AllÂme Şeyh Muhammed el-‘Useymîn rahimehullah’a soruldu:
Soru: Dînden cıkaran şirkin ceşitleri nelerdir?

Cevap: Dînden cıkaran şirk: Kişinin Allah ile beraber kendisine ibÂdet ettiği, rukû’, secde, kurban kesme, oruc ve benzerleri ile kendisine yaklaşmaya calıştığı bir ilÂh edinmesidir. Ya da kişinin, kendisinden istiğÂsede ve yardım isteğinde bulunduğu bir rab edinmesidir.
Birincisi: Ulûhiyyede şirktir.
İkincisi: Rubûbiyyede şirktir.
Her kim bunlardan herhangi bir şey işlerse muşriktir. Asıl olan budur. Ancak bazen, bir şahsa şirk ile hukum vermeyi engelleyen bir mÂni’ bulunabilir. Ornek olarak kişi cÂhil ve bilmiyor olabilir. İnsanları bir şey yaparken gormuş ve o da işlemiştir. Eğer onu uyaracak olsak, yaptığı şeyi terk eder, hidÂyet bulur. Şuphesiz ki bu, cehennemde ebedî kalacak bir muşrik değildir. Cunku o, cÂhildir. Ancak bazen de bu kişi bu cehÂlete rağmen ma’zûr değildir. İlim talebinde kusurlu olan kişi buna ornek olarak verilebilir. Mesel ona, “Bu amel şirktir, onu yapmak cÂiz değildir” denilir. Ancak o, gevşek davranır ve sormaz. Şuphesiz ki bu, cehÂletinde ma’zûr değildir. Cunku bu, kusurlu davranan ve gevşeklik gosteren bir kişidir.

FetÂv fi’l-Akîde (2/923)


__________________