Hz. SAFIYYE (r.a)


Hz. Muhammed (s.a.s)'in hanimlarindan biri.
"UmmehÂtul-Mu'minin" (Mu'minlerin anneleri)'nden biri olan Safiyye, Huyeyy b. Ahtab adinda Medine'deki yahudilerden Madirogullari kabilesi reisinin kiziydi.

Huyeyy, Hz. Peygamber (s.a.s)e karsi musriklerle isbirligi gorusmeleri yapan ve bundan dolayi muslumanlar tarafindan Medine'den uzaklastirilan Nadirogullari'nin lideriydi. Bu zorunlu gocten sonra bu kabilenin bir kismiyla Hayber tarafina gitmisti. Ahzab savasinda, Huyeyy de hucum edenlerle beraber gelmis ve Kureyzaogullarini muslumanlarin aleyhine kiskirtmak icin onlarin kalelerine girmis, sonra da onlarin ugradigi akibete ugramis ve orada oldurulmustu. Huyeyy'in kizi olan Hz. Safiyye'nin annesinin adi Durra idi.

Safiyye, once kendi kabilesinden Sellam b. Miskem ile nikahlanmis; bir sure sonra bosanarak KinÂne b. Ebi Hukayk ile evlenmisti. Bu esi de Hayber savasinda oldurulenler arasindaydi. Ayrica yine bu savasta Safiyye, esi ve babasiyla birlikte kardesini de kaybetmisti. Safiyye savas esirleri arasindaydi. Bazi kaynaklar Safiyye'nin asil isminin Zeyneb oldugunu kaydeder. Arabistan'da reislere veya hukumdarlara dusen ganimet hissesine "Safiyye" denildigi ve bu sebeple, Zeyneb de Hayber savasinda esir olarak Rasûlullah (s.a.s)'in hissesine dustugu icin ona "Safiyye" denIlmisti. Esirler toplandigi zaman Dihyetul-Kelbî, Hz. Peygamber (s.a.s)'den bir cariye Istemis. O da Safiyye'yi vermisti. Ashabtan birinin, Safiyye'yi peygamberimizin almasinin daha uygun olacagini, zira bir reis kizi oldugu icin mevkiinin bunu gerektirdigini soylemesi uzerine, Safiyye'yi geri almis, ona da baska bir cariye vermisti.

Hz. Peygamber, Yahudiler ile bir anlasma imzaladiktan sonra Safiyye'ye IslÂm ve Yahudilik hakkindaki gorusunu sordu. "Ey Allah'in Rasûlu! IslÂmi arzu etmis ve sen davet etmeden once seni tasdik etmistim. Babam da senin davanin dogrulugunu itiraf ederdi. Fakat irkcilik onu goturdu.

Ben Allah'tan baska ilÂh olmadigina ve senin Allah'in Rasûlu olduguna kesinlikle inaniyorum" cevabini alinca onu Âzad ederek onunla evlenmisti.

Hz. Peygamber (s.a.s), yeni hanimini yakindan tanimaya firsat bulabildigi Ilk gece onun yanaginda yesil bir benek gordu. Sormasi uzerine Safiyye'nin cevabi su olmustu:

"Bir sure once ruyamda, gokteki ayin yerinden ayrilip gogsumun uzerine dustugunu gordum; bunu kocama anlattigimda o Sen su Medine krali ile evlenmek istiyorsun" dedi. Ben ise senin hakkinda o sirada hic bir sey duymamistim. Buna ragmen tutup suratima siddetli bir samar indirdi; Iste bunun izi hÂl devam etmektedir".

Hz. Muhammed (s.a.s) dugununun yapildigi gece, esini kabilesinin ugradigi zarar ve kayiplar konusunda teselli etti ve Hayberlilerin kendisini bu konuda zorladiklarini izaha calisti. IslÂm'a ve onun peygamberine karsi cok samimi hislerle bagli olan Hz. Safiyye, ayni zamanda asil, zeki, guzel ve dindar bir kadindi. Ozellikle tutumluluguyla taninirdi. Diger bir hususiyeti de pisirdigi yemeklerdi. Hz. Safiyye'nin mutfaginda pisen yemekler, onun aile fertleri, yani ehl-i beyti arasinda cok begenilirdi. Ote yandan, Hz. Peygamber (s.a.s)'den birkac hadis rivayeti de vardir. Rasûlullah da Hz. Safiyye'ye hurmet ve sevgide ozen gosterirdi. Bir gun, bir seyahat esnasinda Hz. Safiyye'nin devesi hastalanmis Hz. Peygamber (s.a.s) de, Hz. Zeyneb'e, develerinden birini ona odunc vermesini Istemis, ancak o "Devemi bir Yahudi asilliya mi vereyim?" demisti. Hz. Peygamber (s.a.s) onun bu sozunden cok muteessir olmus ve Hz. Zeyneb ile Iki ay gorusmemisti.

Hz. Safiyye H. 50/ M. 670 yilinda vefat etmistir.

Rasûlullah (s.a.s)'in vefatindan sonra, uzun bir omur surmus olan Hz. Safiyye, olum doseginde iken, sahip oldugu mallarinin ucte birini, Yahudi dininde israr edip kalmis olan bir yegenine vasiyet etmisti. Zira IslÂm hukukuna gore, gayr-i muslim akrabaya sadaka cÂizdi.
Bu durumda mirastan hisse almaya hak sahibi olmayanlar icin vasiyette bulunmak mumkundu. Ancak bazi muslumanlar bu vasiyetin yerine getirIlmesine karsi ciktilarsa da, Hz. Muhammed (s.a.s)'in bir diger esi ve doneminin hukuk otoritesi Hz. Aise; lehine vasiyet yapilanin tarafini tutacak bir bicimde araya girerek, vasiyetin yerine getirIlmesinin IslÂm hukukuna uygun olacagini ifade etti. Halbuki Hz. Aise ile Hz. Safiyye, Hz. Peygamber (s.a.s)'in sagliginda zaman zaman dargin durmuslar, ancak darginliklarina hemen son vererek helÂllesmislerdi.

Hz. Safiyye Medine'de Baki' mezarliginda topraga verIlmistir (Ibn Sa'd, Tabakatu'l-KubrÂ, Beyrut (ts.), VIII,120-129; Muhammed Hamidullah, IslÂm Peygamberi, cev. Salih Tug, Istanbul 1980, II, 740-741; Mevlana Sibli, Asr-i Saadet, cev. O. Riza Dogrul, Istanbul 1981


kaynak:
Mefail HIZLI
__________________