sağladığı yapışma olayı aslında kimyasal bir reaksiyondan başka bir şey değildir. Tabiatta evini yapan arı, kayalara ve gemilerin su altındaki kesimlerine tutunan midye gibi cok iyi yapıştırıcı ureten canlıların sayısı az değildir.

Yapıştırıcıların hikayesi tarih oncesi cağlara kadar uzanıyor. Mağara duvarlarına resim benzeri şekiller yapan atalarımız bunları duvarlara yumurta akı, kurumuş kan ve su bitkilerinin ozleriyle sabitliyorlardı.

Sonraları, milattan once 3 500 yıllarından başlayarak eski Mısırlılar ve Sumerler hayvan derilerini ve kemiklerini kaynatarak daha sağlam yapıştırıcılar yapmayı oğrendiler. Gunumuzde imalatcılar yapıştırıcıları sentetik malzemeler kullanarak yapıyorlar. 250 temel maddeden binin cok ustunde ozel turler uretiyorlar.

Yapışma olayında benzer veya ayrı malzemeden iki madde, bir de yapışkan gerekir. Burada en onemli gorev yapıştırıcıdadır. Yapıştırıcının molekullerinin diğer iki madde molekulleri ile birleşme eğilimi gosterir bir yapıda olmaları gerekmektedir.

Aslında iki maddeyi birbirlerine ideal bir şekilde yaklaştırabilsek yapıştırıcı bile kullanmadan birbirlerine yapışabilirler. Her iki maddenin yuzeylerindeki atomların farklı kutupları birbirlerini cekerler. Pratikte ise bu oluşumu sağlamak mumkun değildir.

Atomların birbirlerini cekebilmeleri icin iki cismin yuzeyleri arasındaki mesafenin milimetrenin 10 milyonda birini gecmemesi gerekir. Oysa son derecede puruzsuz olarak gorulen bir cismin bile yuzeyinde milimetrenin on binde dordu kadar yukseklikte girinti ve cıkıntılar vardır.

Bu durumda her iki malzeme aynı cins olsalar bile yuzeyleri hicbir zaman ideal duzlukte olamayacağından, aradaki boşlukları doldurmak, en fazla miktarda bağ oluşturarak molekullerin birleşmesini sağlamak icin araya bir yapıştırıcı gerekir.

Yapıştırıcının akıcı ancak kuruduğunda katılaşıp kolay kolay kopmayacak ozellikte, yuzeylerin ıslanabilir, tamamen temiz, toz ve yağdan tamamen arındırılmış olmaları gerekmektedir. Peki nasıl oluyor da bu kadar guclu olan yapıştırıcılar tupun icinde tupe yapışmadan durabiliyorlar?

Bir cok yapıştırıcının icinde iki tur katkı malzemesi vardır. Biri yapıştırıcı sıvının molekullerini birleşmeye zorlar, stabilizer denilen diğeri de tersi. Tupun icinde bunlar bir halatı birer ucundan ceken iki kişi gibidirler. Tupun ic yuzeyi tamamen notr olduğundan biri diğerine ustun gelemez, denge halindedirler. Yapıştırıcı tupten cıkınca havadaki nem stabilizer kısmının etkinliğini yok eder, yapıştırıcı sertleşir ve surulduğu yere yapışır.

Yapıştırılacak yuzeylere yapıştırıcıdan ince bir tabaka surulmesi tavsiye edilir cunku fazlası yapıştırıcının kendi icinde bağlar oluşturup sertleşmesine yol acar.

Tupun kapağı acıldıktan sonra ağız kısmında gorulen ve tupun kullanılması icin delinen sızdırmaz kısım da yapıştırıcının hava ve nem alıp tupun icine yapışmaması icin alınmış bir tedbirdir.

__________________