Ovulen makam, ahirette Hz. Peygamber (s.a.s)'e verilecek olan makam. Bu makam onun once butun insanlara umumî; sonra da kendi ummetine hususi surette şefaat edeceği makamın adıdır (Suyûtî, el-Hasaîsu'l-Kubra, Beyrut 1405/1985, II, 378).

İmam Taberî'nin rivayet ettiği bir Hadiste Hz. Peygamber (s.a.s), Makam-ı Mahmud ummetime şefaat edeceğim bir makamdır" buyurmuştur. İmam Tirmizî'den gelen bir rivayette de Hz. Peygamber (s.a.s)'e Makam-ı Mahmud sorulmuş; "O şefaattir" cevabını vermiştir. Şefaat ise, Kadı İyaz'ın ifadesine gore ya hesabı kolaylaştırıp kulun affını veya derecesinin yukselmesini sağlamaktır.

"Gecenin bir vaktinde sana mahsus bir nafile namaz kılmak uzere uyan, belki boylece Rabbîn seni ovulmuş bir makama (makam-ı mahmûda) ulaştırır" (el-İsrÂ, 17/79).

En-Nakkaş'ın ifadesine gore Hz. Peygamber (s.a.s)'in şefaati uc, Kadı İyaz'ın ifadesine gore beş merhalede gercekleşecektir. Bu merhaleler şoyledir

1) Umumi şefaat; Bu butun insanları kaplamaktadır. Mahşer yerinde toplanan insanların, mahşerin sıkıntısından kurtulup hesaba cekilmesini sağlamak icin Hz. Peygamber tarafından yapılacak şefaattir.

2) Muminlerden bir kısmının hesaba cekilmeden, sorgusuz Cennete girmeleri icin Hz. Peygamber (s.a.s) tarafından yapılan şefaattir.

3) İslÂm ummetinden tevhid ehli olup ta gunahları sebebiyle Cehenneme girmeye hak kazananlara Hz. Peygamber (s.a.s)'in ve Allah'ın şefaat edilmesini istediklerinin Cehennemden kurtulup Cennete girmeleri icin yapılacak şefaattir.

4) Gunahları sebebiyle Cehenneme girenlerin oradan cıkmaları icin Hz. Peygamber (s.a.s), diğer peygamberler, melekler ve salih muminler tarafından yapılacak şefaat.

5) Cennet halkının derecelerinin yukseltilmesi icin Hz. Peygamber (s.a.s) tarafından yapılacak şefÂat (Kurtubî, el-CÂmî li AhkÂmi'l-KurÂn, X, 310).

Hz. Peygamber (s.a.s), makam-ı mahmud'da bulunduğu sırada elinde Hamd sancağı (Livaul-Hamda) bulunacaktır. Kendisi bunu bir hadiste şoyle belirtir:

Ben, kıyamet gununde Âdemoğullarının efendisiyim, ama bu ovunmeyi gerektirmez. O gun elimde Hamd sancağı bulunacak, ama bu da ovulmeyi gerektirmez. O gun gerek Âdem, gerek diğer butun Peygamberler benim sancağımın altına sığınacaklardır" (Tirmizî, Menakıb, 1).

Abdullah b. Omer'den gelen bir rivayette şoyledir:

İnsanlar (Peygamber'in ummetleri olarak) cemaat cemaat toplanırlar. Her ummet peygamberinin peşine duşer ve:

Ey filÂn, bize şefaat (edip bizi bu sıkıntıdan kurtar)" diye ric ederler. (Buyuk Peygamberler dolaşılıp hepsinden bu konuda bir şey yapamayacaklarına dair cevap aldıktan sonra) şefaat işi donup dolaşıp son Peygamber Hz. Muhammed (s.a.s)e gelir. İşte bu, Cenab-ı Hakkı'ın onu makam-ı Mahmud'a gonderdiği gundur" (Kurtubî, a.g.e., s., 309).

Enes b. Malik'ten gelen bir rivayete gore de Kur'Ân'ın kendisini Cehennemde hapsettiği kimselerden başkası Hz. Peygamberin şefaatine nail olup Cehennem'den cıkacaktır (İbn Hanbel, Musned, III, 116).

Hz. Peygamber (s.a.s)'in Makam'ı Mahmud'a gonderilmesine, yani bu makama hak kazanmasına sebep olarak, herkes tarafından ovulmesi ve ayette de belirtildiği gibi, "Teheccude (gece namazına) devam etmesi gosterilmiştir" (el-İsrÂ, 17/79).

Cabir b. Abdullah'tan gelen bir hadiste makam-ı mahmûd'a, yani, şefaate nail olmak icin Hz. Peygamber (s.a.s), ummetine şu tavsiyede bulunmaktadır:

"Kim ezanı duyduğu zaman; "Bu eksiksiz cağrının, dosdoğru kılınan namazın Rabbi olan Allahım; Muhammed (s.a.s)e vesileyi ve fazileti ve onu vadettiğin makam-ı mahmuda gonder" diye dua ederse, ona şefaatim gerekir, gerekli olur" (BuhÂrî, Ezan, 152).
http://www.sorularlaislamiyet.com/ar...-i-mahmud.html
__________________