KÂ’b bin Ucre (r.a.)
Medineli olan Hz. Ka’b, Peygamberimize buyuk bir muhabbetle bağlıydı. Re*sû*lul*lah’ı uzgun veya duşunceli gorse sebebini sorar, yapabileceği bir şey varsa he*men hare*kete gecerdi. Bir defasında Re*sû*lul*lah’ı ziyaret etmişti. Mubarek sima*sının biraz solgun olduğunu gordu. “Anam babam size feda olsun, y Re*sû*lal*lah! Neyiniz var?” diye sordu. Peygamberimiz, “Uc gundur ağzıma bir şey koy*madım.” buyurdu. Hz. Ka’b artık duramazdı. Ne yapıp etmeli, bir şeyler bulup Re*sû*lul*lah’a getirmeliydi. Hemen harekete gecti. Develerini sulamakta olan bir Yahudi gordu. Kuyudan cektiği her kova başına bir hurma uzerine anlaştı. Epeyce hurma kazanmıştı. Hurmaları aldı, Re*sû*lul*lah’a getirdi. Peygamberi*miz, “Y Ka’b, bunları nereden aldın?” diye sordu. Hz. Ka’b hadiseyi ona naklet*ti. Re*sû*lul*lah, “Beni seviyor musun?” buyurdu. Ka’b (r.a.), “Elbette seviyorum!” cevabını verince Peygamberimizin (a.s.m.) iltifat ve takdirini kazandı.
Bu hadiseden birkac gun sonraydı… Hz. Ka’b hastalandı. Peygamberi*miz onu gore*meyince, “Ka’b’a ne oldu?” diye sordu. Hasta olduğunu soylediler. Resûl-i Ekrem Efendimiz kalktı, sahabisini ziyarete gitti. HÂlini hatırını sordu. Sonra da onu Allah’ın mağfiret ve rahmetiyle mujdeledi.
Ka’b (r.a.), Peygamberimizle birlikte bazı savaşlara katıldı. Umre ve Tebuk Seferlerinde bulundu. Peygamberimizden feyiz aldı. Hicret’in 52. se*nesinde 75 yaşındayken vefat etti. Rivayet ettiği hadislerden biri şoyledir:
“Benden sonra bazı idareciler gelecektir; kim onların yanına gider, yalanları*nı doğrular ve haksız işlerinde onlara yardımcı olursa benden değildir, ben de onlardan değilim. O kimse kıyamet gunu benim havzımın başına yaklaşama*yacaktır. Kim onların yanına gitmez, haksızlıklarında onlara yardımcı olmaz ve yalanlarını tasdik etmezse o bendendir, ben de ondanım ve o havuz başında be*nimle buluşacaktır.”[1]

___________________________________
[1]HayÂtu’s-SahÂbe, 2: 196; İsÂbe, 3: 297; Mustedrek, 3: 479; Tirmizî, Fiten: 72; Musned, 4: 243.

KAYNAK
__________________