksızın surekli hastalık kaygıları ve ceşitli bedensel yakınmalar gorulur. Hastaların bedensel yakınmaları onemli olcude sıkıntıya yol acar. Kişilerin mesleki ve toplumsal rolleriyle ilgili işlevlerde bozulmaya neden olur.

Hipokondriyak hastalar kendilerinde henuz saptanmamış ciddi bir hastalığın bulunduğuna inanırlar ve kendilerini bunun aksine inandırmak doktorlar tarafından incelenen ve yorumlanan tetkiklere rağmen cok zordur.

Tek bir hastalığın varlığına inanabilirler yada zaman gectikce ozgul bir hastalığa ilişkin duşunceleri değişebilir. Hastalıklar konusunda cok fazla bilgileri olduğu zaman, bazen doktorlarla bile yarışmayı deneyebilirler.

Hipokondriyak kişilerin bedensel duyumlarını artırma ve genişletme eğiliminde olduklarına ilişkin onemli olcude veriler vardır. Orneğin normal bir kişinin başında hissettiği kucuk bir gerginliği, hipokondriyak kişi baş ağrısı olarak algılayabilir. Bu kişiler surekli bedenleri ile meşgul oldukları icin en kucuk bir sinyali dahi algılayabilir, onları yanlış yorumlayabilir ve bunun tehlikeli bir hastalığın başlangıcı olduğunu duşunebilirler. Bu bozukluğun sıklığı ve yaygınlığı ile ilgili bilgiler net değildir. Erkeklerde ve kadınlarda eşit yaygınlıkta gorulmekte, belirtiler en sık 20-30 yaşlarında başlamaktadır. (fakat herhangi bir yaş doneminde de gorulebilir.) Toplumsal konum, eğitim duzeyi ve medeni durumdan etkilenmediği duşunulse de, gelişmekte olan ulkelerde daha yaygın olarak gorulduğu duşunulmektedir.

Hipokondriyak hastalar coğu kez psikiyatrik tedaviye direnc gosterirler. Zorlanma etmenlerinin azaltılması ve kronik hastalarla baş etme uzerinde odaklaşan bir yaklaşımı benimseyebilirler. Bozukluk genellikle yinelemeli bir gidiş gosterir. Aylarca yada yıllarca devam eden belirtilerin arasına genellikle eşit uzunlukta sessiz evreler girer. Belirtilerin alevlenmeleri ile, cevresel olaylar arasında acık bir ilişki bulunabilir. Uygun bir tedavi ile hastaların ucte biri ile yarısında onemli olcude duzelmenin gercekleştirdiği tahmin edilmektedir.

Tedavide kolaylaştırıcı etmenler şunlardır:
- Hastanın sosyoekonomik duzeyinin yuksek oluşu
- Anksiyete (bunaltı) ve depresyonun tedaviye yanıt vermesi
- Belirtilerin aniden başlamış olması
- Kişilik bozuklukluğunun ya da eşlik eden fiziksel bir bozukluğun bulunmamasıdır.
__________________