Gunumuzde cihad nasıl yapılmalıdır?


İnsan, sosyal bir varlıktır; yaratılıştan medenidir. Şahsi hayatını, ancak toplum hayatıyla devam ettirebilir. Yediği ekmekte, giydiği elbisede nice insanların emeği vardır. (1) Bundan dolayı insan, topluma şukran borcludur. Herbir fert, topluma yararlı calışmalar yapmak zorundadır.

Her insanın mahiyetinde, bitmez tukenmez arzular, kin, intikam gibi duygular olduğundan, tarihin hemen her devrinde toplumda bir takım sıkıntılar yaşanmıştır. Aklı başında olan insanlar, kotu duyguların mahkumu kimselerle mucadele ettiğinde, o toplum bir huzur toplumu olmuş, mucadeleyi terk ettiğinde, toplum bozulmuştur.

Kur'an’da Yahudilerin Allah'ın lanetine uğradıkları anlatılırken, şu ozellikleri nazara verilir:
"... Bunun sebebi; isyan etmeleri ve haddi aşmalarıdır. Onlar, birbirlerini yaptıkları fenalıklardan alıkoymazlardı..."(Maide Sûresi,78-79).

Yahudilerin başına gelenin, ummet-i Muhammed'in de başına gelmemesi icin, Resulullah pek cok uyarılarda bulunur. Mesela:
" Sizden her kim bir kotuluk gorurse, eğer gucu yetiyorsa eliyle duzeltsin. Yetmezse, diliyle duzeltsin. Onu da yapamazsa, hic olmazsa kalbiyle buğz etsin. Fakat bu, imanın en zayıf mertebesidir." (2)

Mesela, TV yayınlarının kontrolunde devlet eldir. Programları tenkit eden yazarlar birer dildir. Fakat, el durumunda olanlar, sadece dil mertebesinde kalıyorlarsa, vazifelerini yapmıyorlar demektir. Konuşması lazım gelenler, sadece kalben buğz etmekle yetiniyorlarsa, imanın en zayıf mertebesindedirler anlamındadır. Şu hadis, bu noktada bize yol gosterir:
Bir gun Resulullah, etrafındakilere şoyle der: "Sizden birisi kendini kucuk duşurmesin!" Bunun uzerine "Ya Resulullah, derler. Bizden biri kendini nasıl kucuk duşurur?" Resulullah şoyle cevap verir: "Kotu bir durum gorur. Orada Allah icin bir soz soylemesi lazımdır. Fakat o, bir şey demez. Allah ona kıyamet gunu "şoyle şoyle demene engel olan neydi ?" der. O kimse, "insanlardan korktum" deyince, Cenab-ı Hak buyurur: "Asıl benden korkman gerekmez miydi ?" (3)

"Bana dokunmayan yılan bin yaşasın" şeklindeki bir duşunce, İslami olamaz. Musluman, toplumda meydana gelen olaylara ilgisiz kalamaz. Bu konuda Hz. Ebu Bekir'in şu ikazı, son derece anlamlıdır:
"Ey insanlar ! Sizler, "Ey iman edenler! Siz kendinize bakın. Siz hidayette olduktan sonra, başkasının dalaleti size zarar, vermez" (Maide Sûresi,105) ayetini yanlış anlıyorsunuz. Biz Resululah'ın şoyle dediğini duyduk: "İnsanlar kotuluğu gorup de, onu değiştirmeye calışmazlarsa, Allah'ın onlara umumi bir bela vermesi yakındır." (4)

Resulullah'ın şu ifadesi de, kÂmil muminin kotuluklere karşı tavrını belirlemektedir:
" Cihadın en efdali, zalim sultanın yanında, hak sozu soylemektir." (5)

Ancak, şu hususun bilinmesinde yarar vardır: " Her soylediğin hak olsun. Fakat her hakkı soylemeye senin hakkın yoktur. Her dediğin doğru olmalı. Fakat her doğruyu demek, doğru değildir." (6) Mesela, İslam'ın Mekke doneminde muslumanlara şu İlahi hatırlatma yapılır:
" Onların Allah'tan başka taptıkları şeylere sovmeyin ki, onlar da bir ilme dayanmaksızın haddi aşarak Allah'a sovmesinler..." (En'am Sûresi,108) Saldıran bir yılana karşı yapılması gerekenle, uyuyan bir yılana karşı yapılması gereken birbirine karıştırılmamalıdır. Fevri hareketler, kahramanlıktan ziyade, duygusallık alametidir.

Toplumdaki kotulerle iyilerin mucadelesini Resulullah (asm.), aynı gemide yer alan iki grup yolcu temsiliyle anlatır. Bir grup yolcu geminin guvertesinde, diğer grup yolcular ise, geminin alt katındadır. Alt kattakiler guvertedekilerden su isterler. Ustekiler ise, ne su verirler ne de onların su almak icin yukarı cıkmasına musaade ederler. Bunun uzerine, alt kattakiler, su elde etmek niyetiyle gemiyi delmeye başlarlar. Usttekiler, buna engel olurlarsa hepsi kurtulacaklar; onları kendi hallerine bırakırlarsa, beraber boğulacaklardır. (7)

İşte toplum o gemidir. Tarihin her devrinde bu gemiyi batırmak isteyenler olmuştur. Gunumuzde de, yaşadığımız toplum gemisini batırmaya calışanlar az değildir. Bu menfi calışanlara mukabil, muspet cephede yer alanlar, gorevlerini yapmak zorundadırlar.

Kaynaklar:
1-Bkz. İbnu Haldun, s.41 - 42
2-Tirmizi, Fiten, 11; İbnu Mace, Fiten, 20; Ebu Davud, Salat, 242
3-İbnu Mace, Fiten, 20
4-İbnu Mace, Fiten,20; Ebu Davud, Melahim,17; Tirmizi, Fiten, 8
5-Ebu Davud, Melahim,17; Tirmizi, Fiten, 13; İbnu Mace,Fiten, 20
6-Nursi, Mektubat, s., 265
7-Tirmizi, Fiten,12


__________________