Zengin olmak meşru ve bunun yolu her Musluman’a acık. Ama, umulan netice elde edilemediğinde, hırs ile yahut servet duşmanlığıyla ruha azap cektirmenin de bir mÂnÂsı yok. Rahatın yolu “kısmete rıza”dan gecer. Servetin huzur getireceği şuphelidir, ama servet duşmanlığının insanı rahatsız ettiği acıktır.

Boyle bir duruma duşmemek icin, serveti Muslumanca değerlendirmek, ona İslÂm’a gore bakmak gerekir. İslÂm’da ferdî mulkiyet hakkı, meşru yoldan kazanılması şartıyla kabul edilmiş, ihtikÂr, hileli satış, kumar, hırsızlık, zorbalık, kısacası kul hakkının her nevi gaspı haram kılınmış.

Zaten zarurî ihtiyac maddeleri, su, ateş, boş otlakiye ferdî mulkiyetten haric tutulmuş. ZekÂt İslÂm’ın beş şartından birisi olmuş; sadaka ve ihsan daima teşvik edilmiş.

“...Uhud dağı kadar mala sahip olsaydım, Allah yolunda sarf ederdim. Olurken iki kiret (dirhemin on ikide biri) dahi bırakmama gonlum razı değil.” (Hadis-i Şerif

Ve en onemlisi: “İsraf haram kılınmış”

Bir zengin, butun bu esaslara tam tamına riayet ediyorsa, hayırlı bir insandır ve cemiyete hizmet yolundadır; etmiyorsa kendini aldatmakta, ebedî saadetiyle oynamaktadır.

Servet ya meşrudur, alın terinin neticesi, gayretin mahsuludur, “Doğru ve durust tacir, kıyamet gununde sıddıklar ve şehitlerle beraber haşredilecektir.” hadis-i şerifindeki mujdeye dahildir. Veya, gayr-i meşrudur, haksızdır, uzerinde zulum damgası vardır. Hz. MevlÂnÂ’nın, “Zalimlerin malları uzaktan guzel gorunur, ama hakikatte mazlum kanıdır, vebalidir.” dediği turdendir.

Kazanc meşru ise sahibine duşman olunmaz, gayr-i meşru ise ona heveslenilmez. Her iki halde de bizim başkalarıyla fazla işimiz yok demektir. Kendi işimize bakmak, hem dunyevî, hem uhrevî saadetimiz icin buyuk bir gayretin icinde bulunmak durumundayız.

Bir hikmet ehli şoyle diyor: “Sadece kendi işine dalmış birisi, haset edecek bir şey bulamaz. Cunku, haset insanı avare eden bir ihtirastır. Evde tutacağına sokak sokak gezdirir.”

Sorularla İslamiyet
__________________