Hicret sırasında Peygamberimizin gece yarısı gozleri onunde Mekke’den cıkıp Medine’ye doğru yola cıkması, muşrikleri cileden cıkarmıştı. Ne yapıp etmeli, Peygamberimizle Hz. Ebû Bekir’i Medine’ye girmeden bulmalı, vucutlarını or*tadan kaldırmalıydılar. Hemen harekete gectiler, ceşitli yerlere dağılarak birkac koldan aramaya koyuldular. Ayrıca meseleyi kesinleştirmek icin onları diri ve*ya olu getirene 100 deve vaat ettiler.

Bu haber o havalide oturan hemen hemen butun kabilelere ulaştı. Herkes Kureyş’in ortaya koyduğu bu mukÂfatı almak istiyordu.

İşte, Bureyde bin Husayb da bu mukÂfat avcılarından biriydi. Bureyde, Seh-mo*ğul*larının reisiydi. Yanına 80 kadar adam alarak Peygamberimizi ara*maya başladı. Nihayet Amini mevkiinde onları buldu. Peygamberimiz onların kendilerine doğru geldiğini gordu. Fakat hic telaşlanmadı. Cunku o butun kal*biyle Allah’a tevekkul etmişti. Burey*de’ye, “Kimsin?” diye sordu. “Bureyde’yim.” cevabını alınca, Hz. Ebû Bekir’e, “İcimiz serinledi ve duzeldi.” buyurdu. Sonra Bureyde’ye kimlerden olduğunu sordu. Bu*rey*de, “Eşlem kabilesinden.” cevabını verdi. Peygamberimiz “Eslem’in hangi kolundan*sın?” buyurdu. Bureyde, “Sehmoğullarından.” cevabını verdi. Peygamberimiz her şe*yi hayra yo*rardı. Bureyde’nin ismini, kabilesini, mensup olduğu kolu da hayra yordu. Ken*dilerine bir zarar vermeyeceklerini duşundu. “Bureyde” serinlik, “Eşlem” kurtuluş manalarını hatırlatıyordu. Bureyde, konuştuğu zatın kim olduğunu bilmiyordu. Fakat onun metanetine, cesaretine ve konuşmasına hayran kalmıştı. Tanımak istedi, kim oldu*ğunu sor*du. Peygamberimiz, “Ben, AbdulmuttÂlib’in oğlu Abdullah’ın oğlu Muham*med’im.” cevabını verdi. Sonra da onu Musluman olmaya davet etti. Bureyde’nin kalbinde iman meşalesi yanmaya, yuzu iman nuruyla aydınlanmaya baş*lamıştı. Hemen Kelime-i Şehadet getirerek Musluman oldu. Yanındakiler de kendine tabi oldular.

Bu, Peygamberimizi oldurmek icin gelip de iman nuruna kavuşanların ne ilki idi, ne de sonu…

Peygamber Efendimiz geceyi burada gecirdi. Sabahleyin Bureyde (r.a.), Pey*gam*berimize gelerek, “YÂ Re*sû*lal*lah, yanınızda bir bayrak olmadan Medi*ne’ye girmeniz doğru olmaz.” dedi. Sonra da sarığını cıkarıp mızrağının ucuna bağladı. Medine’ye girin*ceye kadar Peygamberimizin yanında taşıyarak yurudu. Hz. Bureyde, bir muddet Medine’de kaldıktan sonra tekrar memleketine dondu.

Bureyde (r.a.), Hicret’in 6. senesinde Medine’ye hicret etti. Bu sebeple Be*dir, Uhud ve Hendek Savaşlarına katılamamıştı. Hudeybiye Sulhu’ne iştirak etti. Rıdvan Bia*tı’nda bulundu. Hayber’in ve Mekke’nin Fethi’ne katıldı. Daha sonra Hz. HÂlid’in ve Hz. Ali’nin maiyetinde bazı seriyyelerde bulundu. Peygamberi*mizle birlikte diğer butun savaşlara iştirak etti.

Bureyde (r.a.) fazilet sahibi bir sahabiydi. Peygamberimize her hususta itaat ederdi. Re*sû*lul*lah’ın yanında onun ayrı bir yeri vardı. Peygamberimizin huzu*runa teklifsizce girip cıkabilirdi.

Peygamberimizin vefatına kadar Medine’de ikamet eden Hz. Bureyde, Re*sû*lul*lah’ın vefatından sonra diğer sahabiler gibi Medine’den ayrıldı, Basra’ya yer*leşti.

Hz. Bureyde, “Benim damarlarımda cihat kanı akmaktadır. Hayatım at sırtın*da gecer.” diyordu. Bu sebeple halifeler devrinde de fetih ordularında yerini aldı. Cok buyuk kah*ramanlıklar gosterdi. Hicret’in 63. senesinde vefat eden Hz. Bureyde, Peygamberimiz*den 164 hadis rivayet etti. Bu hadislerden ikisi şu mealdedir:

“Munafıklara ‘efendimiz’ demeyiniz. Cunku onlar efendi olur, başkalarından ustun sayılırlarsa, CenÂb-ı Hakk’ın gazabını celbetmiş olursunuz!”

“Emanete hıyanet eden, kadını kocası aleyhine ve koleyi de efendisi aleyhine kışkırtan bizden değildir.”[1]


________________________________
[1]TabakÂt, 4: 241-243; Usdu’l-Gàbe, 1: 176. Musned, 5: 346, 352.

ALINTI#

__________________