Abdestin edebleri
Edeb, burada yapılması sevĂ‚b olup, yapılmazsa hic gunĂ‚h olmayan şeyler demekdir. HĂ‚lbuki, sunneti yapmak sevĂ‚b olup, yapmamak, tenzîhî mekrûhdur. Edeblere, mendûb ve mustehab da denir. Abdestin edeblerinden, (Halebî-yi sagîr)de bildirilenler şunlardır:
1 — Abdesti, namĂ‚z vakti girmeden once almakdır. Ozur sĂ‚hiblerinin, vakit girdikden sonra alması lĂ‚zımdır.
2 — HalĂ‚da tahĂ‚retlenirken, kıbleyi sağ veyĂ‚ sol tarafa almakdır. Abdest bozarken, kıbleye onunu ve arkasını donmek tahrîmen mekrûhdur. Ayakları acıp comelmek edebdir.
3 — NecĂ‚set bulaşmamış ise, su ile tahĂ‚retlenmek edebdir. NecĂ‚set, dirhem mikdĂ‚rından [yanî bir miskalden, dort gram ve seksen santigramdan] az ise, yıkamak sunnetdir. Dirhem mikdĂ‚rı bulaşmış ise, yıkamak vĂ‚cib, fazlasını yıkamak farzdır. Yıkamakda adet yokdur. Temizleninceye kadar yıkamalıdır. Sol elin, bir veyĂ‚ iki veyĂ‚ uc parmağının ici ile yıkanır.
4 — TahĂ‚retlendikden sonra, bez ile kurulanmakdır. Bez yok ise, el ile kurulamalıdır.
5 — TahĂ‚retlendikden sonra, avret mahallini, hemen ortmekdir. TenhĂ‚da luzûmsuz acmak, edebi bozar.
6 — Başkasından yardım istemeyip, abdesti kendisi almakdır. İstemeden su doken olursa, cĂ‚izdir.
7 — Kıbleye karşı, abdest almakdır.
8 — Abdest alırken konuşmamakdır.
9 — Her uzvu yıkarken, kelime-i şehĂ‚det okumakdır.
10 — Abdest duĂ‚larını okumakdır.
11 — Ağzına sağ el ile su vermekdir.
12 — Burnuna sağ el ile su vermek, sol el ile temizlemekdir.
13 — Ağzı yıkarken, dişleri (MisvĂ‚k) ile temizlemekdir. Sağ el parmakları uzatılıp, baş parmakla kucuk parmak misvĂ‚kın altından, diğer uc parmak da ustunden tutarak, uc kere sağ, uc kere de sol yandaki dişler uzerine hafîfce surulur. Kuvvetle surmemeli, dişleri bozar. Hafîf surulunce dişleri ve diş etlerini kuvvetlendirir. MisvĂ‚k, ArabistĂ‚nda bulunan ErĂ‚k ağacının dalından, bir karış uzunlukda kesilen parcadır. ErĂ‚k dalı bulunmazsa, zeytin veyĂ‚ başka dallardan da olabilir. Nar dalı olmaz. Cunku acıdır. Yenilen ve icilen şeyler acı olmamalıdır. MisvĂ‚k bulunmazsa, fırca da kullanılabilir. Bu da yoksa, sağ elin baş parmağını sağ yandaki dişler uzerine, ikinci kucuk parmağını sol dişler uzerine uc kerre surerek temizlemelidir. Birinin misvĂ‚kini, tarağını, bunun izni ile, başkasının kullanması şer’an mekrûh değildir. Tab’an mekrûhdur. Sigara icmek de şer’an değil, tab’an mekrûhdur.
14 — Ağzı yıkarken, oruclu değilse, ağzı calkalamakdır. Boğazında hafîf gargara yapmak abdestde de, guslde de sunnetdir. Oruclu iken mekrûhdur.
15 — Burnu yıkarken, suyu kemiğe yakın cekmekdir.
16 — Kulağı mesh ederken birer parmağı, kulak deliğine sokmakdır.
17 — Ayak parmaklarının aralarını tahlîl ederken, sol elin kucuk parmağı ile ve alt taraflarından tahlîl etmekdir.
18 — Elleri yıkarken, geniş yuzuğu yerinden oynatmakdır. Dar, sıkı yuzuğu oynatmak ise lĂ‚zım olup, farzdır.
19 — Su bol ise de, isrĂ‚f etmemekdir.
20 — Suyu, yağ surer gibi az kullanmamakdır. Uc defada da, yıkanan yerden en az iki damla su damlamalıdır.
21 — Abdest aldığı kabı dolu bırakmakdır. İbriğin ağzını kıbleye karşı durdurmalıdır. Yolcu, kıble cihetini, ibriğin ağzına bakarak kolayca anlar.
22 — Abdest bitince veyĂ‚ ortasında (Allahummec’alnî minettevvĂ‚bîn...) duĂ‚sını okumakdır.
23 — Abdestden sonra (SubhĂ‚), yanî iki rek’at namĂ‚z kılmakdır.
24 — Abdestli iken, abdest almakdır. Yanî namĂ‚z kıldıkdan sonra, abdestli iken, yeni namĂ‚z icin, bir dahĂ‚ abdest almakdır.
25 — Yuzu yıkarken, goz pınarını, capakları temizlemekdir.
26 — Yuzu, kolları, ayakları yıkarken, farz olan yerlerden biraz fazlasını yıkamak. Kolları yıkarken, avuca su doldurmalı, bunu dirseğe doğru akıtmalıdır.
27 — Abdest alırken, kullanılan sudan, elbiseye, uste, başa sıcratmamakdır.
28 — İbni Âbidîn, abdesti bozanlarda diyor ki, (Kendi mezhebinde mekrûh olmayan birşey, başka mezhebde farz ise, bunu yapmak mustehabdır). İmĂ‚m-ı RabbĂ‚nî, 286. cı mektûbda diyor ki, (MĂ‚likîde, abdest a’zĂ‚sını oğmak farz olduğu icin, muhakkak oğmalıdır). İbni Âbidîn, ric’î talĂ‚kı anlatırken diyor ki, (Hanefî mezhebinde olanın, mĂ‚likî mezhebini taklîd etmesi evlĂ‚dır. Cunki, imĂ‚m-ı MĂ‚lik, İmĂ‚m-ı a’zamın talebesi gibidir).
__________________