Resûl-i Ekrem -sallallahu aleyhi ve sellem-Efendimiz şoyle buyurmuşlardır:


"Meşru' işlere Allah'a hamd ile başlanmazsa hayır ve bereketi kesilir." (1)

"CenĂ‚b-ı Hakk'ın ni'metlerine hamd u senĂ‚, insanı ni'metin zevalinden emîn kılar." (2)
"Allah'a hamdetmek şukrun başıdır. Allah'a hamdetmeyen bir kul O'na şukur etmemiştir." (3)

"CenĂ‚b-ı Hakk'ı senĂ‚ icin elhamdulillah demek, yahud Allah'a hamd etmek zikirlerin efdalidir." (4)

"CenĂ‚b-ı Hakk'a en cok şukur edeniniz, insanlara teşekkurde kusur etmeyeninizdir." (5)
"Allah'a hamd ile başlanmayan her bir soz kesiktir. " (6)
"Sozlerin Allah'a en sevimlisi, kulun:demesidir." (7)
"Hic bir tarafı mustesnĂ‚ olmamak uzere butun dunyĂ‚ ummetten sĂ‚dece bir adama verilse ve sonra bu kimse "Elhamdulillah" dese, muhakkak ki bu "Elhamdulillah" butun hepsinden daha kıymetli, daha efdal olurdu." (8)
"Her gun bir def'a"

derse cennetteki makamını gormedikce olmez, yahud ona gosterilmedikce olmez." (9)

Kim Hamd ederim Allah'a ki, her şey O'nun azameti onunde kucuk kalmıştır. Hamdederim Allah'a ki her şey O'nun izzeti karşısında zelîldir.Hamd ederim Allah'a ki her şey O'nun mulk u saltanatına boyun eğmiştir. Hamd ederim Allah'a ki, her şey O'nun kudretine teslîm olmuştur," derse ve bunu ancak Allah'ın indindekini taleb ederek soylerse Allah ona milyon hasene yazar, derecesini bin kat yuceltir, kıyamet gunune kadar ona istiğfar etmeleri icin yetmiş bin melek vazifelendirir." (10)
"IbrĂ‚hîm -aleyhisselĂ‚m- Rabbıne suĂ‚l edip: Ey Rab-bim, sana hamdedenin mukĂ‚fatı nedir? Allah TeĂ‚lĂ‚ Cevaben buyurdu ki: Hamd, şukrun anahtarıdır, şukur onunla beraber Rabbu'l-Ă‚lemînin Arşına yukselir." İb-rĂ‚hîm tekrar suĂ‚l edip: Ey Rabbim! Seni tesbîh edenin mukĂ‚fatı nedir? Allah TeĂ‚lĂ‚ Cevaben: "Tesbîhin aslının ne demek olduğunu Ă‚lemlerin Rabbi Allah bilir." (11)
(1) İbn MĂ‚ce, NikĂ‚h, 19; Ebû DĂ‚vûd, Edeb, 18.
(2) RĂ‚mûzu'l-ehĂ‚dis.
(3) a.e.
(4) İbn MĂ‚ce, Edeb, 55.
(5) Ebû DĂ‚vud, Edeb, II; Tirmizî, Birr, 35; İbn Hanbel,
(6) Ebû DĂ‚vud Edeb, 18.
(7) Buharî, Tevhîd, 58; Muslim, SalĂ‚t, 220; Ebû DĂ‚vud, Edeb, 101, Tirmizî, Mevakît 79.
(8) RĂ‚mûzu'l-ehĂ‚dis.
(9) el-CĂ‚miu's-Sağir.
(10)a.e.
(11)a.e.
__________________